اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.
پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم:
مَن دَعا اِلى هُدىً کانَ لَهُ مِنَ الجرِ مِثلُ اُجورِ مَن تَبِعَهُ لا یَنقُصُ ذلِکَ مِن اُجورِهِم شَیئا و مَن دَعا اِلى ضَلالَةٍ کان عَلَیهِ مِنَ الاِثمِ مِثلُ آثامِ مَن تَبِعَهُ لا یَنقُصُ ذلک مِن آثامِهِم شَیئا.
هر کسى، به هدایتى راهنمایى کند، پاداشى را که براى پیروان هدایت وجود دارد، براى او نیز خواهد بود؛ بى آنکه از پاداش پیروان کاسته شود، و هر کس به گمراهى راهنمایى کند گناهى که براى پیروان آن وجود دارد، براى او نیز خواهد بود؛ بىآنکه از گناه آن‌ها کاسته شود.
نهج الفصاحه، ص ۷۵۳، ح ۲۹۳۰