به گزارش «شیعه نیوز»، عطوان در سرمقاله امروز (چهارشنبه) این روزنامه می نویسد، جو حاکم در حال حاضر در واشنگتن و برخی از پایتخت های اروپایی که در رسانه های غربی با قدرت بازتاب پیدا کرده، تقسیم سوریه با ایجاد مناطق خودمختار موقت برای گروه های طائفه ایی به عنوان راه حل اولیه برای بحران سوریه است.
به نوشته عطوان، «رکس تیلرسون» وزیر خارجه جدید آمریکا که تازه هم وارد سیاست شده، این طرح را که اجرایش روی زمین سرعت گرفته به زبانی آرام بیان و اعلام کرد: 'مناطق باثبات خودمختار موقت (در سوریه) ایجاد می کنیم و این با مناطق امن که معارضان سوری می خواهند، کاملا فرق می کند و هدف از ایجاد این مناطق، اجازه دادن به آوارگان سوری برای بازگشت به سوریه است'
وی معتقد است که عملیات تجزیه سوریه از شهر «الرقه» و همجوار آن آغاز شده و این گامی است برای دور زدن و تلاش برای تغییر نظام حاکم سوریه؛ دقیقا همانطور که از قطعنامه شورای امنیت برای حمایت از غیرنظامیان به عنوان پوششی برای بمباران لیبی و تغییر نظامش استفاده شد.
همچنین کنترل سد «الطبقه» و فرودگاهش توسط نیروهای آمریکایی (300 نیروی زمینی) با حمایت نیروهای دموکراتیک سوریه کُرد به بهانه جلوگیری از فروپاشی یا انفجار آن و کنترل آب آن در رود فرات از منطقه «جرابلس» و بستن راه های ارتباطی داعش در شمال غرب سوریه، همه مقدمه ای برای ایجاد اولین منطقه «خودمختار» آمریکایی ها در استان الرقه است.
نیروهای آمریکایی همچنین راه حلب به الرقه را قطع کردند تا از پیشروی ارتش سوریه و همپیمانانش به سمت شهر و مشارکت در عملیات آزادی آن به هر شکل ممکن و در چارچوب حمله فراگیر که «ژان ایو لو دریان» وزیر دفاع فرانسه گفت که ماه آینده آغاز می شود، جلوگیری کنند.
به اعتقاد عطوان، آمریکایی ها و همپیمانان غربی شان نمی خواهند که الگوی آزادی برلین در شهر الرقه تکرار شود؛ یعنی هیچ گونه شریک روس یا سوری در این عملیات نمی خواهند داشته باشند به همین دلیل نیروهای انگلیسی و فرانسوی به شهر الطبقه می روند تا به نیروهای آمریکایی برای ورود به پایتخت داعش و پاکسازی آن به طور کامل با کمک نیروهای کرد، ملحق شوند.
وی افزود: بر اساس گزارش های منابع غربی، ترامپ اکنون برای برپایی چادرهای جشن به دلیل این پیروزی بزرگ احتمالی، خودش را آماده می کند و بعید نیست که خودش به شهر پس از آزادی آن برود البته اگر همه چیز بر وفق طرح های ترسیم شده پیش برود و ما تردیدهایی در این زمینه داریم.
بر اساس اطلاعات درز کرده از آمریکا، انتظار می رود که شهر به قبایل عربی محلی سپرده شود و رهبری احتمالی که بر اریکه قدرت آن تکیه می زند 'احمد الجربا' یکی از شیوخ شهر 'شمر' است که ارتشی قبیله ای متشکل از پنج هزار فرد مسلح دارد و چه بسا شاهزاده 'خالد بن سلطان' فرمانده نیروهای عربی که پس از اخراج نیروهای عراقی از کویت به دست 'شوارزکوف' در سال 1991 وارد آن شدند، نقش زیادی بازی کند.
به نوشته سردبیر روزنامه رای الیوم، نمی توانیم اکنون درباره فرصت های موفقیت یا شکست این طرح سخن بگوییم لیکن پرسش های زیادی وجود دارند که بارزترین آنها توان الجربا و نیروهایش برای اداره این «نوار» و پذیرش رهبری فرضی اش توسط قبایل دیگر است؟ و این که آیا نیروهای دموکراتیک سوریه این خدمت را به او مجانی و بدون هزینه تقدیم می کنند در حالی که همین نیروها انتظار می رود که تلفات انسانی سنگینی را متحمل شوند؟ و همچنین آیا در مقابل این کار نیروهای دموکراتیک، یک کمربند کردی در طول مرزهای سوریه ایجاد می شود؟
عطوان می افزاید: تاریخ به ما یاد داده که ورود نیروهای آمریکایی به هر کشور عربی یا خاورمیانه ای با مقاومت سختی رو به رو می شود و در نهایت تلفات انسانی زیادی به بار می آورد و این همان چیزی است که در بیروت در سال 1982 و در مگادیشو در سال 1994 و در بغداد در سال 2003 رخ داد و ما بر این باور نیستیم که شهرهای سوریه و الرقه به طور خاص مستثنی باشند؛ هرگز نباید فراموش کنیم که این دخالت نظامی آمریکا در عراق بود که بذرهای اولیه گروه تروریستی داعش را کاشت و دخالت نظامی آمریکا در افغانستان در دهه هشتاد بود که گیاه گروه «القاعده» را آبیاری کرد.
وی در پایان می نویسد، دخالت نظامی روی کاغذ به نظر آسان است و تبدیل الرقه پایتخت داعش به پایتخت حاکمیت خودمختار ضعیف در چارچوب طرح تقسیم و تجزیه سوریه نیز یادآور این ضرب المثل عربی است که می گوید 'به مانند کسی که از ریگ داغ به آتش پناه می برد'.
