به گزارش «شیعه نیوز»، لجاجت يكي از صفات مذموم و
مورد نكوهش انساني است كه در هيچ فرهنگي مورد پذيرش نبوده و در اسلام نيز
از آن نهي مي شود چراكه آسيب هاي سوئي را به انسان تحميل مي كند.
پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) مي فرمايند: «زنهار از لجاجت زيرا كه آغاز آن نادانى و فرجامش پشيمانى است.»
ايشان همچنين فرموده اند: «خوبى، عادت است و بدى، لجاجت.»
اميرمومنان علي (علیه السلام) فرموده اند: «لجاجت، بذر شرّ است.»
و نيز فرموده اند: «لجاجت، زيانبارترين چيزها در دنيا و آخرت است.»
همچنين از ايشان است كه: «سوارِ بر مركب لجاجت در معرض بلا و گرفتارى است.»
امام
علي (علیه السلام) همچنين فرموده اند: «آن كه لجاجت كند و بر لجاجت خويش
پاى فشرد، همان بخت برگشته اى است كه خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و
پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.»
و مي فرمايند:
«بپرهيز از شتابزدگى در كارها پيش از فرا رسيدن زمان آنها، يا كُندى كردن
در كارها به هنگام رسيدن زمان آنها، يا لجاجت در آنها هر گاه مبهم و
ناشناخته باشند و يا سستى كردن در آنها هر گاه روشن و آشكار باشند. بنا بر
اين، هر چيزى را در جايگاه خودش بگذار.»
و نيز از مولاي متقيان (علیه السلام) است كه: «بهترين خوى ها، دورترين آنها از لجاجت است.»
و مي فرمايند: «لجاجت، چيزى از خود به ارث مى گذارد كه انسان بدان نيازى ندارد.»
انتهای پیام/ 852