به گزارش «شيعه نيوز»، کمیسیون ملی زنان اندونزی اخیرا بیانیه ای منتشر کرده و ضمن تشریح وضعیت نامناسب خانواده های شیعه اندونزیایی که در یک ساختمان در شرق جاوا مستقر هستند، از دولت این کشور خواست حقوق شهروندی این شهروندان خود را به طور کامل اداء و در قبال آنان احساس مسئولیت کند.
در این بیانیه آمده است: اکنون قریب به چهار سال است که شیعیان این کشور، در زادگاه خود احساس غربت می کنند و همانند آوارگان بیگانه با آنان رفتار می شود. آنان در بدترین شرایط و در مکانی کوچک نگهداری می شوند و به دلیل کمبود شدید امکانات، ۱۴ کودک شیعه به طور کلی از تحصیل در مدارس بازمانده اند و ۱۱ نوجوان شیعه نیز که دبستان خود را پشت سر گذاشته اند، توانایی ورود به دبیرستان را ندارند.
«ریری هریروه» مامور عالی کمیسیون ملی زنان اندونزی در ادامه این بیانیه از دولت خواسته است تا هرچه سریعتر به وضعیت و حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این آوارگان شیعه رسیدگی کند و با برنامه ریزی دقیق و فوری، برای مشکلات آنان چاره جویی نماید.
در بخشی از بیاینه کمیسیون ملی زنان اندونزی و در تشریح وخامت اوضاع آوارگان شیعه اندونزیایی، خاطرنشان شده است: در محل نگهداری این شیعیان برای هر دو خانوار یک سرویس بهداشتی و حمام وجود دارد که این خود در بهداشت مکان و فردی تاثیر بسیار منفی داشته و در اثر محرومیت کودکان شیعه از رفتن به مدارس و تحصیل، والدین ایشان مجبورند از دیوار های این محل به عنوان تخته اموزشی استفاده کرده و نوشتن و خواندن به کودکان خود بیاموزند.
یکی از بانوان شیعه اندونزیایی که در این کمپ (ساختمان) زندگی می کند در این باره اظهار داشت: کودکان ما از حق تحصیل محروم مانده اند و آن تعداد از کودکان و نوجوانان ما که برای تحصیل به مدارس می رفتند، به دلیل برخورد های توهین آمیزی به دلیل شیعه بودن و لهجه آنان با آنها شد، از ادامه تحصیل محروم شدند و اکنون با بحران سواد و در آینده با بحران عدم فرصت شغلی مواجه خواهند بود.
«ام کلثوم» همسر رهبر جامعه شیعیان اندونزی که خود نیز در این کمپ مستقر است، خاطرنشان ساخت: ما از دولت می خواهیم تدابیری را اتخاذ کند که ما بتوانیم به شهر و روستای خود بازگردیم که در این صورت بسیاری از مشکلات جاری ما برطرف خواهد شد.
وی در ادامه افزود: تمام شیعیانی که در اینجا سکونت دارند شهروند اندونزی محسوب می شوند و دارای شناسنامه، کارت هویت، تاییدیه تولد، تاییدیه ازدواج و دیگر اسناد شخصی می باشند و علیرغم اینکه دولت پیش از این قول های مساعدی مبنی بر همکاری و رسیدگی به اوضاع ما را داده بود، ولی تاکنون هیچ اقدام سازنده ای در این راستا، صورت نگرفته است.
شایان ذکر است: در سال ۲۰۱۲ میلادی گروهی متشکل از ۱۰۰۰ سلفی اندونزیایی با یورش به روستای شیعه نشین «نانگ کرنانگ» با آتش زدن منازل شیعیان، به شهادت رساندن تعدادی از آنان و نیز آواره نمودن ۵۰۰ تن از این شیعیان، شرط اجازه بازگشت آنان به این روستا را پذیرش اسلام سنی اعلام کردند.
پس از ان نیز تلاش های رهبران شیعیان با مقاومت سلفی ها و اهل سنت تندور اندونزی مواجه شد و دولت این کشور نیز همصدا با اهل سنت آن، از رسیدگی به اوضاع و احوال نامطلوب شیعیان سر باز زد و آنان را در شرایط بسیاری دشواری نگهداشت.
در طول چهار سال گذشته اوارگان شیعه اندونزیایی مجبور به جابجایی های متعدد شدند و سر انجام دولت آپارتمانی در شرق شهر جاوا در فاصله چند صد کیلومتری از خانه و کاشانه آنان، به ایشان داد که به علت کوچکی فضای این آپارتمان، آوارگان شیعه با سختی های طاقت فرسایی مواجه هستند.
