به گزارش«شیعه نیوز»، این هفته نامه در مطلبی به قلم «تام اوکونور» افزود:
««رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه روز جمعه فاش کرد که خواستار مذاکرات با بشار اسد در آینده است اما این مذاکرات شامل شبه نظامیان کُرد سوری نمی شود؛ گروه هایی که رئیس جمهوری ترکیه ادعا کرد که نقشی در حل جنگ کنونی در سوریه ندارند.
در بحبوحه تلاش های صلحی که تیم ترکیه در کنار دشمنان قدیمی اش، روسیه و ایران، تاکنون شاهد بوده است، به رسمیت شناختن دولت سوریه ازسوی اردوغان در تلاش برای یافتن راه حلی سیاسی برای خروج از جنگ شش ساله درسوریه، تغییری اساسی از سوی ترکیه است که از گروه های شورشی که برای سرنگونی اسد تلاش می کنند، حمایت کرده است.
در حالی که کُردهای سوری که تحت حمایت آمریکا در جنگ با گروه داعش هستند، وارد مذاکرات با اسد و متحدانش شده اند، اردوغان گفت نمی تواند مانع همکاری با اسد شود تا اطمینان دهد کُردهای سوری که وی و اسد آنها را به عنوان سازمان هایی تروریستی قلمداد می کنند، به حاشیه رانده خواهند شد.
به گزارش روزنامه ترکیه ای حریت، اردوغان در اظهاراتی که بازتاب نشست اخیرش با پوتین در سوچی بود، گفت: مساله ترکیه با کُردها نیست و به سازمان های تروریستی ربط دارد. همه چیز به شرایط بستگی دارد و درهای سیاست همواره تا لحظه آخر باز است.
بعد از این که «حافظ اسد» پدر بشار اسد در سال 1998 میلادی، «عبدالله اوجلان» رهبر ناسیونالیست کُرد سوری را اخراج کرد، سوریه و ترکیه روابط نسبتا گرمی را تا سال 2011 حفظ کردند و این تا زمانی بود که مخالفت ها علیه اسد جوان به قیام مسلحانه علیه دولت بدل شد. در این زمان ترکیه به حامی اولیه تلاش ها برای سرنگونی اسد تبدیل شد و از تشکیل ارتش آزاد سوریه به عنوان گروه مخالف دولت حمایت مالی کرد.
ترکیه درحمایت از گروه های شورشی به کشورهای عربی خلیج (فارس) و کشورهای غربی پیوست اما افزایش نفوذ گروه های تروریستی باعث ایجاد تفرقه و شکاف بین گروههای اپوزیسیون و نارضایتی برخی از متحدان خارجی ترکیه از جمله آمریکا شد.
آمریکا در نهایت حمایت از شورشیان را قطع کرد و درمقابل بر طرح های پنتاگون در حمایت از نیروهای دمکراتیک سوریه متمرکز شد که عمدتا متشکل از ائتلاف کرد اعراب و گروه های اقلیت قومی بودند. حمایت آمریکا از شبه نظامیان کُرد سوری از جمله «یگان های مدافع خلق» (YPG) خشم ترکیه را برانگیخت. آنکارا آنها را سازمان های تروریستی و بخشی از قیام ناسیونالیستی خونین کُردهای در داخل این کشور قلمداد می کند.
ترکیه در آگوست 2016 (مرداد 95) مداخله مستقیم نظامی در سوریه را به نفع گروه های شورشی باقی مانده آغاز کرد و این درحالی بود که روسیه و شبه نظامیان تحت حمایت ایران و کُردهای سوری تحت حمایت آمریکا پیشرفت هایی را در مقابل داعش کسب کردند که تا سال 2014 نیمی از خاک این کشور را تصرف کرده بود. ارتش سوریه در سال 2016 (95) حلب را که قبلا مرکز تحرکات انقلابی بود باز پس گرفت که نقطه عطف مهمی در جنگ سوریه بود و ترکیه را وادار کرد تا به روسیه و ایران در مذاکرات صلح درآستانه قزاقستان بپیوندد.
در حالی که ترکیه متحد سنتی آمریکا و عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بود، ائتلافات این کشور در سوریه گاه آمریکایی ها و روس ها را آزرده خاطر می کرد. ارتش سوریه و نیروهای کُرد سوری کنترل شهر منبیج در شمال سوریه را در مارس گذشته در اختیارگرفتند تا مانع پیشرفت های شورشیان عرب سوری تحت حمایت ترکیه شوند. ترکیه تحت فشار دو قدرت پیشتاز خارجی در سوریه به شکل فزاینده ای ازدیدگاه مسکو درباره جنگ سوریه استقبال کرد.
همزمان با بازپس گیری اکثر بخش های کشور از سوی ارتش سوریه، روسیه تلاش کرد محتاطانه بین منافع نیروههای داخلی و بین المللی ایجاد توازن کند تا نقشه راهی را برای صلح به محض شکست داعش ترسیم کند. کُردهای سوری که تاریخ دشواری در روابط با ترکیه و دولت سوریه داشته اند، مذاکرات با اسد را آغاز کردند به این امید که خودمختاری بیشتری را در شمال سوریه کسب کنند.
دولت سوریه که در جریان جنگ داخلی این کشور در کنار کُردهای سوری جنگیده است، ائتلاف رسمی آنها با آمریکا را خیانت قلمداد می کند. دولت اسد اعلام کرد که آمریکا و ترکیه «مهاجمانی غیرقانونی» هستند زیرا مخالف حکومت اسد هستند و همچون روسیه و ایران، مداخله خود دراین کشور را با دمشق هماهنگ نکرده اند.»»