اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب میشود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهشهای تاریخی است.
امام صادق علیه السلام فرمود:
لِلصّـائِمِ فَرْحَـتانِ فَرْحَةٌ عِنْدَ اِفْطارِهِ وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ رَبِّهِ.
براى روزه دار، دو سُرور و خوشحالى است: هنــگام افـطار و هنگام لقای پروردگار (وقت مردن و در قیامت).
[وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۹۰ و ۲۹۴، ح ۶ و ۲۶