در برخی از دعاها، برای خانواده امام زمان( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) و فرزندانشان دعا می‌کنیم. آیا حضرتشان ازدواج کرده و دارای فرزندانی هستند؟

شیعه نیوز:
پرسش
در خصوص بند ذیل از دعای امام رضا( علیه السلام ) برای حضرت صاحب الامر( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) در اعمال روز جمعه توضیح دهید که منظور از «ولده و ذریته» چه کسانی هستند؟ آیا حضرت مهدی( علیه السلام ) فرزندانی دارند که امام رضا( علیه السلام ) برای آنها هم دعا نموده‌اند؟ «اللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِیعِ رَعِیَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ...».
پاسخ اجمالی
درباره ازدواج حضرت مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) نظراتی وجود دارد و صاحبان هر نظر برای اثبات مدعای خود شواهدی ارائه می‌کنند.[1]
گروهی که معتقد به ازدواج کردن آن‌حضرت هستند، می‌گویند که در برخی از دعاها به فرزند داشتن حضرت مهدی اشاره شده است؛ مانند:
1. «اللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِیعِ رَعِیَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ...»؛[2] «خدایا! به خودش، خانواده‌اش، فرزندانش، نسلش، امّتش و همه مردمش، مایه چشم روشنی‌اش و آنچه جانش را شاد می‌کند، عطا کن‏».
2. «اللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ شِیعَتِهِ وَ رَعِیَّتِهِ وَ خَاصَّتِهِ وَ عَامَّتِهِ وَ عَدُوِّهِ وَ جَمِیعِ أَهْلِ الدُّنْیَا مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَه‏...»؛[3] «خدایا! به خودش، نسلش، پیروانش، همه مردمش، یاران ویژه‌اش، عموم پیروانش و دشمنانش و تمام اهل دنیا، مایه چشم روشنی‌اش و آنچه جانش را شاد می‌کند، عطا کن».
در این زمینه باید گفت هرچند چنین امکانی وجود دارد که حضرتشان اکنون دارای خانواده باشند؛ اما دعاهای یاد شده به تنهایی نمی‌تواند به عنوان یک دلیل قطعی در این جهت مورد استفاده قرار گیرد، زیرا ممکن است که این دعاها بیانگر آن باشد که با توجه به اهمیت مسئله ازدواج، امام حتی اگر اکنون همسری نداشته باشد، بعد از ظهورشان همسری انتخاب نموده و فرزندانی خواهند داشت. پس این دعاها می‌تواند – مانند بسیاری از دعاهای مرتبط با حضرتشان - ناظر به زمان ظهور باشد.

[1]. «امام زمان ( عجه الله تعالی فرجهم الشریف )، ازدواج و فرزند»، 208؛ «امام زمان ( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) و ازدواج»، 1365.
[2]. طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 1، ص 410، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق.
[3]. همان، ص 408.

T