به گزارش «شیعه نیوز»، هر حکومتی دارای پرچمی است که به وسیله آن شناخته می شود. امروز پرچم هر کشور به عنوان یک نماد بسیار پرمعنی و بیانگر هویت، تاریخ، فرهنگ و فلسفه‌ی هر کشور، در ایجاد همبستگی و اتحاد شهروندان، قومیت‌ها، پیروان ادیان و مذاهب گوناگون، مناطق جغرافیایی و اجتماع‌های فرهنگی مختلف ذیل ملت‌ها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند.
انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز پرچم خاصی دارد و بر آن شعاری نقش بسته است. از روایات اسلامی ـ اعم از شیعه و سنی ـ استفاده میشود که پرچم پرافتخار حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف هنگام ظهور، همان پرچم حضرت رسول الله صلی الله علیه وآله است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «مَعَهُ رَایَهُ رَسُول اللّه صلى الله علیه وآله». آنگاه حضرت در پاسخ شخصى که پرسید: آیا نزد او است یا اینکه براى او آورده مىشود؟ فرمود: «بلکه جبرئیل آن را خواهد آورد». بعد از آن ایشان فرمود: «با آن پرچم بر هیچ [قوم ستمگرى] نمى گذرد، مگر آنکه خداوند آنها را هلاک مى سازد».
شبیه همین روایت از امام سجاد علیه السلام نیز نقل شده است.
اهمیت این امر به قدرى زیاد است که در غیبت نعمانى بابى تدوین شده با این عنوان که پرچم پیامبر بعد از جنگ جمل، هرگز باز نخواهد شد؛ مگر به دست قائم علیه السلام .
امام صادق علیه السلام درباره آن پرچم به ابوبصیر فرمود:
«یا اَبا مُحَمَّدٍ ما هِىَ وَاللَّهِ قُطْنٌ وَلاکَتانٌ وَلاقَزٌّ وَلاحَریرٌ. قُلْتُ: فَمِنْ اَىِّ شَىْءٍ هِىَ قالَ مِن وَرَقِ الجَنّهِ نَشَرَها رَسُولُ اللّهِصلى الله علیه وآله یَومَ بَدرٍ ثُمَّ لَفَّها وَدَفَعَها اِلَى عَلىٍعلیه السلام فَلَمْ تَزَلْ عِنْدَ عَلىٍّ حَتَّى اِذا کانَ یَوْمَ البَصْرَهِ نَشَرَها اَمیرُالمُؤمِنینَ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَیهِ ثُمَّ لَفَّها وَهِىَ عِندَنا هُناکَ لا یَنْشُرُها اَحَدٌ حَتَّى یَقُومَ القائِمُ فَاِذا هُوَ قامَ نَشَرَها…»
«اى ابامحمد! به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابریشم و نه از حریر، عرض کردم: پس از چه چیزى است؟ فرمود: از ورق (برگ) بهشتى است. رسول خدا صلی الله علیه وآله در روز بدر آن را برافراشت، و بعد آن را در هم پیچید و به على علیه السلام داد. پس همچنان نزد على علیه السلام بود تا هنگامى که روز بصره فرا رسید، آن را برافراشت. پس خداوند پیروزى را نصیب او ساخت. سپس آن حضرت آن را در هم پیچید و آن اینجا نزد ما است. هیچ کس آن را نخواهد گشود تا آن گاه که قائم علیه السلام قیام کند و چون او قیام نمود، آن را برخواهد افراشت.».
و از امیرالمؤمنین على علیه السلام روایت شده، آنگاه که حضرت مهدى علیه السلام پرچم خویش را به اهتزاز درآورد, بین مشرق و مغرب براى او روشن خواهد شد. «اِذا هَزَّ رایَتَهُ اَضاءَ لَها ما بَیْنَ المَشْرِقِ وَالمَغْرِبِ»
«ان مع المهدی علیه السلام رایه النبی صلى الله علیه وآله »
«مع المهدی رایه رسول الله صلى الله على وسلم المغلبه، لیتنی أدرکته و أنا أصدع»
الفضل، عن محمد بن علی، عن محمد بن سنان، عن حی بن مروان، عن علی بن مهزیار (قال): قال أبو جعفر علیه السلام (کأنی بالقائم یوم عاشوراء یوم السبت قائما بین الرکن والمقام، بین یدیه جبرئیل ینادی: البیعه لله، فیملؤها عدلا کما ملئت ظلما وجورا
امام جواد علیه السلام فرمود:«گویى می¬ نگرم که قائم علیه¬ السلام، میان رکن و مقام ابراهیم در مسجدالحرام ایستاده است و در آغاز قیام, جبرئیل فرشته امین وحى، در برابر او قرار گرفته و ندا میدهد که «اَلبَیْعهُ للّه» هر کس می ¬خواهد براى خدا بیعت کند بشتابد و با حجت خدا بیعت نماید. پس در آن هنگام، پیروان او از اقصی نقاط گیتی به سوی او می شتابند، تا اینکه با آن حضرت بیعت کنند. پس خداوند به وسیله او زمین را پر از عدل و داد می سازد؛ آنسان که پر از ظلم و جور شده است.ینادى باسم القائم (علیه السلام) فی لیله ثلاث وعشرین ویقوم فی یوم عاشوراء، وهو الیوم الذی قتل فیه الحسین بن علی (علیهما السلام) لکأنی (به) فی یوم السبت العاشر من المحرم قائما بین الرکن والمقام، جبرئیل (علیه السلام) عن یمینه ینادی البیعه لله، فتصیر إلیه شیعته من أطراف الارض تطوى لهم طیا حتى یبایعوه، فیملؤ الله به الارض عدلا کما ملئت جورا وظلما
” آنهایی که اسلامِ جهانی را انتظار دارند باید منتظر وجود مبارک ولیّ عصر باشند؛ حضرت که آمد کلّ جهان پرچمش یکی است و در چهرهٴ پرچم وجود مبارک ولیّ عصر نوشته است: «البیعه لله»؛ یعنی مؤمنان پیمان یاری به خاطر خدا می بندند و پس از آن اسلام در همه جا گسترده می شود: لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ؛ تا (اسلام) بر همه دین ها ظاهر شود، (اگرچه مشرکان اکراه داشته باشند﴾ "
مراجع:
۱- ابن حماد: الفتن ص ۲۱۳ و ۲۲۰ – حدثنا یحیى بن الیمان، عن قیس، عن عبد الله بن شریک قال: ولم یسنده إلى النبی صلى الله علیه وآله.
