دار دنیا منزلی پست و خس است نیست منزل در حقیقت محبس است
مردمی كه اندر جهانی فانی اند چون به دقت بنگری زندانی اند
كس در این زندان ز غم آزاد نیست یك دلی در دار دنیا شاد نیست
روح انسان تا كه در بند تن است هست زندانی و حبسش مسكن است
شاعر :شیخ محمد تقی بهلول گنابادی
محمد
۰۴:۴۸ - ۱۳۹۱/۰۱/۲۵
خدایا ارزنی از خرمن معرفت این بزرگواران را نصب ما گردان...ـآمین
سيد ماجد حسين
۱۹:۰۹ - ۱۳۹۱/۰۱/۱۹
باسلام آثاري از ايشان به صورت فيلم نزد اينجانب موجود است جهت دريافت بامديريت حوزه علميه ايت الله يثربي كاشان تماس حاصل شود
محسن
۱۷:۲۸ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۶
با سلام ...حکایت این بزرگواران این شعره که میگه :
می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت
http://yarane313n.blogfa.com/
۱۷:۴۰ - ۱۳۹۰/۱۰/۲۶
چقدر مودبانه جلوس دارند.
روحش شاد
یادش جاویدان
احمد بزی جوان
۲۰:۴۰ - ۱۳۹۰/۱۰/۱۵
ایشان از بزرگترین اولیای الهی بودند که متاسفانه رسانه ها در شناخت ایشان به مردم کوتاهی کرده اند.اعلی الله مقامه الشریف