شیعه نیوز:
پرسش
در تاریخ خوانده‌ایم که هر حکومت و تمدنى روزى سقوط می‌کند، آیا امکان ندارد که حکومت امام زمان( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) هم روزى سقوط کند؟ یعنى مردم به آن عادت کنند و از آن دل‌زده شوند؟
پاسخ اجمالی
افول و سقوط یک حکومت از دو ناحیه امکان دارد:
الف) زوال ارکان و پایه‌های هر حکومتی به دلیل ظلم و ستم و دور شدن از راه حق و عدالت است، که نتیجه آن یا طغیان و قیام مردم علیه حکومت و یا هجوم بی‌گانگان و در نهایت سرنگونى حکومت است. بسیارى از حکومت‌ها که در طول تاریخ سرنگون شده‌اند به همین دلیل بوده است. مثلاً در دوره اسلامى حکومت بنی امیه به دلیل ظلم، ستم و بی‌عدالتى، به وسیله عباسی‌ها سقوط کرد، یا حکومت عباسی‌ها که با هجوم مغول‌ها نابود شد و یا حکومت ساسانیان در ایران که با هجوم مسلمانان کاملاً تسلیم شد؛ زیرا ظلم و ستم به حدى بود که مردم هیچ علاقه‌اى براى دفاع از این حکومت‌ها نداشتند، بلکه به دنبال نجات دهنده‌ای می‌گشتند تا از ظلم و ستم رهایی یابند. انقلاب اسلامى و سرنگونى حکومت شاهنشاهى نیز قیام مردم ایران علیه ظلم و ستم بود.
در طول تاریخ تمام حکومت‌هاى ظالمانه با چنین وضعى مواجه شدند که یا از درون پاشیدند و یا با هجوم بی‌گانگان به دلیل پاشیدگى درونى و دل‌زدگى مردم، تسلیم و نابود شدند.
ب) از دیگر عوامل سقوط یک حکومت، فریب مردم از راه تبلیغات و دل‌زده کردن آنها از حکومت است. چنان‌که در زمان حکومت امیرالمؤمنین علی( علیه السلام ) واقع شد. تبلیغات سنگین مخالفان و جنگ‌هایى که بر امام( علیه السلام ) تحمیل شد اجازه فکر کردن را به مردم آن زمان نداد، گذشته از این‌که به دلیل انحرافاتى که در جامعه آن روز پیدا شده بود، امام( علیه السلام ) راضى به قبول حکومت نبودند؛ زیرا می‌دانستند که خواص جامعه دچار انحرافات بسیارى شده‌اند و اجراى عدالت درباره آنها باعث دردسرهاى فراوان براى حکومت می‌شود. مردم هم به دلیل دور افتادن از حقیقت اسلام ناب مقاومت در برابر هجوم انحرافات و تبلیغات منفى را ندارند[1] که در مجموع، نتیجه‌اى جز شهادت حضرت و پایان حکومت ایشان نبود.
اما در حکومت جهانى حضرت ولى الله الاعظم( عجه الله تعالی فرجهم الشریف )، مورد اوّل متصوّر نیست. به دلیل این‌که مردم آگاه و عاقل شده‌اند و سطح عقل و علم مردم پیش‌رفت کرده است. حکومت واحد جهانى، ارکان اصلى تبلیغاتى و رسانه‌اى را در دست دارد. تمامى احکام اسلام، از جمله امر به معروف و نهى از منکر اجرا می‌شود. بنابراین، چنین دل‌زدگی و دل‌سردی درباره حکومت امام زمان متصور نیست. با این بیان مورد دوم (فریب مردم) نیز منتفى خواهد بود.
البته درست است که شیطان در آن زمان هم فعال بوده و برخى را نیز فریب می‌دهد، اما اکثریت مردم به دلایلى که بیان شد راه حق را شناخته، فریب نمی‌خورند و دل‌زده هم نمی‌شوند.[2]
[1]. شهیدى، سید جعفر، على از زبان على یا زندگانى امیر المؤمنین على( علیه السلام )، ص 64 – 160، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1379ش؛ شهیدى، سید جعفر، لواسانى، سید سعید، سیره سیاسى و اجتماعى امام على( علیه السلام )، ص 51 – 76، دفتر تدوین و پژوهش دانشگاه آزاد اسلامى، 1380ش.
[2]. براى اطلاع مختصر از حکومت جهانى امام مهدى( علیه السلام ) ر. ک: مکارم شیرازى، ناصر، مهدى انقلابى بزرگ؛ امینى، ابراهیم، دادگستر جهان؛ کامل سلیمان، هادى، روزگار رهایى، ترجمه، مهدى پور، على اکبر، ج 2.
T