به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از تابناک، معاونت فرهنگي، حقوقي و امورمجلس سازمان تربيت‌بدني در بخشنامه اخير خود، خواستار حضور اجباري ورزشكاران، مسئولين و قهرمانان در نماز جمعه شد تا بدين شكل شاهد يك حركت غيراصولي ديگر كه مي‌تواند مباني را زير سوال ببرد، باشيم.
معاونت فرهنگي سازمان تربيت‌بدني چندين ماه پيش، در بخشنامه‌اي كه به تاريخ 15ارديبهشت ماه سال جاري تنظيم و به فدراسيون‌هاي تابعه ابلاغ شده، بامشخص كردن زمان شركت ورزشكاران، مسئولان و قهرمانان هر فدراسيون، خواستار حضور حداقل 30 نفر از هر فدراسيون در نمازهاي جمعه شد كه به پيوست اين بخشنامه، زمانبندي حضور فدراسيون‌ها در نماز جمعه را ارسال كرده و حتي خواستار ارائه گزارش توسط روساي فدراسيون درباره نحوه اين حضور شده است.
در اين ميان، اين رسانه كه به محض ابلاغ اين بخشنامه، رونوشتي از آن را دريافت كرد، به واسطه آنكه مصالح نظام را بر مصالح اشخاص، ارجح دانسته و براي اينكه چنين اشتباهي در بخش ورزش توسط رسانه هاي معاند به حساب كل مملكت گذاشته نشود، به اميد آنكه رئيس سازمان ورزش، اين خطاي فاحش را گوشزد كرده، خواستار ابطال بخشنامه مذكور شود و از پيگيري اين مسئله خودداري كند، از انتشار اين بخشنامه پرهيز كرد، اما روز گذشته معاون سازمان تربيت‌بدني در احكامي، جواني را به عنوان مشاور خود در امور جوانان و همچنين دبير ستاد حجاب و عفاف سازمان تربيت بدنی و دبير كميته هماهنگي حضور ورزشكاران در نماز جمعه سراسر كشور منصوب كرد و تلاش برای حضور شکوهمند جامعه بزرگ ورزش کشور در ميعادگاه‌های عبادی سياسی نمازجمعه و نيز هماهنگی های ستادی در اين زمينه از ضرورت های غير قابل انکار خواند.
البته نماز عبادي ـ سياسي جمعه و ترغيب اقشار مختلف جامعه ورزش يك حركت ارزشمند و سازنده است اما در صورتي كه اين مسئله در كنار بخشنامه اين حوزه قرار گيرد و با پيش زمينه ذهني، به اين انتصاب نگريسته شود، نگاهي متفاوت شكل مي‌گيرد كه در اين بخش براي جلوگيري از آسيب‌هاي بيشتر به حوزه‌هاي ارزشي و فرهنگي كشور، راهي جز افشاي اين بخشنامه به اصطلاح فرهنگي باقي نمي‌ماند تا با مسدود ساختن اين سياست‌ها در اين بخش، ارزش‌هاي انقلاب تحت‌الاشعاع چنين حركت هاي سطحي و بدون پيش زمينه فكري قرار نگيرد.
در اين بخشنامه كه به امضاي مديركل دفتر امور فرهنگي و دبير شوراي امر به معروف و نهي از منكر به عنوان يكي از سه اداره كل زيرمجموعه معاونت فرهنگي، حقوقي و امور مجلس سازمان تربيت‌بدني و پيگيري‌كننده امور فرهنگي سازمان ورزش رسيده، آمده است:
«نظر به ترويج فعايت‌هاي فرهنگي در سال نوآوري و شكوفايي كه با عنايت ويژه جناب مهندس علي‌آبادي معاون محترم رئيس جمهور و رئيس سازمان، سال توسعه فرهنگ اخلاق در ورزش نامگذاري گرديد و از آنجا كه تعامل با نهادهاي مذهبي بخصوص حضور ورزشكاران در نماز جمعه مي تواند تاثير بسزايي در ارتقاء روحي اخلاقي آنان و اثر مثبت در جامعه داشته باشد. مقتضي است مسئولين فرهنگي فدراسيون‌ها با نظارت دقيق و طبق برنامه زمانبندي شده پيوست. تعداد حداقل 30 نفر از ورزشكاران مسئولين و قهرمانان ورزشي زيرمجموعه آن فدراسيون را در تاريخ‌هاي ذكر شده جهت شركت در برنامه‌عبادي، سياسي نماز جمعه تهران هماهنگ و اعزام نمايند. ضمناً ارسال گزارش حضور موجب امتنان مي‌باشد.»
