شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
امام حسین( علیه السلام ) عالم‌ترین و عابدترین فرد زمان خود بوده، و احادیث زیادی در زمینه‌های مختلف از ایشان بر جا مانده است. البته حضرتشان و نیز برادرشان امام حسن( علیه السلام ) از امامانى هستند که به دلیل شرایط سیاسى دوران امامتشان و نیز برجسته‌تر بودن رفتار سیاسی آن‌حضرات، میراث فقهی چندانی - مانند آنچه از امام پنجم و ششم نقل شده - از آنان بر جای نمانده است تا آن‌جا که برخی از علما، منکر نقل حدیث فقهى از امام حسین( علیه السلام ) شده‌اند.[1] البته این سخن، قدرى مبالغه‌آمیز می‌نماید، و روایاتی فقهی از شخص امام حسین( علیه السلام ) نقل شده است، و نیز روایاتی فقهی داریم که امام حسین( علیه السلام ) از پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) و امام علی( علیه السلام ) نقل کرده‌اند؛ مانند روایت آغاز تشریع اذان،[2] جایز نبودن مسح بر کفش (مگر در حال ضرورت)،[3] نهى از ترک حج[4] و ... .[5]
علاوه بر آن؛ هر حدیثی که از امامان بعدی به نقل از پدرانشان از پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) وجود دارد، امام حسین( علیه السلام ) نیز در سند چنین روایاتی وجود داشته و به عبارتی این روایات نیز به صورت غیر مستقیم از میراث فقهی آن‌حضرت بشمار می‌آید.
به هر حال؛ در این‌جا به احادیثی فقهی از امام حسین( علیه السلام ) اشاره می‌شود که به استناد آن احکامی در رساله‌های توضیح المسائل مراجع معظم تقلید - که برای عموم مردم نوشته شده است - یافت می‌شود.
حرمت پوشیدن لباس شُهرت
امام حسین( علیه السلام ) در این‌باره می‌فرماید: «هر کس لباسى بپوشد که او را مشهور کند، خداوند، روز قیامت، لباسى از آتش بر او می‌پوشانَد».[6] فقها نیز به این روایت در مباحث لباس شهرت استناد کرده‌اند.[7]
چنان‌که فقهای معظم می‌گویند: بنابر احتیاط واجب، باید از پوشیدن لباس شهرت (که معمول نیست و شخص را انگشت‌نما می‌کند) خوددارى شود.[8]
آنچه بر مُحرم، حرام است[9]
امام حسین( علیه السلام ) می‌فرماید: «مُحرم، از صید کردن، آمیزش جنسى، بوى خوش، پوشیدن جامه دوخته و چیدن مو و ناخن، منع شده است و اگر پس از احرام و پیش از وقوف در عرفه، به عمد جماع کند، حجّش را باطل ساخته و باید قربانی‌اى که آورده، ذبح کند و سال بعد نیز حج بگزارد. زن هم اگر مُحرم بود و با مردش همراهى کرد، چنین حکمى دارد؛ امّا اگر مرد، زن را به زور، وادار به آمیزش کرد و یا در حال خواب به نزدش آمد و یا زن، مُحرم نبود، چیزى بر او نیست».[10]
زکات فطریه
امام حسین( علیه السلام ) می‌فرماید: «زکات فطریه، بر هر شهرى و روستایى، واجب است».[11] البته افرادی که واجد شرایط وجوب زکات فطریه باشند که از روایات دیگر فهمیده می‌شود.
[1]. ر. ک: استادى، رضا، سرگذشت شهید جاوید، به ضمیمه دو رساله در علم امام از علّامه طباطبایى، ص 535، قم، قدس، 1382ش.
[2]. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، محقق، مصحح، فیضی، آصف، ج 1، ص 142، قم، مؤسسة آل البیت( علیه السلام )، چاپ دوم، 1385ق.
[3]. طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص 647، قم، دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق.
[4]. طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، محقق: سلفی، حمدی بن عبد المجید، ج 3، ص 135، قاهره، مکتبة ابن تیمیة، چاپ دوم، 1415ق.
[5]. ر. ک: محمدى ری‌شهرى، محمد، طباطبایی‌نژاد، محمود، سید طبایى، روح الله، دانشنامه امام حسین (علیه السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، مترجم: مسعودى، عبدالهادى، ج 13، ص 459 – 461، قم، دار الحدیث، چاپ دوم، 1388ش.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 445، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. ر. ک: حسینی عاملی، سید جواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلاّمة، ج 4، ص 60، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، بی‌تا؛ نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محقق، مصحح، قوچانی، عباس، آخوندی، علی، ج 8، ص 253، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، 1404ق؛ طباطبایی حکیم، سید محسن، مستمسک العروة الوثقی، ج 5، ص 393، قم، مؤسسة دار التفسیر، چاپ اول، 1416ق.
[8]. ر. ک: امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 1، ص 146، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 466 – 467، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.
[9]. ر. ک: موسوى شاهرودى، سید مرتضى، جامع الفتاوى مناسک حج (با روشى جدید مطابق با فتاواى ده تن از مراجع عظام تقلید)، محرّمات احرام، ص 83 – 105، تهران، نشر مشعر، چاپ سوم، 1428ق.
[10]. دعائم الإسلام، ج 1، ص 303.
[11]. همان، ص 267.
T