شیعه نیوز: ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﺑﺎﺩﯼﻫﺎﯼ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩ ﺍﺭﺑﺎﺑﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺧﯿﻠﯽ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺳﺨﺖﮔﯿﺮ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﺟﻔﺘﯽ ﺩﻭﻣﻦ ﮐﺮﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﺳﻼﻣﺘﯽ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ. ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﻫﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻫﺮﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﭼﻪﮐﻨﻨﺪ ﻋﻘﻠﺸﺎﻥ ﺑﻪﺟﺎﯾﯽﻧﻤﯽﺭﺳﺪ.
ﺁﺧﺮﺵ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ ﻭﺩﺳﺖﺑﻪﺩﺍﻣﻦﮐﺪﺧﺪﺍﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﮐﺮﻩ ﻣﻌﺎﻓﺸﺎﻥ ﮐﻨﺪ. ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻏﺒﻐﺐ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﻗﻮﻝ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺑﺮﻭﺩ.
ﮐﺪﺧﺪﺍ ﭘﯿﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: “ﺍﺭﺑﺎﺏ! ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﮐﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻗﻮﻩﺷﺎﻥ ﻧﻤﯽﺭﺳﺪ ﺟﻔﺘﯽ ﺩﻭﻣﻦ ﮐﺮﻩ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﯾﮏ ﻟﻄﻔﯽ ﺑﻬﺸﺎﻥ ﺑﮑﻦ.
ﻣﺎﻟﮏ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺭﻋﯿﺖﻫﺎﺵ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺻﺎﻑ ﻭ ﺻﺎﺩﻗﻨﺪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: “ﻭﺍﻟﻠﻪ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻫﺮﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺮﺍ ﻧﺎﺭﺍﺿﯽ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ﺩﻟﻢ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﻤﯿﺸﻪ، ﺑﺮﻭ ﺑﻪ ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻬﺸﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ ﺟﻔﺘﯽ ﺩﻭﻣﻦ ﺭﻭﻏﻦ ﺑﯿﺎﺭﻥ”!
ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺑﻪﺧﯿﺎﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻭ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﺭﻋﯿﺖﻫﺎ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: “ﻣﺮﺩﻡ! ﻫﯽﺑﮕﯿﺪﮐﺪﺧﺪﺍ ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﺭﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪ ﺑﻪﺟﺎﯼ ﺩﻭ ﻣﻦ ﮐﺮﻩ، ﺩﻭ ﻣﻦ ﺭﻭﻏﻦ ﺑﺪﯾﻦ! ﺣﺎﻻ ﺑﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻪﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﯿﻦ”!
منبع : میهنبد