به گزارش «شیعه نیوز»، توانایی بالایی در صحبت کردن به زبان عربی دارد، ته ریشی به صورت دارد و نامش... این بارزترین خصوصیات سفیر جدید ایالات متحده در عراق، داگلاس سیلیمن است که او را از دیگر سفرای عراق متمایز می کند. وی هفتمین سفیر امریکا در بغداد بعد از عادی شدن روابط دو کشور در سال 2004 است.
از مارس 2003 تا کنون روابط عراق و امریکا با توجه به اوضاع متفاوت عراق در هر برهه ای، فراز و نشیب های بسیاری داشته است که توجه به آنها اهمیت بسیاری دارد. در طول این مدت ایالات متحده شش سفیر به بغداد فرستاده است که اولین آنها جان نگرو پونته بود که از سال 2003 تا 2005 سفیر امریکا در بغداد بود. بعد از او امریکایی مسلمان افغانی الاصل پشتون، زلمای خلیلزاد از سال 2005 تا 2007 سفیر شد. سپس رایان کروکر از 2007 تا 2010 سفیر بود و بعد از او رابرت استیون بیکرافت از 2012 تا 1014 سفیر شد. بعد از بیکرافت استوارت جونز سفیر شد که گفته می شد از نزدیک ترین افراد امریکایی به نظرات دولت عراق بود که از سال 2014 تا سپتامبر 2016 عهده دار این مسئولیت بود تا این که سیلیمن سفیر شد.
سفیر جدید ایالات متحده در حالی ماموریت خود را در عراق آغاز می کند که عراق با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کند. گزارش ها حاکی از آن است که وی با ماموریت تقویت روابط میان اهالی منطقه غربی عراق یعنی اهالی موصل و الانبار و همچنین صلاح الدین و دیالی به عراق آمده است. همچنین تقویت روابط اهالی مناطق آزاد شده از دست داعش نیز از جمله ماموریت های او محسوب می شود.
بعضی منابع می گویند که انتظار می رود آغاز به کار سفیر سیلیمن باعث تقویت جایگاه دکتر رافع العیساوی، معاون سابق نخست وزیر عراق شود. همچنین انتظار می رود که سیلمین مسئولیت مهم اداره عراق را بعد از داعش که می تواند تاثیر مستقیمی بر انتخابات ریاست جمهوری امریکا بگذارد، بر عهده داشته باشد.
وضعیت پیچیده ای که عراق در آن به سر می برد بر آمده از ضعف دولت مرکزی در برابر قدرت طرف های تاثیرگذار در آن است و این مساله سبب شده تا دولت و پارلمان ضعیف شوند و اوضاع سیاسی و افکار عمومی در وضعیت مناسبی نباشند. به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران در صورتی که دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا شود پیچیدگی های عراق افزایش می یابد و در آن صورت مداخلات نماینده امریکا در عراق نیز افزایش خواهد یافت. اما در صورتی که هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق، رئیس جمهور شود انتظار می رود که واشنگتن سیاست خویشتنداری و کار با نیروهای محلی قدرتمند در عراق را پیش بگیرد و اجازه ندهد بی ثباتی در این کشور تشدید شود.
همچنین انتظار می رود که ثقل سیاسی سیلیمن برای امریکایی ها معادل ثقل سیاسی سردار سلیمانی ایران در عراق باشد، البته ارائه چنین تحلیلی از هم اکنون زود است، باید به انتظار نشست و دید که آیا گذر زمان چنین ارزیابی ای را صحیح می داند. بسیاری معتقدند که واشنگتن بعد از سقوط عربستان سعودی و فروپاشی سیاسی در آن که در حال حاضر شاهد ورود این کشور به این روند هستیم، ایران را به عنوان متحد خود در منطقه انتخاب خواهد کرد و به نوعی ایران جایگزین عربستان در اتحاد با امریکا در خاورمیانه خواهد شد.
