پرسش
نقل شده است؛ پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) روزی وارد خانه حضرت زهرا( سلام الله علیها) شد، و در حالی‌که جز دخترش کسی در خانه نبود، دختر خود را در حال صحبت مشاهده نمود، وقتی علت را جویا شد، حضرت زهرا اظهار داشت: صحبت من با فرزندی است که در شکم دارم. او همدم من است و با من سخن می‌گوید، اما سخنانی حزن‌آور، به این مضامین که مادر! من شهیدم، مظلومم، غریبم، عطشانم. پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) در حالی‌که محزون شدند، ضمن بشارت به آمدن فرزند پسر، از شهادت او در شرایط سخت و ناگوار خبر دادند. این سخن در کدام‌یک از کتاب‌های روایی آمده است؟
پاسخ اجمالی
اگرچه اصل چنین سخن‌گفتنی محال نیست، اما با تحقیق و جست‌وجویی که در منابع روایی و تاریخی قابل استناد داشتیم؛ چنین نقلی را نیافتیم.
با این وجود روایتی در برخی کتاب‌های معاصر نقل شده است: «یحیى کان یتکلم فی بطن أمه، و الحسین( علیه السلام ) کذلک، قال: یقول فی بطن أمه فاطمة( سلام الله علیها): یا أماه أنا العطشان، یا أماه أنا العریان، یا أماه أنا السحقان»؛[1]
حضرت یحیی( علیه السلام ) در شکم مادرش صحبت می‌کرد و امام حسین( علیه السلام ) همچنین در شکم مادرش فاطمه( سلام الله علیها) حرف می‌زد و می‌فرمود: من آن تشنه‌ام! من آن بی‌لباسم! من آن‌کسی هستم که لگدکوب شده‌ام!
بدیهی است که این‌گونه نقل‌ها را تنها زمانی می‌توان پذیرفت که مستند به منبع معتبری باشد، در حالی‌که چنین استنادی را در کتب معاصر نیافتیم.
گفتنی است؛ آنچه در پرسش آمده؛ بیشتر شباهت به روایتی دارد که به سخن گفتن حضرت فاطمه( سلام الله علیها) با مادرش حضرت خدیجه( سلام الله علیها) اشاره می‌کند.[2]
[1]. بیضون، لبیب وجیه، موسوعة کربلاء، ج 1، ص 207، بیروت، مؤسسة الاعلمى، چاپ اوّل، 1427ق.
[2]. ر. ک: طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 77، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ قطب الدین راوندی، سعید بن عبد الله، الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 524، مؤسسه امام مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف )، قم، چاپ اول، 1409ق.
T