به گزارش «شیعه نیوز»، حدود 70 سال است که مسلمانان میانمار در مقابل دیدگان جهانیان، سازمانهای حقوق بشر، دادگاه‌های جنایی و نهادهای بین‌المللی در معرض انواع نسل‌کشی و آزار و اذیت قرار دارند.
مصیب و رنج و مشکلات مسلمانان میانمار تنها محدود به آزار و اذیت، آوارگی و کوچاندن و تخریب خانه‌ها نمی‌شود، بلکه حتی حرمت زنان مسلمان روهینگیا نیز حفظ نمی‌شود، به طوری که حتی بسیاری از آن‌ها برای این که از حمله بوداییان افراطی در امان بمانند خود را به دریا می‌اندازند.
به موازات این مسأله، راهبان افراطی بودایی نیز با حمایت نظامیان این کشور، دستور تخریب و سوزاندن مساجد و مقدسات مسلمانان را صادر می‌کنند و حتی قبرستان‌های مسلمانان نیز از این وحشی‌گری در امان نمانده است.
در همین راستا، پایگاه خبری «الشرق» قطر گفت‌وگویی با «عبدالرحیم ابوطاهر»، نائب‌رییس اتحادیه انجمن‌های روهینگیا انجام داده که این فعال روهینیگایی به طور مفصل به مشکلات و مصیبت‌هایی که اقلیت مسلمان روهینگیا در داخل و خارج از میانمار با آن مواجه هستند، پرداخته که متن این گفتوگو از نظرتان می‌گذرد.
حضور 500 هزار پناهنده روهینگیایی در بنگلادش
وی در ابتدای این گفتوگو با اشاره به این که نیروهای ارتش و مرزبانان میانمار و اراذل بودایی با قدرت زور و اسلحه، به صورت سیستماتیک و روشمند به هتک حرمت زنان روهینگیایی و مقدسات مسلمانان اعم از مساجد و مدارس دینی می‌پردازند، گفت: در حال حاضر، 500 هزار پناهنده روهینگیایی در بنگلادش زندگی می‌کنند که شرایط زندگی بسیار غم‌انگیز و دشواری دارند.
این فعال روهینگیایی در ادامه بر ضرورت تشکیل کمیته‌ای بی‌طرف از سوی سازمان ملل متحد برای تحقیق درباره جنایات صورت‌گرفته در حق مسلمانان روهینگیا تأکید کرد و گفت: دولت میانمار با هدف سرپوش گذاشتن بر جنایات خود و فریب افکار عمومی به ریاست یکی از ژنرال‌های سابق این کشور یک کمیته حقیقت‌یاب تشکیل داده، در حالی که این ژنرال خود از مرتکبان جنایت جنگی است.
به کمیته حقیقت‌یاب دولت میانمار اعتماد نداریم
نائب‌رییس اتحادیه انجمن‌های روهینگیا در ادامه این گفتوگو اظهار کرد: ما به رییس و اعضای کمیته حقیقت‌یاب تشکیل‌شده از سوی دولت اعتماد نداریم، زیرا رییس آن نقش مؤثری در اجرای عملیات نظامی ارتش میانمار در سال‌های گذشته داشته که در نتیجه این عملیات‌ها هزاران مسلمان کشته، به زنان، تعرض و هزار نفر نیز آواره شده‌اند.
وی گفت: این ژنرال که هم‌اکنون سمت معاون رییسجمهور را نیز عهده‌دار است، از جمله کسانی است که در صدور قانون موسوم به حق تابعیت در سال 1982 میلادی دست داشت که در نتیجه این قانون، تابعیت اقلیت مسلمان روهینگیا لغو شد.
عبدالرحیم ابوطاهر در ادامه گفت: ما بر این باوریم که این کمیته بی‌طرف نیست و در راستای امنیت روهینگیایی‌ها عمل نمی‌کند، بلکه هدف دولت از تشکیل این کمیته سرپوش‌گذاشتن بر جنایات نظامیان میانمار در حق مسلمانان است.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که چه اعتراضی از سوی مسلمانان روهینگیا بر این کمیته صورت گرفته است، گفت: ما اعتراضات زیادی به این کمیته داشته‌ایم که آن نبود یک فرد مسلمان در این کمیته از جمله این اعتراضات بوده است.
این فعال روهینگیایی گفت: از دیگر اعتراضات ما به این کمیته این است که تمامی اعضای آن موضعی همسو با دولت دارند و بیشتر آن‌ها از دو نژاد «بودایی» و «راخین» هستند که این دو نژاد در گذشته ضد ما اعلام جنگ کرده‌اند و بر عدم پذیرش مسلمانان در ایالت «آراکان»(راخین) تأکید دارند.
