به گزارش «شیعه نیوز»، سیدمحمدرضا فاضل هاشمی اعلام کرد: نسخههای خطی و چاپ سنگی متعددی از زیارتنامه عاشورا و شرح و تفسیر و ترجمه آن در قالب بیش از ۱۸۰ نسخه در گنجینه کتب خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری میشود که بیشتر این نسخهها به دلیل اینکه به شیوه هنرمندانهای تذهیب و یا به دستخط خوشنویسانی ممتاز کتابت شده، از نفاست زیادی برخوردار است.
او در میان این آثار ابتدا به نسخهای از زیارت عاشورا اشاره کرد که به خط ناخنی به حالت برجسته و فرورفته با ناخن کتابت شده است.
رئیس ادارۀ مخطوطات سازمان کتابخانهها، موزهها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی از نسخهای دیگر با تزیینات هنری برجسته و در قطع طوماری یاد کرد و افزود: این اثر، دارای سه سرلوح، بین سطور طلااندازی، دارای جدولبندی و کمندکشی، صفحات اول دارای سرلوح مزدوج پرکار و متن آن، گل و بوته الوان به لاجورد و طلا و حاشیه به شنگرف است که در قرن ۱۳ دوره قاجار، بر روی کاغذ نخودی در اندازه ۵/۷ در ۵/۱۰ کتابت شده است.
فاضل هاشمی به ترجمههای متعدد از زیارت عاشورا اشاره کرد و گفت: یکی از این نسخهها، ترجمه «مزار» شهید اول از «علی بن حسین کربلائی» در موضوع زیارتنامهها با جلد روغنی است که به خط نسخ ممتاز استاد میرزا احمد نیریزی خوشنویس مشهور قرن ۱۲ و با ترجمه به نستعلیق ۸ سطری در ۱۶۴ ورق در سال ۱۱۰۸ قمری کتابت شده و وقفی میرزارضاخان نائینی در ۱۳۱۱ شمسی است.
او ادامه داد: از دیگر نسخههای نفیس ترجمه، نسخهای به کتابت «محمد حسین اصفهانی» در سال ۱۲۶۵ قمری باجدولکشی به زر است و نسخه دیگر در ۲۳ ورق، توسط «محمد بن محمد خراسانی» در ۱۳۰۲ قمری کتابت شده است.
رئیس ادارۀ مخطوطات این سازمان، با بیان اینکه آثار زیادی با موضوعات مختلف که بخشی از آن، به زیارت عاشورا اختصاص یافته است، در این گنجینه موجود است اضافه کرد: یکی از نفیسترین این نسخهها «زادالمعاد» علامه مجلسی است، اثر دیگر، «مصباح المتهجّد» از محمد بن حسن شیخ طوسی مربوط به قرن چهارم و پنجم است که از این اثر و از مختصر مصباح نسخههای زیادی موجود است و نیز «انیس الصالحین» تألیف «محمد بن ابی الحسن موسوی مشهدی» که در موضوع ادعیه و زیارت عاشورا و اعمال ماههای قمری است.
فاضل هاشمی در پایان، با اشاره به نسخههای متعددی از شرح زیارت عاشورا تصریح کرد: نسخهای از زیارتنامه عاشورا به همراه نقد و تفسیر آن، با جلد مقوا و کاغذ شکری در این گنجینه موجود است که توسط «محمد علی بن محمد نصیر مدرس چهاردهی» تألیف و در ۱۳۶۲ شمسی توسط وی وقف شده، و «علی بن حسین غروی» به خط نسخ ۱۶ سطری در ۱۳۳۲ قمری، آن را کتابت نموده است.
انتهای پیام/ 852