همانگونه كه پيش از بيان مفاد اين بخشنامه نيز ذكر شد، نماز عبادي ـ سياسي جمعه جايگاه ويژه‌اي داشته و تشويق به پيوستن به صف‌هاي اين حركت سازنده نيز بدون شك حكم امر به معروف را دارد، ولي شكي نيست اجبار بر حضور افراد در نماز جمعه که عملي مستحب به شمار مي‌رود، آن هم با مشخص كردن حداقل تعداد اشخاص لازم و زمانبندي براي شركت اعضاي فدراسيون‌هاي ورزشي و ارسال گزارش عملكرد، آخرين روش براي پمپاژ اخلاق در ورزش است كه به طور حتم اين رويكرد نه تنها به توسعه اخلاق در ميان جامعه ميليوني ورزش كشور منجر نمي‌شوند، بلكه آثار سوء چنين تفكراتي، اخلاق‌گريزي را نيز به همراه مي‌آورد.
هر چند توسعه اخلاق در ورزشکاران نياز مهم جامعه ورزش است، اما اين حرکت‌هاي شکلي هيچ سودي به حال اين نياز ندارد، به ويژه که بر پايه فتواي تمامي مراجع عظام تقليد، هرگونه ريا در نيت نمازگزاران، نماز آنان را با اشکال روبه‌رو مي‌کند.
بر اين اساس، صدور چنين بخشنامه‌هايي و انتصاب ماموراني براي اجراي آن، تنها مي‌تواند بهانه‌اي مستند و مستدل براي دشمنان خارجي ايران باشد كه به سلاح‌هاي تبليغاتي همچون رسانه‌هاي پرببينده مجهز بوده و به سادگي اشتباه فاحش و نابخشودني يك سازمان را به تمام مردم كشورمان تسري داده و حضور تمامي نمازگزاران در مصلي‌هاي نماز جمعه را از سر اجبار مي‌خوانند؛ اشتباهي كه اين رسانه با چندين ماه مسكوت گذاشتن آن، براي حفظ مصالح ملي كوشيد اما كلاف گرفتاري اين بخشنامه از روز گذشته با يك انتصاب گشوده شد و اين كلاف از روز گذشته تاكنون در رسانه‌هاي خبري غلت خورده و هزار و يك پرسش را مطرح ساخت كه حتي مي‌تواند سوء تعبيرهاي فجيع‌تر از آنچه ذكر شد، را به همراه داشته باشد و تمامي مشاركت‌هاي مردمي با تكيه بر اين بخشنامه توسط غول‌هاي خبري دنيا زير سوال برود.
بايد قدري صبور بود و مشاهده كرد اين بار با اين مسئله نيز همچون اشتباهات فراوان به وقوع پيوسته در حوزه فرهنگي ورزش همچون نگارش غلط آيه قرآن در سر در محل بدرقه ملي‌پوشان كه نشان از عمق دانش و ميزان معلومات اوليه مذهبي متوليان امر دارد يا چنين اشتباه فاحشي كه تبعات آن به مرور مشخص خواهد شد، آنقدر عوارض براي كشور به همراه خواهد داشت، كه منجر به ايجاد يك اصلاحات مديريتي در اين بخش خواهد شد.
