به گزارش «شيعه نيوز»، تناسب سن عقلی میان زوجین در ازدواج یکی از مولفه های تعیین کننده در موفقیت پیوندهای مشترک به شمار می رود.
کارشناسان علوم رفتاری و روانشناسان معتقدند هیچ معیار و ملاک علمی مشخص و دقیقی برای موفقیت قطعی در ازدواج وجود ندارد و به واقع اختلافات سنی میان زوجین ضرورتا عامل قطعی و تعیین کننده ای در حصول موفقیت زوجین نبوده و نیست.
صدیقه نوبهار،در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در تشریح تاثیر اختلاف سن میان زن و مرد در بروز شکست یا حصول موفقیت قطعی در ازدواج اظهار داشت:یک ازدواج موفق تابع و معلول بسیاری از مولفه ها و باید ها و نبایدها است که سن ازدواج و اختلاف میان زوجین نیز بخشی از آن به شمار می رود.
وی افزود:با نیم نگاهی بر ازدواج های موفق و ناموفق در محیط پیرامونی خویش به دفعات و کرات مصادیقی را مشاهده می کنیم که با وجود رعایت شرایط سنی منطبق و رایج با عرف اجتماعی ،بازهم زندگی های برخی فرجام خوشی نداشته و یا بالعکس با وجود اختلاف سنی،بعضا برخی ازدواج ها با موفقیت همراه شده است.
روانشناس و کارشناس علوم رفتاری عنوان کرد:با این وجود تجربه ثابت کرده با لحاظ کردن سن معقول و آنچه که عرف جامعه آن را پذیرفته،احتمال شکست در ازدواج تا حدودی کاهش می یابد و بالعکس عدم رعایت آن می تواند ضریب بروز ایجاد بن بست ها و انسدادهای احتمالی را افزایش دهد.
نوبهار گفت:آنچه که در خصوص سن ازدواج و بررسی و تحلیلِ مناسب یا نامناسب بودن زوجین برای زندگی مشترک مطرح است به سن عقلی افراد باز می گردد.
وی افزود:بعضا شاهد هستیم از مَنظر علم روانشناسی،متخصصان و کارشناسان امر در صورت تناسب بلوع فکری و عقلی طرفین ازدواج هیچ منع علمی را برای پیوند یک مرد40 ساله با یک دختر 25 ساله مطرح نمی کنند.
روانشناس و کارشناس علوم رفتاری عنوان کرد:به واقع آنچه که باعث عدم منع روانشناختی و روانشناسی در این ازدواج می شود به میزان پختگی مرد 40 ساله یا بلوغ عقلی او باز می گردد که اگر در مصاحبه ها و سنجش هایی که صورت می گیرد،تفاوت جدی و معنا داری با میزان ضریب پختگی دختر 25 ساله وجود نداشته باشد طبیعتا برداشت ها،نگرش ها،نگاه به زندگی و نوع جهان بینی این دو با تفاوت های فاحش و مشهودِ جدیِ چالش برانگیز مواجه نخواهد بود.
وی در پاسخ به سئوال در خصوص چرایی تحلیل ازدواج دختران جوان و یا بعضا نوجوان با پیرمردهای سالخورده گفت:در این مورد خاص نمی توان صرفا با ملاک عمل قرار دادن بلوغ فکری یا سن عقلی زوجین موضوع را تحلیل و بررسی کرد زیرا فاصله سنی بسیار زیاد میان زن و مرد در آن حدی که یک طرف را جوان و یا نوجوان و طرف دیگر را پیر یا سالخورده اطلاق کنیم از اساس مستعد بروز ابهامات،لغزش ها و نارسایی های جدی است زیرا از بُعد روحی،روانی تناسب و سنخیت چندانی میان یک فرد جوان یا نوجوان با یک فرد پیر و کهنسال وجود ندارد.
نوبهار در واکاوی دلایل ازدواج های اینچنینی گفت:به واقع نمی توان یک دلیل خاص را برای این ازدواج مطرح کرد و ابعاد روحی وروانی انسان آنچنان پیچیده و چند لایه است که برای هر موضوع و سوژه خاصی،دلایل متعددی وجود دارد.
وی افزود:اما آنچه که در اکثریت قریب به اتفاق این ازدواج ها به عنوان انگیزه اصلی و ابتدایی مطرح می شود به بضاعت و تمکن مالی مرد سالخورده معطوف می شود که زوجه را ترغیب می کند به دلیل قدرت اقتصادی این فرد اولویت ها و عنصرهای دیگر ازدواج را نادیده بگیرد.
روانشناس و کارشناس علوم رفتاری عنوان کرد:از سوی دیگر،شرایط سنی یک فرد سالخورده بگونه ای است که زندگی مشترک با دختری جوان،پر هیجان و شاداب و با طراوت به مثابه مُسَکنی است که در قبال به دست آوردن آن حاضر می شود هزینه های هنگفت و بسیار سنگینی را پرداخت کند.
