چرا در یکی از بزرگترین کشورهای شیعی جهان داشتن حجاب ممنوع است؟

به گزارش «شیعه نیوز»، اندر وصف حکایات بی مهری های دولت لائیک جمهوری آذربایجان با مخالفین داخلی و همسایگان خویش قصه به درازا می انجامد اما ذکر گوشه ای از این حکایات مفید سخن است. ظاهرا رفتارهای بی قاعده، اصلی اساسی در این کشور به شمار می رود و بر کسی جای تعجب نیست که حامیان حرف حق پشت میله های زندان قرار می گیرند. در این فضایی که نیاز به تصویرپردازی ندارد، به تازگی معروف ترین مدافع حقوق بشر به هشت سال زندان محکوم شده است.

لیلا یونس رئیس موسسه صلح و دموکراسی جمهوری آذربایجان که معروف ترین مدافع حقوق بشر در این کشور محسوب می شود به فساد مالی متهم شده است؛ حکمی جنجالی که بیانگر واقعیت هایی جنجالی در کشور جمهوری آذربایجان است. لیلا یونس اولین نمونه ای نیست که به خاطر یک حکم ساختگی محکوم به مجازات می شود، معمولا همه مخالفین این کشور سرنوشتی این چنین دارند.
 

از سال ۲۰۱۰ در پی ممنوعیت حجاب، دوره جدیدی از سرکوب ها علیه معترضان شروع شده است که لیلا یونس نیز از معترضان جدی این اتفاق بوده است و به همین جهت وی و همسرش عارف یونس دیگر مدافع حقوق بشر و موسسه آن ها در طول این مدت بارها تحت فشار نهادهای حکومتی این کشور قرار گرفته اند.
 
سرکوب!!

لیلا یونس در حالی محکوم به فساد مالی شده است که وی بارها از مقامات دولتی و در راس آن ها الهام علی اف به خاطر فساد مالی انتقاد کرده است. در این بین دفاع  حزب اسلام جمهوری آذربایجان از خانم لیلا یونس جالب توجه است؛ چرا که اولا بیانگر این امر است که جریان اسلامی این کشور از حرکت های آزادی خواهانه حمایت می کند، ثانیا حرکت راستین خانم لیلا یونس و محکومیت نهادهای دولتی به خوبی استنباط می شود.

گر چه سازمان عفو بین ‌الملل اخیرا اقدامات دولت آذربایجان در قبال شهروندان خویش مبنی بر آزار روزنامه نگاران، مدافعان حقوق بشر و مخالفان سیاسی را محکوم کرده است اما ذخایر انرژی این کشور و سود کشورهای غربی از این ذخایر پوششی بر این اقدامات است.
 

خانم «ان کاستنوس- سن» از سازمان عفو بین ‌الملل تاکید کرده است: «از تابستان گذشته شاهد تشدید سرکوب گری ‌ها در آذربایجان بوده ‌ایم. تعدادی از مدافعان حقوق بشر و فعالان اجتماعی آذربایجان بدون هیچ اتهامی بازداشت شده و بعد از چندین ماه هیچ محکمه ‌ای برای آن ها برگزار نشده است. برای برخی از این افراد بازداشت شده نیز حبس ‌های هفت تا هشت ساله تعیین شده است.» پارلمان آلمان نیز با تصویب قطعنامه ‌ای خواستار آزادی فعالان سیاسی به زندان افتاده در جمهوری آذربایجان شده است.

اما دولت این کشور با تاکید بر این که افراد به زندان افتاده، زندانیان سیاسی نیستند، گفته است که این اقدام پارلمان آلمان به منظور بدنام کردن جمهوری آذربایجان صورت گرفته است. (1) بنابراین سرکوب گری های دولت آذربایجان بر کسی پوشیده نیست اما در این کشور نفت بر دموکراسی پیروز شده است. شیر نفتی که به سوی غربی ها باز می شود، سرکوب گری های این کشور فاسد را شست و شو می دهد. نفت آذربایجان کار ویژه دوگانه دارد؛ سود برای غرب، شویندگی برای آذربایجان.


