شیعه نیوز: ارسطو فیلسوف، فیزیک دان و دانشمند بزرگ یونانی، در سال 384 قبل از میلاد، در استاگیرا واقع در شمال یونان چشم به جهان گشود. پدرش نیکو ماخوس، پزشک دربار پادشاه مقدونیه بود.ارسطو هنگامی که حدود هفده سال داشت به قصد تحصیل به آتن رفت و در سال 368 قبل از میلاد، عضو آکادمی افلاطون شد و به مدت بیست سال؛ یعنی تا هنگام مرگ افلاطون، در 348 قبل از میلاد، در آن جا باقی ماند.
وی که بزرگ ترین و مبرزترین شاگرد افلاطون بود .پس از مرگ استاد، آتن را ترک کرد و شعبه ای از آکادمی در شهر آسوس در ناحیه ی ترود تأسیس کرد و در آن جا با "هرمیاس"، حاکم یکی از آن مناطق آشنا شد و پس از مدتی با خواهرزاده او ازدواج کرد.
در سال 343 قبل از میلاد،" فیلیپ مقدونی" ارسطو را دعوت کرد تا تعلیم و تربیت پسرش اسکندر را که در آ ن موقع سیزده سال داشت، به عهده بگیرد. ارسطو این پیشنهاد را پذیرفت و به تربیت علمی و اخلاقی وی همت گماشت. ارسطو با قبول این کار، نقشی مهم در تاریخ ایفا کرد؛ چرا که پس از چند سال، در سال 336 قبل از میلاد، اسکندر بر تخت نشست و به جهان گشایی پرداخت.در این هنگام، ارسطو مقدونیه را ترک کرد و به آتن بازگشت. او دانشگاه جدیدی به سبک آکادمی استادش بنا نهاد که به نام ناحیه ای که در آن قرار داشت، "لوکیوم" نام گرفت.
لوکیوم دانشگاهی بود علمی، مجهز به کتابخانه و معلم که در آن دروس به طور منظم تدریس می شد. در لوکیوم، متفکران و محققان به نحو پیشرفته ای به مطالعات خود می پرداختند.
خود ارسطو در این مدرسه به تدریس و ارائه ی نظریات خود می پرداخت. بیشتر آثاری که از ارسطو باقی مانده است، یادداشت هایی است که شاگردانش از مطالب او بر می داشتند.
او عادت داشت که در وقت تدریس قدم بزند و به همین دلیل، فلسفه وی به فلسفه ی مشاء؛ یعنی فلسفه ی بسیار راه رونده، شهرت یافت.
اسکندر در سال 323 قبل از میلاد در گذشت و به دلیل بدبینی زیادی که علیه اسکندر در یونان و مخصوصا آتن وجود داشت، ارسطو متهم شد که با اقدامات و جنگ افروزی های شاگردش موافق بوده و او را تحت نفوذ خود قرار داده است. به همین دلیل، ارسطو آتن را ترک کرد و به خالکیس، واقع در اوبوئیا رفت و در آن جا در ملک مادری خود اقامت گزید.او مدت کوتاهی بعد از آن، در سال 322 قبل از میلاد در اثر یک بیماری در گذشت.
ارسطو از بزرگ ترین فلاسفه ی جهان است که در باره ی تمام مسائل مهم و موضوعات اصلی فکری و فلسفی، نظریات گسترده و بی مانندی ارائه کرده است. از فیزیک و منطق گرفته تا اخلاق و سیاست و تراژدی و نجوم. نظریات او مخصوصا راجع به ما بعدالطبیعه و منطقش،در سراسر قرون وسطی حاکم بر مکاتب فکری اروپا و کلیساها بود و پس از آن نیز افکارش زمینه ای شد برای رنسانس علمی و فرهنگی.
در فلسفه ی اسلامی نیز نقش او بیش از دیگر فلاسفه یونان است. بیشتر فلاسفه ی اسلامی مانند فارابی و ابن سینا پیرو او بودند و به همین دلیل، به مکتب مشاء تعلق دارند. آنها عمدتا به شرح و تفصیل آرای منطقی و فلسفی او پرداختند.
بنابر این، هرگز ارسطو از پیامبران الاهی نبوده،بلکه فیلسوفی بسیار بزرگ و صاحب نام بوده است که پیروان او و یا فلاسفه به وی لقب پیامبر فلاسفه داده اند.
در پایان به ذکر چند کلمه ی حکمت آمیز از این فیلسوف و حکیم بزرگ می پردازیم او در عبارتی کوتاه و پر معنا فرموده است:"دوست خود ثانی است ."،" کسب دانش بهترین توشه ی سفر به پیری است ."،"خوشبختی در دست خود ماست ."،" فقر پدر انقلاب و جنایت است ."،" درک کردن یعنی رنج کشیدن ."،" دانش بهترین ذخیره پیری است ."،" هر شغلی که بابتش دستمزد دریافت شود ذهن را می مکد و می فرساید ."،" بزرگی در تصاحب افتخار نیست . بزرگی در آن است که بدانی شایسته آنی ."،" امید رویای در بیداری است."[1]
[1] برای اطلاع از افکار و آرای وی، نگاه کنید به شبکه ملی مدارس(رشد).
T