ضرورت تشکیل کمیته حقیقت‌یاب با نظارت سازمان ملل
وی تأکید کرد: ما خواهان یک کمیته بین‌المللی بی‌طرف تحت اشراف و نظارت سازمان ملل متحد هستیم تا جهانیان با عمق حوادث و فجایعی که در حق اقلیت مسلمان روهینگیا صورت می‌گیرد، آشنا شوند.
نائب‌رییس اتحادیه انجمن‌های روهینگیایی در ادامه گفت: شکی نیست که جنایات نظامیان میانمار علیه مسلمانان، مصداق کامل نسل‌کشی است و در تمامی گزارش‌های ارائه‌شده از سوی نهاد‌ها و سازمانهای بین‌المللی بر این مسأله تأکید شده که «دولت میانمار در ایالت آراکان جنایتی ضد انسانی علیه اقلیت مسلمان روهینگیا مرتکب شده است و مسلمانان از تمامی حقوق انسانی و مدنی خود محروم هستند».
دخالت بین‌المللی برای توقف نسل‌کشی در میانمار
وی در ادامه با تأکید بر ضرورت دخالت بین‌المللی برای توقف این نسل‌کشی گفت: ما حامی ارسال نیروهای حافظ صلح از سوی سازمان ملل متحد به ایالت آراکان هستیم، همین طور که این مسئله در بسیاری از کشورهای جهان رخ داده است.
این فعال روهینگیایی در ادامه به تنگناها و مشکلات پناهندگان میانماری در بنگلادش و اندونزی اشاره گرفت و گفت: این افراد با هدف حفظ جان خود از ظلم و طغیانگری بودایی‌ها به این کشورها پناه برده‌اند و از 25 سال پیش حدود 500 هزار روهینگیایی در پناهگاه‌های بنگلادش زندگی می‌کنند که تعداد آن‌ها پس از هر حادثه افزوده می‌شود و اکنون در وضعیت بسیار وخیم و ناگواری زندگی می‌کنند که کمبود شدید مواد غذایی، نبود خدمات درمانی و بهداشتی و کمبود فرصت‌های آموزشی از جمله این مشکلات است.
سوء استفاده سازمانهای تبشیری مسیحی از اوضاع ناگوار پناهندگان
وی گفت: متأسفانه در حال حاضر هیچ سازمان اسلامی بین‌المللی وجود ندارد که به این افراد خدمات انسانی ارائه دهد و سازمانهای تبشیری مسیحی با سوء استفاده از این فرصت تلاش می‌کنند که مسلمانان را از دین و آیین خود خارج کنند.
این فعال روهینگیایی تصریح کرد: اما در اندونزی، تعداد پناهندگان بسیار کمتر است و آن‌ها در پناهگاه‌هایی زندگی می‌کنند که دولت با همکاری برخی دولت‌های اسلامی و سازمانهای بین‌المللی برای آن‌ها فراهم کرده، اما ممنوعیت‌هایی در زمینه رفت‌وآمد و مسافرت برای این افراد اعمال شده است.
وضعیت انسانی آوارگان روهینگیایی در داخل میانمار
وی در بخش دیگری از این گفتوگو به وضعیت انسانی و امدادرسانی به مسلمانان روهینگیا در داخل میانمار گفت: از سال 2012 میلادی، بیش از 190 هزار آواره روهنگیایی در اردوگاه «سیتوی» زندگی می‌کنند که اوضاع بسیار ناگواری دارند و از تمامی حقوق انسانی خود محروم هستند و حتی به سازمانهای خارجی نیز اجازه داده نمی‌شود که کمک‌های بشردوستانه به آن‌ها ارائه شود و دولت میانمار در زمینه توزیع کمک‌های انسانی ارائه شده از سوی نهادهای بین‌المللی کارشکنی می‌کند.
وی افزود: همچنین، اردوگاه‌های دیگری در شهرهای «منگدو»، «بوسیدنگ»، کیوکتو»، «فوکتو» وجود دارد که بیش از 50 هزار مسلمان روهینگیایی در محیطی غیربهداشتی و بسیار خطرناک زندگی می‌کنند که این مسئله تاکنون منجر به مرگ ده‌ها زن و کودک شده است.
نائب رییس اتحادیه انجمن‌های میانمار در پایان گفت: در مناطق دیگر میانمار نیز حدود 600 هزار مسلمان روهینگیایی زندگی می‌کنند که دولت میانمار محاصره و منع رفت و آمده علیه آن‌ها اعمال کرده است، گویی که آن‌ها در یک زندان بزرگ زندگی می‌کنند و دولت مرکزی این مناطق را تقدیم نیروهای امنیتی محلی و بوداییان تروریست کرده و آن‌ها نیز هر کاری که می‌خواهند با مسلمانان انجام می‌دهند.
