SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» ، آیت الله سید محمد حسین طهرانی درباره استاد خود
آیت‌الله سید جمال الدین گلپایگانی و اخلاق و کرامات وی که در
کتاب"افلاکیان خاک نشین" این چنین سخن می‌گوید:
مرحوم آیت‌الله
سید جمال الدین گلپایگانی از علماء و مراجع تقلید نجف اشرف بودند و از
شاگردان بر جسته مرحوم آیت الله نائینی و در علمیت و عملیت زبانزد خاص بود
و از جهت عظمت قدر و کرامت مقام و نفس پاک مورد تصدیق و برای احدی جای
تردید نبود در مراقبت نفس و اجتناب از هواهای نفسانیه مقام اول را حائز
بود.
از صدای مناجات و گریه ایشان همسایگان حکایاتی دارند،
دائماً صحیفه مبارکه سجادیه علیه السلام در مقابل ایشان در اتاق خلوت بود
و همین که از مطالعه فارغ میشد به خواندن آن مشغول می گشت.
حقیر
در مدت هفت سال که در نجف اشرف برای تحصیل مقیم و مشرف بودم، هفته‌ای یکی
دو بار به منزلشان می‌رفتم و یک ساعت می‌نشستم با آنکه بسیار اهل تقیه و
کتمان بود، در عین حال از واردات قلبیه یعنی مکاشفات خود در دوران عمر چه
در اصفهان و چه در نجف اشرف مطالبی را برای من نقل می‌فرمود، مطالبی که از
خواص خود بشدت مخفی می‌داشت.
مرحوم آقا سید جمال الدین بسیار به
وادی السلام می‌رفت و می‌نشست و معطل میشد و ما چنین می‌پنداشتیم که او
با ارواح طیبه سرو کاری دارد و رد و بدلهائی بین آنان به وقوع می پیوندد.
و
در این اواخر به کسالت قلب و پروستات مبتلا بود و عمل جراحی ... نموده و
روی تخت افتاده... و قرض ایشان چه برای امرار مخارج شخصی، و چه برای طلاب
به حد اعلی رسیده بود، و خانه مسکونی خود را به چهار صد دینار عراقی به
جهت مصرف یک عمل جراحی که برای یکی از ارحامشان پیش آمد کرده بود، به رهن
گذاشته بودند و از جهات داخلی منزل نیز ناراحت و در شدائدی به سر می برد.
این
حقیر در هفته یکی دو بار به خدمتش می رسیدم. و تا اندازه ای برای من گفتگو
داشته در این حال که یک روز وارد شدم دیدم: در حالیکه به پشت روی تخت
افتاده و سن به نود سال رسیده است، صحیفه کوچک خود را می‌خواند و اشک
می‌ریزد و در عالمی از سرور و بهجت و نشاط و لذت است که حقاً زبان از وصف
آن عاجز است. کأنه از شدت انس با خدای تعالی در پوست نمی گنجد و می‌خواهد
به پرواز در آید.
سلام کردم، گفت: بنشین! ای فلان کس از حالات من
که تو خبر داری ( و در اینجا اشاره کرد به جمیع گرفتاری ها: از مرض فراوان
و گرو رفتن منزل و غیرها ). عرض کردم: آری و سپس با یک تبسم ملیحی رو به
من کرد و فرمود: من خوشم خوش، کسی که عرفان ندارد نه دنیا دارد و نه آخرت.
منبع : برنا