آیا کسی که نام پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) را بشنود، ولی صلوات نفرستد، گناه کرده است؟

شیعه نیوز:
پرسش
معنای روایت پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) که فرمود: «هر کس نام من را بشنود ولی صلوات نفرستد، جفاکار است»، چیست؟!
پاسخ اجمالی
روایات متعددی در نکوهش افرادی وارد شده است که نام پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) را بشنوند، ولی صلوات نفرستند:
1. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «شقی کسی است که نام من در نزد او برده شود، ولی بر من درود نفرستد».[1]
2. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «کسی که نام من در نزد او برده شود، ولی بر من درود نفرستد، راه بهشت را گم کرده است».[2]
3. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «جفاکارترین مردم کسی است که نام من در نزد او برده شود، اما بر من درود نفرستد».[3]
4. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «بخیل کسى است که نام من نزد او برده شود و او بر من درود نفرستد».[4] هم‌چنین آن‌حضرت( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: «بخیل به تمام معنا کسى است که هر گاه نام من نزد او برده شود، ولی بر من درود نفرستد».[5]
5. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «کسی که نام من در نزد او برده شود، ولی بر من درود نفرستد، در جهنم وارد شده است».[6]
6. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ): «کسی که نام من در نزد او برده شود، ولی بر من درود نفرستد، خداوند او را نمی‌بخشد».[7]
این روایات پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) در واقع، تفسیر آیه 56 سوره احزاب بوده[8] و تبیین کننده دستور خدا است، نه خواهشی نفسانی و شخصی؛ لذا هر فردی که به هر توصیه خدا - از جمله توصیه موجود در این آیه - عمل نمی‌کند، دل پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) که شاهد و ناظر بر اعمال امت است را آزرده کرده و از این‌راه به او جفا و ستم، می‌کند و راه بهشت را گم می‌کند و به جهنم وارد می‌شود.[9]
گفتنی است که این روایات بیشتر شامل کسانی می‌شود که از روی عناد و دشمنی با آن‌حضرت( صلی الله علیه و آله و سلم ) صلوات را رها می‌کنند، اما کسانی که احترامشان به پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) واضح است، اما از روی اشتباه و یا فراموشی این ذکر را ترک کنند، مشمول این روایات نمی‌شوند؛ از این‌رو با وجود چنین روایاتی، هیچ‌کدام از فقها چنین حکمی نداده‌اند که با هربار شنیدن نام پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) بر همه مکلفان واجب است که صلوات بفرستند و گرنه مرتکب گناه شده‌اند.

[1]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 59، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی تا.
[2]. شیخ طوسی، محمد بن حسن‏، الامالی، ص 145، قم، دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق.
[3]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 80، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، 1412ق.
[4]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 312، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.
[5]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 169، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 495، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. همان، ج ‏4، ص 67.
[8]. ر. ک: «خواندن آیه «ان الله و ملائکته یصلون علی النبی ...»، 69433؛ «درخواست مؤمنان از خدا برای صلوات بر پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم )»، 71881؛ «صلوات صحیح و کامل»، 482؛ «نوشتن ثواب صلوات در شب و روز جمعه توسط فرشتگان ویژه»، 79602؛ «معنای برتری صلوات بر اعمال دیگر»، 100111؛ «صلوات بر پیامبر در نماز»، 26982.
[9]. ر. ک: «نام‌گذاری فرزندی از میان فرزندان پسر به نام پیامبر و ائمه»، 26811.
آیات مرتبط

سوره الأحزاب (56) : إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا

T