شیعه نیوز : از میان روایات بیانگر رویدادهای آخرالزّمان دو روایت یافت می شوند که به دو فرمانروای کوتاه قد اشاره می کنند.
نخستین، روایتی است که در آن به حَمَد پسر عیسی آل خلیفه فرمانروای کنونی بحرین اشاره شده است.
امیرالمومنین، پسر حضرت ابوطالب (علیهما السّلام)، در بیان نشانه های قیام قائم(علیه السّلام)، فرمود: ... مردم به بدترین حال باز می گردند. پس، در آن هنگام، دولتهای شیطانها می گردند، و بر ناتوانترین بیچارگان یورش برده می شود ... پس، هر گاه چنان شود، آشوبهایی بر آنان روی می آورند که توانایی ای برایشان در برابر آنها نیست. بهوش که بی گمان، نخستین آنها هَجَری کوتاه قد، و واپسین آنها سفیانی شامی(1) است...(2).
با نگاه به آن که هَجَر در روزگاران کهن نام شهر احسای کنونی بود، «هَجَری» مردی از احساء می باشد. بنا بر این، دور نیست که مراد از «هَجَری کوتاه قد» همان حَمَد پسر عیسی آل خلیفه فرمانروای کنونی و کوتاه قد در کشور بحرین باشد، و «بی گمان، در تاریخ آل خلیفه و آل صباح یاد شده است که هر دو از قبیله های عَتُوب اند که از عربهای بیابانی زینده در بیابان نجد بودند، و عتوبیان برای بی بارانی و گرسنگی سوی احسا کوچیدند و از آن جا به قطر آمدند و اندک اندک بر بحرین و کویت چیره شدند(3)».
دومین، روایتی است که در آن به عبدالفتّاح سِیسِی رئیس جمهوری مخلوع مصر اشاره شده است.
ذی قَرَبات(4) گفته است: مردم در صفر ناسازگاری می کنند، و به چهار تن می گرایند: مردی در مکّه پناهنده، و دو مرد در شام که یکی از آن دو سفیانی و دیگری کبودچشم و زردی آمیخته با سرخی و سپیدی از فرزندان حَکَم است، و مردی از زیندگان مصر که [کوتاه قدّی](5) بسیارزورگو است، پس، آنان چهار تن می باشند. مردی از کِنْدیان خشمگین می شود و سوی کسانی که در شام اند، می رود و سپاه را به مصر می آورد. پس، آن بسیارزورگو كشته می شود و مصر چون پاشیده شدن سرگین شتر پاشيده می شود. سپس [سفیانی سپاهی را](6) سوی کسی که در مکّه است، می فرستد(7).
چنین می نماید که این روایت از سخنان پیامبر(صلّى الله عليه و آله) باشد، اگرچه ذو قَرَبات حِمْیَری صحابی آن را به وی نسبت نداده است.
بنا بر آن چه هویداست، «مردی از زیندگان مصر که کوتاه قدّی بسیارزورگو است» همان عبدالفتّاح سِیسِی رئیس جمهوری کنونی مصر می باشد که نماد زمامداران سکولار(8) ستیزه گر با گروههای تروریستی مانند داعش است، و با دست سپاه قیسیان، بربرها و سیاهان آفریقایی یا با دست گروهی از مصریان سَلَفی ای که به این سپاه می پیوندند، کشته می شود.
«مردی از كِنْدیان» همان اَعْرَج کِنْدِی رهبر قیسیان، بربرها و سیاهان آفریقایی است که در میانه های سال پیش از قیام امام مهدی(علیه السّلام) رهبری برخی جنبشهایی را که پیشتر در لیبی و پیرامونش و دوردستهایش آغازیده شده بودند، می پذیرد، و در ماه جمادی آخر یا نزدیکش از همان سال در آن جا برمی شورد، و سپس سپاهش را به مصر می آورد، و آنان را با فرماندهی اَبْقَع فِهْرِی برای نبرد سوی فلسطین، اُردن و سوریه می فرستد.
1. در همۀ نسخه های چاپی إلزام الناصب نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا «و الشاميّ» یافت می شود که به «الشاميّ» اصلاح و ترجمه گردید.
2. إلزام الناصب، ج 2، ص 155، خطبۀ بیان 1 (ترجمۀ نویسنده).
3. بهره گرفته شده از: برخی منابع.
4. در نسخۀ چاپی الفتن پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این جا «ذي قریات» یافت می شود که به «ذي قربات» اصلاح و ترجمه گردید.
5. میان دو کروشه از افزوده های ما هست، و آن را از روایت دیگری همانند این روایت گرفته و ترجمه کرده ایم که در کتاب الفتن، ص 196، جزء 4، ح 801، آمده است.
6. میان دو کروشه از افزوده های ما هست.
7. الفتن، ص 198، جزء ۴، ح 806 (ترجمۀ نویسنده).
8. زمامداران سکولار کسانی اند که نه باورهای دینی را پشتیبانی و نه با آنها ناسازگاری می کنند.
سیّد سلیمان مدنی تنکابنی ایران . قم