۲- ملاحم ابن طاووس: ص ۶۱ ب ۱۴۰ عن ابن حماد: وفیه ". المعلمه. وأنا جذع ".
۳- عرف السیوطی، الحاوی: ج ۲ ص ۷۵ أوله عن ابن حماد، عنه وفیه ". المعلمه ".
۴- القول المختصر: ص ۲۴ ب ۳ ح ۳۵ کما فی عرف السیوطی، مرسلا.
۵- برهان المتقی: ص ۱۵۲ ب ۷ ح ۲۴ عن عرف السیوطی: وفیه ". المخمله "
۶- معجم أحادیث الإمام المهدیع, الشیخ علی کورانی, ج ۱ ص ۲۲۲
۱- الارشاد شیخ مفید: ج ۲ ص ۳۷۹ – الفضل بن شاذان، عن محمد بن علی الکوفی، عن وهب بن حفص، عن أبی بصیر قال قال أبو عبد الله علیه السلام
۲- النعمانی: ص ۲۸۲ ب ۱۴ ح ۶۸ – حدثنا أبو سلیمان أحمد بن هوذه الباهلی، قال: حدثنا إبراهیم بن إسحاق النهاوندی قال: حدثنا عبد الله بن حماد الانصاری، عن أبی بصیر، عن أبی عبد الله علیه السلام أنه قال: یقوم القائم یوم عاشوراء).
۳- الرساله العزیه، للمفید: على ما فی ملاحم ابن طاووس.
۴- غیبه الطوسی: ج ۱ ص ۴۵۳ / ۴۵۹ – أوله، کما فی الارشاد بتفاوت یسیر، عن الفضل بن شاذان، إلى قوله (ویقوم یوم عاشوراء یوم قتل فیه الحسین بن علی (علیهما السلام).
۵-روضه الواعظین , محمد فتال نیشابوری, ج ۱ ص ۲۶۳, ما فی الارشاد، بتفاوت یسیر، مرسلا، وفیه (.. جبرئیل بین یدیه).
۶- إعلام الورى: ص ۴۳۰ ب ۴ ف ۲ – کما فی الارشاد، عن الفضل بن شاذان، وفیه (.. فی یوم ست وعشرین من شهر رمضان.. ینادی بالبیعه لله).
۷- ملاحم ابن طاووس: ص ۱۹۴ – کما فی النعمانی، مرسلا، وقال (فصل: ورأیت فی مجلد أوله الرساله العزیه للمفید رحمه الله فی آخره أخبار وحجابات منها بإسناد أصحابنا عن الصادق علیه السلام قال)
۸- کشف الغمه , ابن ابی الفتح : ج ۳ ص ۲۶۱ – عن الارشاد. وفی: ص ۳۲۴ – عن إعلام الورى.
۹- المستجاد من الارشاد -المجموعه , حسن بن یوسف الحلی (علامه حلی) , ج ۱ , ص ۲۶۳ (قرن ۷ ه.ق)
۱۰- الفصول المهمه فی معرفه الائمه: ج ۲ ص ۱۱۳۲ – کما فی الارشاد بتفاوت عنه ظاهرا، مرسلا، وفیه (.. وشخص قائم على یده ینادی البیعه البیعه.. ثم یسیر من مکه حتى یأتی الکوفه.. فیصیر إلیه أنصاره فینزل نجفها على (کذا) ثم یفرق الجنود منها إلى الامصار).
۱۱- الصراط المستقیم, علی ابن یونس عاملی: ج ۲ ص ۲۵۰ ب ۱۱ ف ۹ – عن الارشاد، مع نقص بعض ألفاظه.
۱۲- إثبات الهداه: ج ۳ ص ۵۱۴ ب ۳۲ ف ۱۲ ح ۳۵۲ – عن غیبه الطوسی. وفی: ص ۷۲۹ ب ۳۴ ف ۶ ح ۶۶ – عن غیبه الطوسی.
۱۳- حلیه الابرار: ج ۲ ص ۶۱۴ – ۶۱۵ ب ۳۲ – عن النعمانی.
۱۴- البحار: ج ۵۲ ص ۲۹۷ ح ۵۶ – عن النعمانی.
۱۵- بشاره الاسلام: ص ۱۸۵ – ۱۸۶ ب ۴ – عن الارشاد.
۱۶- منتخب الاثر: ص ۴۴۸ ف ۶ ب ۴ ح ۶ – عن غیبه الطوسی. وفی: ص ۴۶۴ ف ۶ ب ۹ ح ۲ – عن الارشاد
۱۷- معجم أحادیث الإمام المهدیع , شیخ علی کورانی , ج ۳ ص ۴۸۹
۱۸- مستدرک سفینه البحار , الشیخ علی النمازی , ج ۱۰ , ص ۵۱۵
۱۹- موسوعه الإمام الجواد, السید الحسینی القزوینی, ج ۱ ص ۵۶۸
منبع:
کتاب عصر ظهور آیت الله کورانی
انتهای پیام/654
