سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

بایدها و نبایدهای فضاهای آموزشی

حسین ابراهیمی مقدم، عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، گفت: از بکارگیری فضای سرد و بی روح در فضا‌های آموزشی باید اجتناب شود.
کد خبر: ۲۶۳۳۴۶
۱۰:۱۵ - ۰۷ آذر ۱۴۰۰

به گزارش «شیعه نیوز»، درباره ویژگی‌های فضا‌های آموزشی با کیفیت برای کودکان اظهار کرد: فضای آموزشی کودکان باید احساس آرامش و صمیمیت را در آنها را به وجود آورده و در درجه دوم، تقویت کننده ذوق و شوق در آنان باشد.

وی افزود: از بکارگیری فضای سرد و بی روح در فضا‌های آموزشی باید اجتناب شود. این سرد بودن، در رنگ فضا نیز تجلی می‌یابد. رنگ‌های سرد مانند رنگ آبی آسمانی، سفید و مواردی از این دست، نباید استفاده شود؛ و در عوض از رنگ‌های گرم مانند آبی سیر، سبز و رنگ‌هایی که بیشتر در فصل تابستان شاهد آن هستیم، استفاده شود. همچنین رنگ‌های گرم موجب القای حس گرما در کودکان میشود؛ بنابراین در فصل زمستان نیز کمتر احساس سرما می‌شود.

این روانشناس درباره فضا‌های پاسخگو به هیجانات کودکان اظهار کرد: با توجه به هیجانات و انرژی‌های کودکان لازم است که فضا از نظر طراحی به امن‌تر بودن فضا توجه شود. به عنوان مثال ستون‌های داخل فضای آموزشی بهتر است به صورت گرد طراحی شود. همچنین دیوار‌ها حداقل تا ارتفاع کمر، از چرم کوب و به صورت نرم استفاده شده باشد.

وی درباره پوشش کف‌ها در فضا‌های آموزشی بیان کرد:برای کف سالن باید از فرش، موکت یا پارکت‌های نرم استفاده شود تا آسیب به بچه‌ها به حداقل برساند.

وی ادامه داد: مورد دیگر، عدم استفاده از اشیائی است که موجب جلب توجه کودکان می شود. تابلو‌هایی از این دست ممکن است برای بچه‌ها سرگرم کننده و جالب باشد، اما موجب حواس پرتی کودکان نیز می‌شود.

این روانشناس درباره لزوم مشارکت کودکان در کار‌ها بیان کرد: این که کودکان حس کنند که می‌توانند خودشان چیزی را خلق کرده و یا به نوعی در ساخت یا فروش چیزی نقش داشته باشند، انرژی مضاعفی برای همکاری و حس رقابت و ذوق و شوق برای ادامه کار در آن‌ها به وجود می‌آید.

وی بیان کرد: نکته حائز اهمیت دیگر در خصوص فضا‌های آموزشی، این است که از فعالیت‌های موزیکال و حتی عروسکی استفاده شود. بچه‌ها معمولاً به شعر خیلی بهتر پاسخ می‌دهند. بهتر فضای آموزشی در قالب فضایی بسیار شاد باشد که خود دانش آموز حس کند که جزئی از آن فضا است. این فضای شاد موجب می‌شود که کودک، برای رساندن خود به به دوستانش و لحظات سرشار از شادی لحظه‌شماری کند. همچنین این فضا‌ها از بیرون باید فضای دوستانه باشد و شامل نقش و نگار‌هایی مانند کارتون‌های مورد علاقه بچه‌ها یا فضا‌های فانتزی و تخیلی کودکانه رنگی باشد.

وی تاکید کرد:فعالیت‌هایی مانند طناب کشی، مسابقه‌های ورزش و مسائلی از این دست، موجب تقویت روحیه رقابتی و انگیزشی در بچه‌ها می‌شود. بهتر است فضای مناسب و جداگانه برای هر محیط آموزشی را برای کودکان داشته باشیم. مثلا در جایی که پرنده‌های مختلف وجود دارد بحث محیط زیست مطرحد شده و در فضایی که آسمان نما دارد، دروس مرتبط با اجرام آسمانی مطرح شود.

وی بیان کرد: اگر امکانش باشد آموزش‌هایی در شهری که ترافیک باید اتفاق بیفتد برای بچه‌ها می‌توانند آموزش‌های ماندگار باشد.

انتهای پیام

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: