به گزارش «شیعه نیوز»، مهشید رابطیان افزود: مسئولیت سپاری به کودکان بر اساس سن و توانایی، آنان را وظیفه شناس و آینده نگر می کند. آموزش مسئولیت پذیری به کودکان آثار تربیتی بسیار مفیدی برای استحکام روابط اجتماعی آنان در آینده دارد. والدین باید بر اساس سن و توانایی که در کودک خود مشاهده می کنند، آنان را در کارهای منزل مشارکت دهند.
وی افزود: والدین باید با درک صحیح و اعتماد به کودکان، آنان را در تصمیم گیری کمک کنند. چنانچه پدر و مادری دائم کودک خود را کنترل کنند او دیگر نمی تواند با اطرافیان ارتباط درستی برقرار کند و در این صورت قدرت تصمیم گیری در فرزندش کاهش می یابد چه بسا به انحراف کشیده خواهد شد.
رابطیان اضافه کرد: خانواده ها توجه داشته باشند بخش اعظم شخصیت هر فرد در دوران کودکی شکل می گیرد.. فردی که همواره در ایجاد ارتباط با دیگران دچار مشکل است از نحوه تعامل با دیگران نیز ناراضی است، آنها را پس می زند و حتی پس از برقراری روابط با دیگران، دائم با خود درگیر است.
این روانپزشک تصریح کرد: پدر و مادرهای سختگیر و سرزنشگر حتی کوچکترین حرکات کودک خود را زیر نظر دارند و دائم از او می خواهند کارهای خود را به نحو درست انجام دهد. از آنجایی که رابطه ایده آل هرگز وجود ندارد، این دسته از کودکان هرگز نسبت به روابط خود احساس خوشایندی نخواهد داشت.
وی گفن: والدین باید بدون ترس و واهمه به کودک مسئولیت دهند تا در کنار افزایش توانمندی، اعتماد به نفس او تقویت شود. معمولا کارشناس و روانپزشک در مواجهه با این گونه موارد سعی می کنند وجه غالب شخصیت کودک را شناسایی و روی دیگر آن را مثبت است، پرورش دهند.
رابطیان برای نمونه گفت: چنانچه فرزند خانواده ای با توجه به سختگیری و سرزنش والدین از روابط خود با دیگران لذت نمی برد، این فرزند دچار فشارعصبی و اختلال رفتاری شده و درمانگر با شناسایی آن تلاش می کند کودک را نسبت به بروز احساسات و هیجانات ترغیب کند تا او با تخلیه احساسات، از همبازی و همراه شدن با دیگر همسالان خود لذت ببرد.
وی افزود: با مسئولیت سپاری و مشارکت دادن کودکان در کارها سطح درک آنان به فعالیت های والدین در داخل و خارج خانواده بیشتر خواهد شد، به نوعی آنان را در تصمیم گیری ها و عدم وابستگی به خود تشویق و با هدف و انگیزه بخشیدن بیشتر، مسیر درست و صحیح را دنبال خواهند کرد.
رابطیان اضافه کرد: والدین در واگذاری کارها به کودکان اعتدال را رعایت کنند به طوری که تنها به فرزند اول یا دختران وظایف بیش از سایر فرزندان ندهند. آگاهی از رفتار فرزندان در مواجهه با دیگران فقط با دانستن و شناسایی این وجوه خاتمه پیدا نمی کند بلکه پدر و مادر باید به آن درجه از آگاهی از خصوصیات رفتاری و خلق و خوی فرزندان دست یابند تا بتوان به درستی توان وجودی آنان را شناسایی و مسئولیت ها را به طور مساوی بین اعضای خانواده واگذار کرد.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان درباره بهانه گیری، قهر و آشتی فرزندان، به والدین توصیه کرد: بهتر است نسبت به بهانه تراشی فرزندان اعم از درس خواندن یا شرکت در آزمون کنکور، بدغذایی، دوست یابی و رفت و آمدهای آنان عکس العمل مناسب نشان داد و از طرفی کودکان را بدون مسئولیت و وظیفه در منزل رها نکرد چرا که تکرار این رویه آنان را وابسته تر به خانواده و در عین حال بی انگیزه به آینده خواهد کرد.