به گزارش «شيعه نيوز»، هفته‌ای نیست که سفرا و دیپلمات‌های خارجی به خصوص هیئت‌های دیپلماتیک وابسته به کشورهای اروپایی با رهبران جنبش «حزب الله» در بیروت دیدارهایی نداشته باشند.
«داوود رمال»، کارشناس لبنانی مسائل منطقه در یادداشت خود که روزنامه لبنانی «السفیر» آن را منتشر کرد، به بارزترین دیدار از این دست اشاره می‌کند و می‌نویسد: دیدار «زیگرید کاگ»، رئیس کمیته مشترک سازمان ملل و سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی در سوریه با شیخ «نعیم قاسم»، معاون دبیرکل حزب الله در ماه گذشته را باید مهمترین دیدار یک مقام اروپایی با یکی از رهبران جنبش به شمار آورد. درحالی که بر کسی پوشیده نیست، در صورت استعفای «استفان دی میستورا» از سمت خود به عنوان فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه، کاگ گزینه اول و اصلی برای جانشینی وی و تصدی این پست خواهد بود.
به همین دلیل طبیعی است که «حسین الحاج حسن»، وزیر صنایع لبنان در مقدمه مدعوین به مراسم تقدیر از «رونی عریجی»، وزیر فرهنگ این کشور باشد، مراسمی که چند روز قبل با حضور وزیر فرهنگ فرانسه در کاخ صنوبر برگزار شد.
با وجود اختلاف مواضع حزب الله با کشورهای اروپایی، با این حال جنبش سیاست «درب‌های باز» را در قبال این اروپایی‌ها اتخاذ می‌کند. یک منبع آگاه در حزب می‌گوید: حزب الله با هیچ کشور یا طرفی در عرصه بین المللی قطع ارتباط نکرده است، به جز آمریکایی‌ها که به وجه حاضر به دیدار و گفت‌وگو با آنها نیستیم. اگرچه کاخ سفید تاکنون از کانال‌های مختلف درخواست دیدار با رهبران حزب را داشته و تمام آنها رد شده‌اند.
به گفته این منبع، دلیل عدم پذیرش این درخواست‌ها آن بوده که حزب الله هرگونه دیدار با طرف‌های آمریکایی را نه تنها بی‌فایده، بلکه برای جنبش زیانبار ارزیابی و تاکید می‌کند، واشنگتن همچنان از موضع نخوت و تکبر سخن می‌گوید، موضع آنها آشکار است، موضع ما هم مشخص می‌باشد، نه حزب الله در قبال آمریکا سرفرود می‌آورد و نه آمریکا در قبال حزب الله تغییر موضع می‌دهد، چه رئیس جمهوری این کشور اوباما باشد، چه دونالد ترامپ فرقی نمی‌کند، این موضع به قوت خود پابر جاست.
اما درباره اروپایی‌ها به گفته این منبع آنها خواهان همکاری با جنبش در پرونده‌های بشر دوستانه از جمله پناهجویان سوری هستند و حزب الله مانعی در این امر نمی‌بیند، لذا از همان ابتدا در قبال این درخواست، موضع ایجابی داشته و نهایت همکاری با آنها را داشته است.
منبع مذکور می‌افزاید: همواره پاسخ مقامات اروپایی به این پرسش حزب الله که چرا گامی برای کاستن از درد و رنج پناهجویان سوری و حل بحران آنها برنمی‌دارند و در این پرونده به راهبرد لبنان جهت بازگرداندن پناهجویان به مناطق امن و با ثبات سوریه بی‌توجه هستند، این بوده که اتحادیه اروپا بازگشت پناهجویان سوری را منوط به پایان بحران در سوریه کرده است. موضعی که از دید حزب الله وجود توافق اروپایی – آمریکایی جهت ادامه بحران سوریه و استمرار پیامدهای آن است.
این منبع ادامه می‌دهد: حزب الله به خوبی از سیطره آمریکایی‌ها بر سازمان ملل و شورای امنیت آگاه است و می‌داند، اوباما از چند ماه پیش سیاست عدم پیوستن به روند سیاسی و از سرگیری گفت‌وگو و مذاکره در پرونده سوریه را اتخاذ و هرگونه تصمیم گیری در این امر را به پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موکول کرده بود، لذا تنها راه پیش روی جنبش صبر کردن تا برگزاری انتخابات و مشخص شدن پیروز میدان (دونالد ترامپ) و در دست گرفتن امور از ژانویه سال جاری توسط او و سرانجام گذشت یک صد روز از عمر دولت جدید بود تا ترکیب جدید دولت و برداشت‌ها و تصورات خارجی آن شکل بگیرد، پروسه‌ای که از لحاظ زمانی تا بهار آینده ادامه خواهد داشت و طی آن بحران سوریه با رکود سیاسی مواجه خواهد شد، لذا حرف آخر را میدان خواهد زد.
با سپردن امور به تیم ترامپ باید دید دولت جدید آمریکا چه طرحی برای بحران سوریه ارائه خواهد کرد، آیا خواهان ادامه جنگ است یا گام‌هایی عملی در راه پایان آن برمی‌دارد؟
اگر ترامپ سیاست اوباما را در قبال بحران سوریه پیش گیرد، به این معناست که وی خواهان راه حلی است که نظام کنونی سوریه و «بشار اسد» جایی نداشته باشد، راه حلی که پیاده کردن آن ممکن نیست. در این راستا ترامپ نیز مانند اوباما راهبرد فشار و تضعیف اسد و نظام سوریه را دنبال خواهد کرد، راهبردی که عدم کارآمدی آن طی 5 سال گذشته ثابت شد و دمشق و متحدانش را وادار کرد، عملیات سرنوشت ساز آزادسازی حلب را کلید بزنند.
حزب الله در دیدار با نمایندگان کشورهای اروپایی همواره تصریح کرده است که آمریکایی‌ها با وجود 5 سال ناکامی و شکست در سوریه، نمی‌خواهند به اشتباهات خود اذعان کنند، چون آنها نه منافع خود که منافع و اهداف اسرائیل را جستجو می‌کنند و منافع اسرائیل در ادامه بحران و تداوم جنگ داخلی در سوریه است و این تاکید می‌کند، سیاست آمریکا در پرونده سوریه لایتغیر باقی خواهد ماند.
