سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

اعمالی جهت ترفیع درجات انسان در قیامت

حضرت علی(ع) فرمود: «مردمى خدا را به امید بخشش پرستیدند، این "پرستش بازرگانان" است، گروهى او را از روى ترس عبادت کردند، این "عبادت بردگان" است، و گروهى وى را براى سپاس پرستیدند و این "پرستش آزادگان" است».
کد خبر: ۹۹۹۵۹
۰۹:۴۳ - ۲۹ شهريور ۱۳۹۴
به گزارش «شیعه نیوز»، اگرچه مؤمنان و پارسایان؛ خدای متعال را تنها به طمع بهشت و درجات آن، و ترس از جهنم و درکات آن عبادت نمی‌کنند، بلکه به جهت این‌که او را شایسته عبادت می‌یابند، به پرستش او پرداخته و به دستوراتش گردن می‌نهند. آن‌گونه که مولای پارسایان علی علیه السلام فرمود: «مردمى خدا را به امید بخشش پرستیدند، این "پرستش بازرگانان" است، گروهى او را از روى ترس عبادت کردند، این "عبادت بردگان" است، و گروهى وى را براى سپاس پرستیدند و این "پرستش آزادگان" است».[1]

در راستای پرسش مطرح شده باید گفت؛ به طور کلی هر کار خیری که برای رضای خدا انجام شود درجه انسان را در بهشت بالا و بالاتر می‌برد. اما در برخی از روایات به صورت ویژه، به برخی کارهای خیری که موجب ترفیع درجات انسان در قیامت می‌شود اشاره شده است؛ مانند:

1. تقوا و ارتباط با خدا

 از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده است: «خداوند متعال روز قیامت به مردم خطاب نموده و می‌فرماید: اوامر و دستوراتى به شما دادم و عهد و پیمان بستید که آنها را انجام دهید، ولى شما آن عهد و پیمان را نادیده گرفته و به نسبت و قومیت خود بالیدید، من هم امروز افرادى را که به من انتساب و ارتباط دارند ترفیع درجات داده و مقام آنها را بالا می‌برم و نسب‌هاى بی‌ارزش شما را پست و ناچیز می‌دانم. اهل تقوا کجا هستند، بیایند ...».[2]

2. قرائت قرآن

حفص می‌گوید: از حضرت موسى بن جعفر علیه السلام شنیدم که به شخصى می‌فرمود: «آیا ماندن در دنیا را دوست دارى؟» گفت: آرى. فرمود: «براى چه؟» گفت: براى خواندن «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ»، آن‌حضرت سکوت کرد و پس از مدتى به من فرمود: «اى حفص! هر کس از دوستان و شیعیان ما از دنیا برود و قرآن را خوب نداند، در قبر به او یاد دهند تا خداوند بدان وسیله درجه‌اش را بالا برد؛ زیرا درجات بهشت برابر با آیات قرآن است، به او گفته می‌شود: بخوان و بالا برو، پس می‌خواند و بالا می‌رود».[3]
 
پی نوشت ها:
[1]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، ص 246، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1404ق.
[2]. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏9، ص 207، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، تهران، 1372ش.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‏ 2، ص 606، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.


انتهای پیام/654
منبع: مشرق
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: