سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

اگر اهل بیت( علیه السلام )، «خُزّان العلم» هستند پس چرا دعای کمیل را حضرت خضر به امام علی( علیه السلام ) تعلیم فرمود؟

صحبتی از این‌که این دعا را حضرت خضر به امیر المؤمنین( علیه السلام ) تعلیم داده است وجود ندارد؛ اما نسبت دادن این دعا به جناب خضر صحیح می‌باشد، گرچه از امام علی( علیه السلام ) نقل شده است؛ چون این دعا یکی از گنجینه‌های الهی بوده است که گویا تا زمان امام علی( علیه السلام ) مخفی بوده و توسط ایشان به مردم ارائه شده است که دارای مضامین بسیار بالایی است.
کد خبر: ۲۱۰۰۸۹
۰۷:۳۳ - ۰۸ دی ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
دعای کمیل در کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی[1] و «اقبال الأعمال» سید بن طاوس آمده است. سید بن طاوس(ره) در طلیعه بیان این دعا می‌گوید: در روایتی (غیر از روایت شیخ طوسی) دیدم که کمیل بن زیاد نخعی گفت: در مسجد بصره و در کنار امیر المؤمنین علی( علیه السلام ) نشسته بودم که حضرت در اعمال شب نیمه شعبان فرمود: «و در این شب دعای خضر را بخوانید»، بعد از آن‌که مردم متفرّق شدند؛ من به دنبال حضرت علی( علیه السلام ) در دل شب به راه افتادم که آن حضرت فرمود: «چه می‌خواهی ای کمیل؟» گفتم: دعای خضر! امام( علیه السلام ) فرمود: «بنشین؛ و چون این دعا را یاد گرفتی در هر شب جمعه بخوان یا در ماه و یا در سال حداقل یک بار بخوان... بنویس: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی‏...».[2]
در هر دو کتاب، صحبتی از این‌که این دعا را حضرت خضر به امیر المؤمنین( علیه السلام ) تعلیم داده است وجود ندارد؛ اما نسبت دادن این دعا به جناب خضر صحیح می‌باشد، گرچه از امام علی( علیه السلام ) نقل شده است؛ چون این دعا یکی از گنجینه‌های الهی بوده است که گویا تا زمان امام علی( علیه السلام ) مخفی بوده و توسط ایشان به مردم ارائه شده است که دارای مضامین بسیار بالایی است. پس اهل بیت( علیه السلام ) و امام علی( علیه السلام ) خُزّان علم الهی‌اند و توسط ایشان دعایی از دعاهای پیامبران و اولیای الهی که بر همه انسان‌ها مخفی مانده به عالم بشریّت عرضه شد و چه بسا اگر توسط ایشان حجاب از روی این دعا برداشته نمی‌شد، برای همیشه این دعا مخفی می‌ماند، و این نشانه اتصال علم اهل بیت( علیه السلام ) به علم لدنّی الهی است. از این‌رو، اطلاع داشتن و آگاه کردن دیگران به یکی از دعاهای پیامبران و اولیای الهی؛ نشانه‌ای از علم غیر بشری امام علی( علیه السلام ) است.

[1]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 844، مؤسسه فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411ق.
[2]. سید ابن طاووس‏، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومى اصفهانى، جواد، ج 3، ص 331، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، 1376ش.

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: