امروز، كاروان پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم به "مَرُّ الظَّهران" رسید و تا شب، در آن جا توقّف كرد. آن گاه كاروانیان شبانه به سوی "سرف" حركت كردند و به جایی رسیدند كه منزل بعد از آن مكه معظمه بود.
فراق مدینه با یار به دهمین روز خود رسیده است و مسجد زیبای نبوی، ده شبانه روز است كه بی فروغ مانده؛ نه پیامبری...نه علی و فاطمه ای... نه حسن و حسینی...
سال ها پیش، پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله و سلم، با ورود به مدینه، شروع به ساختن مسجدی كردند كه قبر شریف آن حضرت اینك در همین مسجد قرار دارد. قسمت شمالی مسجد، محل عبادت و صفه های جنوبی آن، آسایشگاه مهاجرانی بود كه از مكه با رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم كوچ كرده بودند و در مدینه منزلی نداشتند یا محل خواب انصار فقیر و بی بضاعت بود.
آری، مسجد رسول خدا در مدینه استراحتگاه چهار صد فقیر و بینوا بود كه هر یك از آن ها از طریق كسب و كار یا با كمك از بیت المال مسلمانان و غنایم جنگی به تدریج، سرمایه ای به دست می آورد و منزلی می گرفت.
در كنار این مسجد، خانه های جمعی از مهاجران و انصار قرار داشت كه برخی از ایشان برای افتخار از خانه های خود روزنه ها و درهايی به سمت مسجد پيامبر (ص) باز كرده بودند...
جبرئیل نازل شد و چنین پیام آورد: "درهای این خانه ها به مسجد، همگی بسته شود جز در خانه علی علیه السلام."
جماعتی به اعتراض سخنانی گفتند. این سخنان به گوش پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم رسید. پس فرمودند: "ای مردم! بدانید كه من فرمان یافته ام جز در خانه علی، در خانه همه مهاجران و انصار را به مسجد ببندم. شنیده ام كه برخی از شما سخنانی گفته اید! به خدا سوگند من از خود نه دری را بستم و نه دری را گشودم؛ بلكه این فرمانی از سوی خداوند است كه باید پیروی كنم."
همراه كاروان حجه الوداع مي رويم تا پیام غدير را بشنویم...
خبرگزاری شبستان
کاش پس از رحلت فقط پنجره را میبستند اما در را سوزاندند و ریسمان به گردن وارث برحق ولایت انداختند پهلوی گل یکدانه رسالت را شکستند ومحسن را سقط کردند.
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وال محمد اخر تابع له علی ذلک