به گزارش «شیعه نیوز»، این روزها که خیمههای "شور و آگاهی" عزای امام حسین علیهالسلام برپاست، هرشب یکی از الگوهای جاویدان حماسهی کربلا محور عزاداری قرار میگیرد تا شیعیان ضمن افتخار به چنین اسوههایی، به تأسی از آنان رفتار نمایند.یکی از این شبها اختصاص به جناب "مسلم بن عقیل" دارد. مسلم پسر عقیل بن ابیطالب، پسرعموی امام حسین علیهالسلام، سفیر و نمایندهی تام الاختیار ایشان در کوفه است. مسلم به همراه میزبانش "هانی بن عروه" در روز عرفه، دقیقاً یک ماه قبل از شهادت امام و یارانش به شهادت رسید. هانی هم یکی از باورمندان اصیل به امامت امام حسین علیهالسلام بود."مسلم بن عقیل" در کوفه میهمان "هانی" بود. هانی پیرمردی هشتاد و چند ساله، با نفوذ و از یاران مخلص امام امیرالمؤمنین علیهالسلام بود که در سه جنگ معروف با قاسطین و مارقین و ناکثین در رکاب ایشان علیه کفر و نفاق شمشیر زد. او رئیس قبیلهی بزرگ بنیمراد بود. ویکی پدیا (با اعمال مختصری تصحیح در نگارش) دربارهی او اینگونه نوشته:
هانی پسر عروه
نام کامل وی: هانی بن عروة بن الفضفاض بن عمران بن ابی العاص مرادی کوفی، رئیس طایفه بنیمراد بود که در کوفه میزیست. هانی از صحابهی [حضرت] علی [علیهالسلام] پسر ابیطالب بود. وی، مسلم را که فرستاده [حضرت امام] حسین بن علی [علیهماالسلام] بود، پناه داد و او را از عبیدالله پسر زیاد مخفی نگاه میداشت. عبیدالله پسر زیاد که در آن زمان حاکم بصره و کوفه بود، برای عیادت هانی به خانهاش رفت. هانی، مسلم را به کشتن او ترغیب کرد اما مسلم نپذیرفت. ابن زیاد، معقل کوفی را برای جاسوسی به خانهی هانی فرستاد. معقل کوفی محل اختفای مسلم پسر عقیل را به ابن زیاد گزارش داد و هانی دستگیر و زندانی شد. به دستور ابن زیاد، هانی را بر بام دارالاماره کوفه گردن زدند.
با خواندن این عبارات که عبیدالله پسر زیاد که در آن زمان حاکم بصره و کوفه بود، برای عیادت هانی به خانهاش رفت. هانی مسلم پسر عقیل را به کشتن او ترغیب کرد اما مسلم نپذیرفت به فکر فرو رفتم. ماجرا چه بود؟ یعنی امکان ترور عبیدالله بن زیاد در خانه "هانی " وجود داشت و مسلم این کار را نکرد؟ آن هم عبیدالله که جانشین نعمان بن بشير شده بود تا مسلم را به قتل برساند. عبیدالله در جنگ با مسلم بود و مسلم برای دفاع از خود، در مقابل کسی که جنگ را به پا کرده حق داشت که کار را یکسره کند و خود را برهاند. با تحقیق و پرسوجو، جلوهی بسیار زیبایی از تجلی راه و روش و سلوک شیعی در نحوهی مقابله با دشمن برایم روشن شد که براستی باید سرمشق همه مدعیان حقوق بشر و مخالفان تروریسم قرار گیرد.چه تأسفآور است که دراین دنیای پرآشوب که مسلمانان را تهدیدگر و تروریست معرفی میکنند درحالیکه چنین حقایقی برای مردم دنیا پوشیده مانده است. جای افسوس است که عظمت رفتار فوق انسانی "مسلم بن عقیل" نه برجهانیان که برای خود ما شیعیان روشن نباشد.
مسلم به واسطهی آنچه از امامان خود آموخته بود، رسم جوانمردی پیشه کرد و طرف جنگ خود را بهخاطر وجود شرایط نابرابر نکشت و در کوتاه مدتی توسط همو کشته شد. آنهم کشته شدنی ناجوانمردانه! خلاصهی ماجرای کشته شدن مسلم از این قرار است که سپاه عبیدالله بعد از پیدا کردن مخفیگاه مسلم و جنگ با او، حریف جنگآوریاش نشد و با حیله، وی را به دام انداخت و سپس اعدامش نمود.حالا که عمق ماجرا در آن پرسوجو برایم هویدا شد باید بگویم: ما درخیمهگاههای عزای امام حسین علیهالسلام ازشخصیت مسلم بن عقیل تجلیل میکنیم و او را به عنوان انسانی که جان خود را داد اما ترور را محکوم کرد میستاییم. بزرگمردی که مردود شمردنِ نیرنگ و ناجوانمردی را به قیمت جانش اعلام کرد.
آری ای جهانیان! ماعزاداران حسینی در مظلومیت مسلم بن عقیل بر سر و سینه میزنیم. آن انسان شجاعی که یکه و تنها با دهها مرد جنگیِ عبیدالله جنگید و درنهایت هم در میدان نبرد شکست نخورد بلکه با حیله و نیرنگ از پا در آمد. اما همو در جایی که امکان ترور عبیدالله برایش فراهم شد این کار را چون خلاف مروت و جوانمردی می دانست انجام نداد.
باید برای همه این حقیقت را تعریف کرد. آن زمان که عبیدالله ظاهراً برای عیادت هانی به خانهی او آمد، مسلم در اتاق مجاور با شمشیر آخته پنهان بود و هانی و همراهانش از قبل تمهیدات لازم را فراهم کرده بودند. همه منتظر بودند حالا که فرصت فراهم شده شر عبیدالله بر طرف شود. اما این مرد آزاده از روش ترور استفاده نکرد و پس از رفتن عبیدالله به یارانش گفت گفتاری از پیامبر یادم آمد که فرمودند "الایمان قید الفتک" (به این معنا که به ناگاه و با نیرنگ کشتن دشمن، در ایمان جایی ندارد) اشاره مسلم چنین بود که: این مرد اگرچه دشمن ما است ولی ميهمان بود وحملهی غافلگیرانه به او در مرام اهل بیت و دوستداران آنها جائی ندارد.
آیا نمیارزد نام این مسلم را جهانی کنیم؟ و به تمام طرفداران حقوق بشر که ترور را محکوم میکنند بگوییم ما سالهاست برای مسلمی سینه می زنیم که با تمام وجود ضد ترور و خدعه و نیرنگ و ناجوانمردی بود. اویی که نه در حرف و شعار وبیانیههای سیاسی، بلکه با جانفشانی و شجاعتی بی نظیر، حقوق بشر را عملاً رعایت کرد و به عالمیان محکومیت ترور و مرامِ عملیِ زندگی شرافتمندانه را اعلام کرد.
این گونه است که درمرثیهی این دو مردِ بزرگ، در مراسم عزای حسینی چنین سرودهاند:
فَإِن كُنْتَ لا تَدْرینَ مَاالمَوتُ فَانْظُری • إِلی هانِىَ فی السُّوقِ وَ ابْنِ عَقیلٍ
اگر نمی دانی مرگ شرافتمندانه چیست به هانی و پسر عقیل در بازار بنگر