به گزارش «شیعه نیوز»، آخر هفته قبل، نشست شوراي همکاري خليج فارس با حضور وزراي خارجه و دفاع و 6 دولت عربي عضو شورا در عربستان سعودي برگزار شد و ثمره آن بيانيه ضد ايراني بود که علي رغم اختلافات دروني بالاخره به عنوان بيانيه رسمي صادر شد.
«محمد بن نايف» وليعهد عربستان سعودي که رياست نشست رياض را بر عهده داشت، اعلام کرد که بزرگترين چالش در هر کشوري، حفظ اتحاد ملي به دور از هر گونه تهديد داخلي و خارجي است.
در اين نشست «راشد بن عبدالله آل خليفة» وزير کشور بحرين نيز با اعلام خطر تسري بحران کشورش به ديگر کشورهاي شورا، مدعي شد که خطرهايي از عراق و ايران متوجه کشورهاي شوراي همکاري است که سبب حمايت از گروه هاي تروريستي مي شود!
وي قصد داشت بحران بحرين را مشترک معرفي کند تا حمايت اکثريت اعضاي شورا را به نفع خود مصادره نمايد. اين نشست در بين نشست هاي سال هاي اخير تفاوت هايي نيز داشت که در نکات ذيل به آن اشاره مي شود.
نخست اينکه در اين نشست به طور واضح از عراق به عنوان تهديدي در کنار ايران ياد شد و اين مسئله نيز دليلي بر شکست سياست هاي طايفه‌اي و تفرقه آميز آل سعود در عراق است که اتحاد قومي اين کشور را هدف قرار داده است، مضافا اينکه دليلي بر سياست موفق عراق در حمايت و پيوستن به جبهه مقاومت تعبير مي شود.
دوم اينکه در اين نشست آن اجماع سابق درباره لزوم مبارزه با آنچه تهديد ايران مي خوانند، وجود نداشت و علي رغم تلاش عربستان و بحرين براي تهديد قلمداد کردن ايران و حتي عراق، ديگر کشورهاي عضو همچون عمان و قطر با اين موضوع همراهي کامل نکردند و سخنان تکراري و بيهوده وزير کشور بحرين درباره آنچه اقدامات تروريستي ايران در کشور متبوعش خواند نيز نتوانست ديگر اعضا را قانع کند و اين مسئله نشانه روشني از شکست سياست هاي تبليغي عربستان در قبال ايران مي باشد. آنگاه که اين شکست را به شکست سياست ها و اقدامات رياض در عراق و سوريه بيفزاييم، موضوع براي حکام سعودي بغرنج تر مي باشد. نشانه هاي ناموفق بودن اجماع اعضا در موضوع دستور کار نشست يعني راهکارهاي همکاري اين کشورها در حوزه امنيتي و نيز مقابله با چالش‌هاي مشترک از جمله نحوه مقابله با اقدامات و سياست هاي جمهوري اسلامي ايران، روشن بود و بدون رسيدن به يک نتيجه مشخص در اين باره پايان يافت و اين به معني افول رويکرد تقابلي در بين برخي اعضا و آغاز انزواي عربستان در بين اعضاي شورا تحليل مي شود.
بحران سوريه، عراق، يمن و بحرين و تقابل آشکار عربستان با خواست ملت ها و ايران سبب شده تا رياض سياست منطقه اي خود را محدود کردن نقش منطقه اي ايران و تضعيف جبهه مقاومت تعريف کند به همين خاطر از هر کوششي براي برانگيختن سياست هاي متحدان ديرين خود عليه ايران بهره مي برد و اين موضوع عربستان را واداشته بدون لحاظ منافع بقيه اعضا، از آنها تقابل با ايران را خواستار شود.
به نظر مي رسد سفر سال قبل امير کويت به ايران و سياست هاي منعطف و ميانجي گرايانه عمان و تا حدي قطر توانسته است، عربستان سعودي را در اهداف افراطي و وحدت شکنش تنها بگذارد؛ امري که پيش از اين از طرف تحليلگران مورد اشاره قرار مي گرفت و اين موضوع در کنار سخنان چند روز پيش ترامپ مبني بر لزوم پرداخت هزينه هاي دفاع از عربستان توسط خود اين کشور مي‌تواند عربستان سعودي را که پيش از اين در منطقه خاورميانه منزوي شده بود، اينک در شوراي همکاري خليج فارس -که تجلي گاه سياست اعراب منطقه مي باشد- نيز تنها گذاشته و فلسفه وجودي اين پيمان و ائتلاف منطقه اي را خدشه دار کند.
در نهايت اين که برخي کشورهاي عضو شوراي همکاري خليج فارس تمايلي ندارند بخشي از جبهه عربستان سعودي در مناقشات فرقه اي در منطقه باشند، چرا که با اين نوع همراهي عملا تحت نفوذ رياض قرار گرفته و از تنوع هم پيماني با کشورهاي منطقه اي نيز محروم خواهند بود. آن ها نمي‌خواهند ديگر در هزينه هاي سرسام آور رياض در منطقه که مهم ترين آن جنگ نامشروع عليه يمن است، ديگر مشارکتي داشته باشند.
