به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از فارس، چند روزی است که یک متن مشترک از طریق ایمیل یا پیامک در بین مردم کشورمان در حال رد و بدل شدن است، پیامکی با این عنوان که «برای ثبت بقیع در یونسکو، به ثبت و تأیید 50000 نفر نیاز است. شما هم می توانید برای شرکت در این طرح و کمک به ثبت این مکان عظیم جهان تشیع همین الآن به آدرس اینترنتی dar-alhuda.net بروید و ثبت‌نام کنید.»
این متن اگر چه در نگاه نخست دل هر مسلمان عاشقی را به غلیان می اندازد تا هر چه سریع تر کمکی باشد برای ثبت آن در میراث جهانی اما آیا یونسکو (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد) با تأیید 50 هزار نفر از مردم عادی، هر اثر تاریخی را ثبت می کند؟
اگر ثبت آثار در فهرست میراث جهانی یونسکو به این سهولت، قابل انجام است چرا یونسکو برای هر کشوری سهمیه سالانه حداکثر 2 اثر را اعلام کرده است؟ و چرا برای ثبت هر اثر در یونسکو سال ها کارشناسان برای جمع آوری پرونده آن تلاش می کنند و در اجلاس سالانه یونسکو برای ثبت اثر، چانه زنی ها بالا می گیرد؟
یونسکو ضابطه دارد/ از این حرکت متعجبم!
آتوسا مومنی، مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث فرهنگی کشور از مسئولانی است که سال ها در تهیه و تنظیم پرونده های ثبت ملی و پرونده های ثبت جهانی در یونسکو مشارکت داشته است.
مومنی درباره ارسال پیام های جمع آوری امضاهای اینترنتی در جهت ثبت جهانی «بقیع» در یونسکو به خبرنگار فارس می گوید: واقعاً از این موضوع متعجب هستم چون ثبت آثار در یونسکو یک ضابطه کلی دارد.
وی ادامه می دهد: هر کشوری آثار متعلق به خود را می تواند برای ثبت جهانی به یونسکو معرفی کند که نیازمند طی مراحل و مقدماتی است و این گونه نیست که ما پیشنهاد بدهیم یک اثر تاریخی در یک کشور دیگر، توسط یونسکو ثبت شود.
مردم نمی توانند اثری را در یونسکو ثبت کنند
مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث فرهنگی کشور درباره اینکه آیا حمایت تعداد زیادی از مردم برای ثبت یک اثر تاریخی در یونسکو تأثیری دارد یا خیر؟ این گونه پاسخ می دهد که طبیعتاً خیر.
مومنی می افزاید: مردم و سازمان های مردم نهاد شاید بتوانند کمک فکری یا پیشنهاد دهنده برای ثبت جهانی یک اثر به مسئولان کشورشان باشند اما هیچ گاه یک سازمان بین المللی تنها بر اساس پیشنهاد آنها اقدامی انجام نمی دهد.
هر اثری متعلق به یک کشور است/ خود آن کشور باید اقدام کند
وی تأکید می کند که در یونسکو هر اثری به نام یک کشوری ثبت می شود و خود آن کشور باید برای ثبت جهانی میراث فرهنگی پا پیش بگذارد.
به گفته مومنی میراث فرهنگی در کشورهای مختلف، متولی گوناگونی دارد اما مهم این است که یونسکو پرونده های ثبت جهانی آثار را از همان متولی آن کشور می پذیرد.
بقیع؛ میراث اسلامی مشترک
مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث فرهنگی کشور درباره اینکه به هر حال قبرستان بقیع متعلق به تمام مسلمانان جهان است و ثبت جهانی آن خواسته تمام مسلمانان است، می گوید: شاید بتوان قبرستان بقیع را تحت عنوان پرونده مشترک کشورهای اسلامی در یونسکو مطرح و به ثبت رساند اما این موضوع هم نیازمند آن است که کشوری که این میراث فرهنگی در آن وجود دارد ابتدا اقدام کند و سپس سایر کشورها به آن اضافه شوند.
میراث جهانی یونسکو چیست؟
اما میراث جهانی یونسکو یا World Heritage Sites چیست؟ نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ 16 نوامبر 1972 میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسیده است و موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص است.
بر پایه این کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو است.
بقیع باز هم در غربت
قبرستان بقیع که حتی در زمان پیامبر اکرم (ص) نیز زیارتگاه بوده است سال هاست که در گیر و دار حیله های متعدد وهابیون سعودی اسیر شده است.
به طوری که نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیون سعودی در سال 1220 هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌‌ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس از این واقعه تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به کاربردن امکانات ویژه‌ای، مرقدهای تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مرقدهای زیارتی و در واقع مکانی زیارتی - سیاحتی برای مسلمانان تبدیل شد.
در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیون به سرکردگی عبدالعزیز بن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال و مأموران عثمانی را بیرون کردند و برای دومین بار به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور چون قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (ص)، قبور همسران آن حضرت، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس(ع)، قبر عبدالله پدر پیامبر، اسماعیل فرزند امام صادق(علیه السلام) و بسیاری قبور دیگر پرداختند.
با این تفاسیر، واضح و مبرهن است که با جمع آوری امضاهای اینترنتی، گامی برای ثبت جهانی قبرستان بقیع در بونسکو برداشته نمی شود اما اینکه در راستای چه اهدافی چنین پیام هایی از سمت یک سایت غیررسمی و بی هویتی در حال انتشار است هنوز مشخص نیست.
از سوی دیگر، پیگیری رسمی ثبت جهانی بقیع در یونسکو توسط عربستان نیز در شرایط فعلی این کشور که هنوز وهابیون بر آن سلطه دارند بعید به نظر می رسد.