شیعه نیوز:
پرسش
حدیثی در فضای مجازی در حال پخش است، که می‌خواستم نظر شما را درباره آن بدانم: حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) از امام علی( علیه السلام ) پرسید: اگر مردی را در حال ارتکاب فحشایی و گناهی دیدی چه می‌کنی؟ امیرالمؤمنین( علیه السلام ) پاسخ دادند: او را می‌پوشانم. محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) پرسید: اگر دوباره او را در حال ارتکاب گناه دیدی چه؟ باز هم جواب دادند: او را می‌پوشانم. رسول الله سه مرتبه این سؤال را پرسیدند و امیرالمؤمنین( علیه السلام ) هر سه بار، همان پاسخ را دادند. حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: «جوانمردی جز علی نیست». آن‌گاه رسول الله رو به اصحاب کردند و فرمود: برای برادران خود پرده‌پوشی کنید.
پاسخ اجمالی
متن این روایت در کتاب لبّ اللباب قطب الدین راوندی(م 573ق) در مجلس 130 در فصل احادیث مربوط به مناقب امام علی( علیه السلام )، به این صورت آمده است: «قال: و قَالَ لَهُ النَّبِیُّ( صلی الله علیه و آله و سلم ): لَوْ رَأَیْتَ رَجُلًا عَلَى فَاحِشَةٍ؟! قَالَ: أَسْتُرُهُ، قَالَ( صلی الله علیه و آله و سلم ): إِنْ رَأَیْتَهُ ثَانِیاً؟! قَالَ: أَسْتُرُهُ بِإِزَارِی وَ رِدَائِی - إِلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ - فَقَالَ النَّبِیُّ( صلی الله علیه و آله و سلم ): لَا فَتَى إِلَّا عَلِیٌّ».[1]
ابن عباس نقل می‌کند که پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) از امام علی( علیه السلام ) پرسید: اگر مردی را در حال ارتکاب عمل نامشروعی دیدی چه می‌کنی؟! امام( علیه السلام ) پاسخ دادند: او را می‌پوشانم. رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) پرسیدند: اگر دوباره او را در حال ارتکاب همان گناه دیدی؟! امام( علیه السلام ) جواب دادند: او را با لباس‌هایی که در اختیار دارم می‌پوشانم! رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) مرتبه سوم این سؤال را پرسیدند و امام( علیه السلام ) برای مرتبه سوم، همان پاسخ را دادند. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: جوانمردی جز علی( علیه السلام ) نیست».
مضمون این روایت در احادیث دیگر دیده می‌شود؛ مانند این‌که امام علی( علیه السلام ) فرمود: «اگر مؤمنى را در حال گناه با یک فاحشه‌ای ببینم، همانا او را با لباس خود یا لباس او می‌پوشانم».[2]
مقصود از روایت، رازداری و پوشاندن عیوب پنهانی دیگران است که اگر شخص مؤمن، گناهى در خلوت و پنهانى انجام می‌دهد و کسى او را در آن حال ببیند، در حد امکان نباید عمل او را فاش و برملا سازد و به دیگران خبر دهد؛ بلکه باید پرده‌پوشى نماید. چنان‌که دلیل این رفتار را می‌توان از ادامه حدیث بالا از امام علی( علیه السلام ) فهمید که فرمود: «إِنَّ التَّوْبَةَ فِیمَا بَیْنَ الْمُؤْمِنِ وَ بَیْنَ اللهِ»؛[3] «همانا توبه چیزی است بین مؤمن و خدا».
در همین راستا است که بر اساس موازین دینی حتی اگر سه نفر گواهی دهند که فردی را در حال عمل نامشروع دیده‌اند نه تنها گواهی آنان مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد، بلکه خود آنان مجازات می‌شوند؛ چون وظیفه تمامشان رازداری بوده و آنان از انجام این وظیفه سرپیچی کرده‌اند، مگر آن‌که تعداد گواهان به چهار نفر برسد که چنین فرد بی‌شرم و آزرمی که در حضور چهار نفر مرتکب عمل نامشروع شده مجازات خواهد شد.
[1]. قطب الدین راوندی، ابو الحسین سعید بن عبدالله، لبّ اللباب، محقق، جعفری زنجانی، سید حسین، ج 2، ص 344، قم، آل عبا( علیه السلام )، چاپ اول، 1431ق؛ نورى، حسین بن محمد تقى، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 12، ص 426، قم، مؤسسة آل البیت( علیه السلام )، چاپ اول، 1408ق.
[2]. ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات(الأشعثیات)، ص 242، تهران، مکتبة النینوى الحدیثة، چاپ اول، بی‌تا؛ ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام، ج 2، ص 446، قم، مؤسسة آل البیت( علیه السلام )، چاپ دوم، 1385ق.
[3]. الجعفریات(الأشعثیات)، ص 242؛ دعائم الإسلام، ج 2، ص 446.
آیات مرتبط
سوره الإسراء (32) : وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا
سوره النور (2) : الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
سوره النور (3) : الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ
سوره النور (11) : إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ ۚ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ ۖ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ ۚ وَالَّذِي تَوَلَّىٰ كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ
سوره النور (16) : وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ مَا يَكُونُ لَنَا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبْحَانَكَ هَٰذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ
T