تامین هزینه های سفر تعدادی از نمایندگان کنگره توسط شرکت نفت آذربایجان

نفت این کشور یکی از مهم ترین دلایل بر حضور غرب در این کشور است که هم اکنون در خدمت غربی ها قرار گرفته است. چند ماه پیش روزنامه واشنگتن پست در گزارشی افشا کرد که شرکت نفت کشور آذربایجان در سال ۲۰۱۳ هزینه سفر تعدادی از نمایندگان کنگره برای شرکت در کنفرانسی در باکو را عهده دار بود. این گزارش محرمانه پرده از یک حقیقتی بر می دارد که سرنخی بر اقدامات غیر قانونی این کشور به شمار می رود.
 

چنین فضایی باعث می شود که قبل از برگزاری المپیک اروپا در باکو زندانیان سیاسی این کشور با اعلام اعتصاب غذا، برگزاری چنین مسابقاتی در آذربایجان را کاری احمقانه بخوانند؛ چرا که در این کشور افراد با افترا بازداشت می شوند و محاکم قضایی وابستگی کامل به نهادهای حکومتی دارند. واژه «محکمه» واژه ای خنده دار برای مردم این سرزمین است؛ چرا که حکم ها آماده است و کسی در این محاکم معطل نمی شوند. «یا با ما یا بر ما» خلاصه حکم ها است؛ در نتیجه حکم به راحتی به دست می آید.

هراس دولت لائیک آذربایجان از تحصیل طلاب علوم دینی این کشور در کشورهای خارجی نیز در چارچوب این واقعیت قرار دارد که دولت مردان این کشور از مردم مسلمان کشور خویش به جهت اطلاع از حقایق دینی نگران هستند.


به گفته رئیس کمیته دولتی امور دینی جمهوری آذربایجان «دین صرفا امور معنوی نیست بلکه امری ایدئولوژیک است»؛ لذا دولت این کشور از ترس انتقال مفاهیم حقیقی دینی، افرادی را مجاز به رهبری برنامه های دینی می دانند که در این کشور تحصیل کرده باشند. بدین ترتیب افرادی که در ایران و سایر کشورهای اسلامی به فراگیری علوم دینی پرداخته اند، مجاز به هدایت برنامه های دینی در آذربایجان نیستند.

در چنین فضایی است که دستگیری کارشناسان الهیات به اتهام اقدام علیه دولت در این کشور قابل مشاهده است. حاج جیحون جعفراف و الشن مصطفی اوغلو از جمله این افراد است که در دو سال گذشته هر یک به 4 ماه حبس محکوم شدند.
 

غفلت ریشه کن!!

در مقابل وهابیان از سال۱۹۹۷ پایگاه هایی در آذربایجان تاسیس کرده و با ساخت و نفوذ در مساجد به تبلیغ عقاید خود می پردازند. مسجد ابوبکر، بزرگ ‌ترین مسجد وهابی در آذربایجان، با کمک مالی یکی از بنیادهای خیریه کویتی در سال ۱۹۹۸ در باکو احداث شد و با جدی شدن خطر گسترش وهابیت در آذربایجان خانواده‌های آذری نسبت به این مسجد حساسیت پیدا کرده و نهایتا این مسجد تعطیل شد. (2) اکثریت بیش از 80 درصدی شیعه در این کشور سدی در برابر نفوذ عقاید منحرف در این کشور است اما نقش دولت لائیک آن در عدم دسترسی مردم به حقایق دینی نیز پررنگ است و تاثیر چنین دولتی از تاثیرات عقاید منحرف کم تر نیست.
    

بی مهری و حتی فراتر از آن عناد صرفا در مورد دین نیست، بلکه در مورد همسایگانی مثل ایران نیز دیده می شود؛ به طوری که در کتب درسی و آثار تاریخی تحریفات تاریخی و توصیفاتی ایران ستیزانه قابل مشاهده است. نمونه ای از تحریفات تاریخی در تابلویی در بالای قبر ابوالفضل ائلچی بیگ رئیس جمهور سابق جمهوری آذربایجان دیده می شود که قسمت های وسیعی از ایران ذیل نقشه آذربایجان واحد فرضی تصویر شده است.

تحریفات تاریخی در کتب نگاشته شده در جمهوری آذربایجان را می توان به سه دسته تقسیم بندی کرد؛ کتاب هایی که محققین خارجی به سفارش دولت جمهوری آذربایجان نگاشته اند، مانند کتاب «الهام سیمای یک رئیس جمهور» که گرائوم ویلسون آن را نگاشته است و در فصل نخست این کتاب تحریف های آشکاری دیده می شود؛ کتاب هایی که توسط سران هیئت حاکمه این جمهوری نگاشته شده است، مانند چند کتاب اخیر رامیز مهدی اف دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری آذربایجان که حتی در کتاب اخیر خود، دولت افشاریه را که اکثریت مطلق تاریخ نگاران در ایرانی بودن آن شکی ندارند، دولتی ترک معرفی می کند که ایران را تحت سیطره خود گرفته است و دسته سوم کتاب هایی که برای تدریس در مدارس و دانشگاه های آذربایجان تالیف شده است.(3)

در یکی از کتب مدرسه ای که موج ایران ستیزی در آن به صورت بی سابقه ای دیده می شود، کتاب «آتا یوردو» است که در پایه پنجم دبستان تدریس می شود. در این کتاب با استفاده از تعابیری چون قاتل و خون آشام به معرفی ایران پرداخته است. همچنین در این کتاب نقشه ای فرضی از آذربایجان واحد تصویر شده است که بخش هایی از خاک ایران، روسیه، عراق، ترکیه و گرجستان را شامل می شود.

چنین نمونه هایی عنصر ضدیت با ایران و نقض حاکمیت تمامیت ارضی را نشان می دهد. دستگیری شرکت کنندگان در تظاهرات روز قدس نیز از نمونه های دیگر مخالفت این کشور با سیاست های جمهوری اسلامی ایران در منطقه است.

جمهوری آذربایجان در سطح جهان به عنوان یکی از فاسدترین کشورها معروف شده است و با چنگ زدن به تاریخ و تمدن کشورهای همجوار سعی در ساختن بنای تاریخی خویش دارد. بنابراین شاهد تحریفات تاریخی این کشور در قبال برخی از همسایگان اش هستیم.
 
همراهی با جنایتکاران

در مقابل همراهی آذربایجان با کشورهای جنایت کاری مثل عربستان و رژیم منحوس صهیونیستی نیز به صورت آشکاری انجام می شود. سفر الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان به عربستان در اوج حملات این رژیم فاسد به یمن بیانگر چه نکته ای است؛ سفری که با اعتراض احزاب اسلام گرا از جمله حزب اسلام آذربایجان رو به رو بوده است. در چنین فضایی که عربستان مرتکب این جنایات علیه مردم مظلوم یمن شده است، امکان برگزاری تجمع های اعتراضی در محکومیت اقدامات عربستان در این کشور وجود ندارد.

در نهایت می توان ادعا کرد که سیاست تمام عیار آذربایجان چیزی کم نگذاشته است؛ چه در سیاست داخلی و چه در عرصه خارجی شاهد هنرنمایی های این همسایه شمالی هستیم. معروف است که می گویند «دوستی مثل تو از هزار دشمن کفایت می کند.» چنین مثلی گویای حرف مردم این دیار و همسایگانی مثل ایران در قبال سیاست های دولت آذربایجان است.

رفتارهای خارج از اصول بین المللی دولت آذربایجان در قبال شهروندان و همسایگان خود بیانگر چه واقعیت هایی در این کشور است؟ سود چنین سیاستی جیب چه کسی را پر می کند؟ آیا کسی دیگر غیر از دولت مردان این کشور و حامیان غربی آن ها از این سیاست ها نفع می برند؟

منابع:
(1) http://monitor.shafaqna.com/FA/IR/813256
(2) http://aztpo.com/Azerbaijan/Desc.asp?id=2749&id2=101000&id5=3
(3) http://ccsi.ir/prthxxnz.23nzvdftt2.html



انتهای پیام/654