سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

معنای روایت « النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏ » چیست؟

این روایت: « النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏ » از سخنان پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) است. معنای آن این است: ازدواج، سنّت من است. هر کس از سنّت من رویگردان شود از من نیست.
کد خبر: ۲۲۰۸۲۴
۱۰:۱۳ - ۰۶ فروردين ۱۳۹۹

شیعه نیوز:
پرسش
برای ازدواج حدیثی از پیغمبر نقل می‌شود که النکاح سنتی فمن ...می‌شود این حدیث را کامل با ترجمه و توضیح برای من بنویسید؟
پاسخ اجمالی

این روایت: « النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏ » از سخنان پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) است.[i] معنای آن این است: ازدواج، سنّت من است. هر کس از سنّت من رویگردان شود از من نیست.

و معنای سنت در متون اسلامی بدین معنا است:

سنّت در لغت به روش در پیش گرفته شده و عادت شده در زندگى اطلاق مى‏گردد، چنان که پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) مى‏فرماید:

« مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً کَانَ لَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً کَانَ عَلَیْهِ‏ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة » (کسى که طریقه خوبى را پایه گذاری نماید، اجر و ثواب هر کس که تا روز قیامت به آن عمل کند را دارا است و کسى روش نکوهیده ای را اختراع نماید، گناه آن و هر کس که عمل به آن تا روز قیامت کند بر عهده او است.)

سنّت در اصطلاح علم حدیث، گفتار، عملکرد یا تقریر (تأییداتى) است که به قصد تشریع براى امّت از پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) صادر شده است. با قید «به قصد تشریع»، امور دنیوى و عادى و فطرى‏اى که ارتباطى به امور دینى و وحى ندارد از تعریف خارج مى‏شود. زیرا چنین امورى به طبیعتا از شخص صادر مى‏گردند و طبع افراد متفاوت است و نمى‏توان همه امّت اسلامى را به امورى که عادى و آفرینشى هستند مقید کرد.

شیعیان در تعریف سنّت به جاى پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) لفظ «معصوم» را مى‏گذارند سنت به معناى عام کلمه در نزد محدّثان شامل واجب و مستحبّ مى‏شود، ولى در اصطلاح فقیهان تنها به امور مستحب اطلاق مى‏گردد.[ii]

[i]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 101، مطبعة حیدریة، نجف، بى تا.

[ii]. ر.ک: خرمشاهى، بهاء الدین – انصارى، مسعود، پیام پیامبر، ص 8، منفرد، تهران‏، 1376 ش‏.

 

 

 

 

 

 

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: