شیعه نیوز: در باره ازدواج امام حسین ( علیه السلام ) با شهربانو که به اسارت لشکریان اسلام در آمده، چند قول وجود دارد؛ زیرا در بعضی از روایات به اسارت در آمدن این بانو در زمان خلافت عمر ثبت شده و در بعضی دیگر در زمان خلافت عثمان. همچنین نام های متعددی برای او و پدرش بیان شده است. . با توجه به این نکات اظهار نظر قطعی در باره ایرانی بودن (و زنی به نام شهربانو بودن) همسر امام حسین ( علیه السلام ) و مادر امام سجاد مشکل است.
پاسخ تفصیلی
در باره ازدواج امام حسین( علیه السلام ) با دختر یزدگرد سوم (شهربانو) در میان مورخین و محدثین چند قول وجود دارد:
شیخ عباس قمی در باره این روایت می گوید: این حدیث مخالف آن حدیث هایی است که آوردن دختر یزدگرد را به زمان عمر بن خطاب نسبت می دهند و آن حدیث ها اشهر و اقوی است.[2]
سپس به حسین( علیه السلام ) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مىشود و على بن حسین ( علیه السلام ) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مىگفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس»"[3].
این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام "عمرو بن شمر" است که از نظر علماء علم رجال ضعیف بوده و قابل اعتماد نیست.[4]
از جهت متن نیز اشکالات متعددی شده است مثلا:
الف. اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است.
ب. ازدواج امام حسین( علیه السلام ) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول اسارت این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.
ج. درباره نَسَب مادر امام سجاد( علیه السلام ) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشتهاند. برخى مانند یعقوبى (متوفى 284 ق)[5] ، محمد بن حسن قمی[6] ، کلینى (متوفى 329 ق)[7] ، محمد بن حسن صفار قمى (متوفى 290 ق) علامه مجلسی[8] ، شیخ صدوق (متوفى 381 ق)[9] و شیخ مفید (متوفى 413 ق)[10] او را دختر یزدگرد دانستهاند، هر چند در نام او اتفاق نظر ندارند.
در مقابل این قول، برخى از منابع متقدم و متأخر دیدگاههاى دیگرى مانند سیستانى ، سِندى ، و یا کابلى بودن او را متذکر شده و بسیارى از منابع بدون ذکر محل اسارت او، تنها با عنوان «امّ ولد» (کنیز صاحب فرزند) از او یاد کردهاند.[11] برخى نامهاى بزرگان ایرانى هم چون سبحان، سنجان، نوشجان و شیرویه را به عنوان پدر او ذکر کردهاند.
براى نقد و بررسى این روایات نمىتوانیم به بحثهاى سندى این گزارشها تکیه کنیم؛ زیرا هیچیک از اقوال داراى سند مستحکمى نیست. علاوه بر آن که بیشتر کتابهاى تاریخى همانند تاریخ یعقوبى، مطالب خود را بدون ذکر اسناد نقل مىکنند.
بنابراین باید فقط از راه محتوا به بررسى آن ها پرداخت که در این راستا اشکالات زیر خود را نشان مىدهد:
به هرحال با مجموعه این قرینهها و دیدگاههاى دیگری که درباره مادر آن حضرت( علیه السلام ) وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل مىدانستند[14]، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد( علیه السلام ) دست یافت.[15]
[1] عیون اخبار الرضا، جزء دوم، ص 128، ح 6، تصحیح و تعلیق سید مهدی حسینی لاجوردی، چاپ 1377 هجری قمری، ناشر میرزا محمد رضا مهتدی، چاپ اول (برگرفته از نرم افزار جامع الاحادیث نور)
[2] قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، ج 2، ص 30، چاپ هجرت
[3] اصول کافی، ج 1، ص 467،انتشارات آخوندی،
[4] خلاصه الاقوال فی معرفه الرجال، بخش دوم، ص 241، باب 7،کلمه عمرو؛ نک: شهربانو همسر امام حسین.
[5] تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 303.
[6] تاریخ قم، ص 195
[7] اصول کافى، ج 2، ص 369.
[8] بحارالانوار، ج 46، ص 9
[9] عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 128
[10] الارشاد، ص 492
[11] بحارالانوار، ج 46، ص 9
[12] الارشاد، ص 492
[13] زندگانى على ابن الحسین( علیه السلام )، ص 12
[14] شعوبیه، ص 305
[15] نک: مادر امام سجاد
T