شیعه نیوز:
پرسش
زبور، کتاب مقدس کدام دین است؟ آیا آن با یهودیت و مسیحیت ارتباط دارد؟
پاسخ اجمالی
«زبور»، کتاب مقدس حضرت داود نبی( علیه السلام ) است. علامه طباطبایی در تفسیر آیه «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»[1] گفته‌اند: ظاهراً منظور از «زبور» کتابی است که به حضرت داود داده شده است؛ زیرا در جای دیگر قرآن خداوند می‌فرماید: «وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً»؛[2] یعنی «و به داود، زبور دادیم». و برخی گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است و یا منظور کتاب‌های بعد از حضرت موسی( علیه السلام ) است ولی دلیلی براین مدعا وجود ندارد.[3]
با توجه به آیات قرآن؛ به نظر می‌رسد حضرت داود نبی( علیه السلام ) دین جدیدی را عرضه نکرده باشد. مانند آیات 247 تا 251 سوره بقره که به بخشی از اوائل زندگی ایشان می‌پردازد:
بعد از اتمام پیامبری حضرت موسی، عده‌ای از بزرگان بنی اسرائیل نزد پیامبرشان (در نام این پیامبر میان مفسران اختلاف است)[4] رفتند و از او درخواست نمودند که پادشاهی بر آنها بگمارد تا در راه خدا کارزار نمایند. خداوند به آنان گوشزد کرد که ممکن است فرمان او را نپذیرید و آنان قول فرمانبری دادند ولی جز اندکی به سخن خود پایبند نبوده و خداوند به (احوال) ستمکاران دانا است. خداوند طالوت را بر آنان فرمان‌روا ساخت و نشانه‌هایی در اثبات پادشاهی او از ناحیه پروردگار وجود داشت؛ مانند وسعت دانش و قدرت بدنی و همراه داشتن تابوت (عهد) که مایه آرامش برای آنان بود و (نیز) بازمانده‌اى از آنچه از خاندان موسى و هارون بر جاى نهاده‌اند و فرشتگان آن‌را حمل می‌کنند... و خداوند آنان را با چشمه‌ای آزمایش نمود و جز اندکی در این امتحان پیروز نشدند و سپاه طالوت با جالوت رویارو شد و جالوت توسط فرمانده لشکر طالوت که حضرت داود( علیه السلام ) بود کشته شد.[5]
در آیات دیگر نیز اشاره نشده که ایشان دین جدیدی آورده باشند. اما به هر حال وظیفه پیروان تمام ادیان است که این کتاب الهی را مقدس بشمارند.
[1]. انبیاء، 105: «در زبور بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!».
[2]. اسراء، 55.
[3]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 14، ص 329، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق.
[4]. ر.ک: شبر سید عبد الله، تفسیر القرآن الکریم، ص 77، بیروت، دار البلاغة للطباعة و النشر، 1412ق.
[5]. بقره، 247 - 251.
آیات مرتبط
سوره النساء (163) : إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا
سوره الإسراء (55) : وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا
سوره الأنبياء (105) : وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ
T