سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

آیا روایتی داریم مبنی بر اینکه آواز صبح‌گاهی خروس‌ها تنها زمانی رخ می‌دهد که خروسی در عرش زبان به تسبیح بگشاید؟!

روایتی مسند در برخی منابع حدیثی این چنین نقل شده است:امام باقر( علیه السلام ) فرمود: «همانا خداى تبارک و تعالی خروسى سپید را آفریده که گردنش در زیر عرش و پاهایش در انتهاى زمین هفتم است. یک بالش در شرق و بال دیگرش در غرب است. تا آن‌گاه...
کد خبر: ۲۱۲۷۶۱
۰۸:۰۰ - ۲۴ دی ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
آیا در عرش خروسی وجود دارد که صبح به هنگام اذان صبح با صدای او بقیه خروس‌ها در زمین صدا می‌کنند؟
پاسخ اجمالی
روایتی مسند[1] در برخی منابع حدیثی این چنین نقل شده است:
امام باقر( علیه السلام ) فرمود: «همانا خداى تبارک و تعالی خروسى سپید را آفریده که گردنش در زیر عرش و پاهایش در انتهاى زمین هفتم است. یک بالش در شرق و بال دیگرش در غرب است. تا آن‌گاه که آن خروس نخواند خروس‌هاى دیگر نخوانند و چون آواز سر دهد بال‌هایش را بجنباند و گوید: «سُبْحَانَ اللهِ سُبْحَانَ اللهِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیمِ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ» و خدای تبارک و تعالی او را پاسخ دهد: هر که بر نام من به دروغ سوگند خورد به آنچه که گفتى ایمان نیاورده است». [2]
ابتدا این توضیح لازم است که محتوای روایت بالا انحصاری در خواندن صبحگاهی خروس‌ها ندارد.
راویانی که در سند این روایت در منابع مختلف حدیثی آمده‌اند، ثقه و مورد اطمینان هستند، مگر «ابوالحسن شیخ من اصحابنا» که معلوم نیست چه کسی است؛ با این وجود، برخی این روایت را «قوی مثل صحیح» دانسته‌اند.[3] شاید به دلیل توصیفی که از این راوی ناشناس شده که او بزرگی از شیعیان است.
به هر حال و با پیشرفت فناوری، امروزه ارتباط ابزارهای فرستنده و گیرنده و کنترلهای از راه دور به سادگی برای همه مردم جهان قابل درک است و از قدرت الهی بعید نیست که موجوداتی چون خروس، تنها زمانی بانگ بردارند که گیرنده‌هایشان پیامی از یک فرستنده دریافت کنند که آن فرستنده می‌تواند یک فرشته، یک خروس و یا هر موجود دیگری باشد.
در ضمن، محتوای این روایت با بسیاری از آیات قران کریم، مانند آیه‌ای که تمام موجودات را تسبیح‌کننده خدا اعلام کرده اما توضیح می‌دهد که این تسبیح برای ما آدمیان قابل درک نیست،[4] کاملاً همخوان است.

[1]. این روایت در منابعی حدیثی که آمده، از جهت اتصال دارای سلسله سند است و راویان از یکدیگر نقل کرده‌اند. البته شیخ صدوق هر چند در «من لا یحضره الفقیه» (صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 482 – 483، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق)، بدون ذکر سند آمده ولی ایشان در «ثواب الاعمال» آن‌را به صورت مسند نقل کرده است. صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 227، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، 1406ق.
[2]. برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج ‏1، ص 118 – 119، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏7، ص 437، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 227.
[3]. مجلسى، محمدتقى‏، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، ج ‏8، ص 44، قم، مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور، چاپ دوم‏، 1406ق.
[4]. اسراء، 44.

آیات مرتبط

سوره الإسراء (44) : تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا
سوره الأنبياء (79) : فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ ۚ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ
سوره النور (41) : أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ
سوره ص (19) : وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً ۖ كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ
سوره الحديد (1) : سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: