مدینه منوره جایگاه ارجمند و متعالی نزد امت اسلام داشته و دارد، چرا که این شهر مقصد هجرت پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله)، نخستین پایتخت اسلام و جایگاه دعوت و انتشار این دین مبین در جهان بوده است.
مدینة النبی(صلی الله علیه وآله) محلّ تشعشع نور درخشنده اسلام میان بشریّت بوده، به‌طوری که خداوند متعال با نور اسلام انسان‌ها را از شرک و گمراهی نجات داد و آنها را به توحید و هدایت رهنمون ساخت.
مدینه منوره از آنجا که قبر نبی رحمت حضرت محمد(صلی الله علیه وآله)، قبرستان تاریخی بقیع و بسیاری از مساجد تاریخی همچون مسجد قبا، مسجد ذوقبلتين، مسجد جمعه، مسجد فضيخ، مسجد فتح، مسجد حضرت علی(علیه السلام)، مسجد المصلی (الغمامه)، مسجد سُقيا، مسجد ابوذر، مسجد شَجره، مسجد مباهله، مسجد المنارتین، مسجد الاجابه، مسجد السبق، مسجد الدرع و ... در آن قرار دارد، از اهمیت زیادی نزد پیروان آیین اسلام برخوردار است.
مسجد قبا در مدینه منوره
در راستای اهمیت آثار اسلامی این شهر، وزرای گردشگری کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی دی‌ماه سال ۱۳۹۴ در نهمین اجلاس خود در کشور نیجر، مدینه منوره را در رقابت با شهر تاریخی یزد(دارالعباده)، بهعنوان پایتخت گردشگری اسلامی انتخاب کردند.
اما واقعیت دردناک این است که مدینه منوره در حالی امسال بهعنوان پایتخت گردشگری اسلامی انتخاب شده که بسیاری از آثار تاریخی و دینی این شهر پس از روی کارآمدن خاندان آل‌سعود که مبنای فکری، اعتقادی و حکومتی آنها برگرفته از اعتقادات متحجرانه و متعصبانه فرقه ضاله وهابیت است، از بین رفته است.
این در حالی است که در کمتر کشوری به اندازه سرزمین حجاز، آثار مربوط به قرون نخستین اسلام وجود داشته است؛ چرا که زادگاه اصلی اسلام آن‌جاست و آثار گران‌بهایی از پیشوایان اسلام در جای جای این سرزمین دیده می‌شود. اما متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابی، بیشتر این آثار ارزشمند را به بهانه واهی آثار شرک از بین بردند و کمتر چیزی از این آثار پرارزش باقی مانده است. نمونه بارز آن، قبرستان بقیع است که بخش مهمی از تاریخ اسلام را در خود جای داده و قبور چهار امام معصوم شیعیان و نیز قبور همسران، دختران، برخی فرزندان، اصحاب، تابعین و بستگان پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) و نزدیک به ۱۰ هزار نفر از شخصیت‌های نامدار تاریخ اسلام در آنجا واقع است، اما متأسفانه در اثر کج‌فهمی و اعتقادات متعصب وهابیون بسیاری از آثار تاریخی این قبرستان از بین رفت.
مبانی حکومتی خاندان آل‌سعود که از اواسط قرن هجده میلادی توسط «ابن سعود» پایه‌ریزی شد، بر دو اصل متمرکز است؛ یکی «شمشیر» و دیگری ترویج فرقه وهابیت؛ خاندان آل‌سعود و مفتیان متحجر و متعصب این کشور هیچ ارزش و اهمیتی برای آثار دینی و تاریخی قائل نبوده و نیستند.
تاریخچه تخریب آثار و بناهای دینی ـ تاریخی مدینهاز جمله اقدامات فرقه ضاله وهابیت علیه آثار تاریخی ـ اسلامی شهر مدینه منوره می‌توان به واقعه هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری اشاره کرد که وهابیون پس از اشغال مکه مکرمه به سرکردگی «عبدالعزیز بن‌سعود»(بنیانگذار پادشاهی سعودی) به سوی مدینه منوره رفتند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام این شهر مقدس را اشغال نموده و مأمورین عثمانی را از آن بیرون کردند.
قبرستان بقیع قبل از تخریب
وهابیون متحجر و متعصب در سال ۱۳۴۴ هجری قمری اقدام به تخریب قبور ائمه بقیع(علیهم السلام) و دیگر قبور همچنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) قبور زنان آن حضرت، قبر ام البنین، مادر حضرت اباالفضل عباس(علیه السلام) و قبر عبدالله پدر پیامبر(صلی الله علیه وآله) و اسماعیل فرزند امام صادق(علیه السلام) و بسیاری قبور دیگر کردند و ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق(علیهم السلام) قرار داشت، از جا در آورده، بردند.
این در حالی است که وهابیون حکم تخریب قبور ائمه بقیع را با تهدید از علمای مدینه گرفتند و قصد داشتند که قبر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) را در آن سال تخریب کنند و گنبد منور نبوی را به توپ ببندند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند.
ضریح ائمه بقیع قبل از تخریب
اما این نخستین حمله وهابیون به مدینه منوره نبود. آنان در سال ۱۲۲۱ هجری قمری نیز یک بار دیگر به مدینه هجوم برده و پس از یک سال و نیم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصرف کنند و پس از تصرف اقدام به غارت اشیای گران‌بهای حرم پیامبر(صلی الله علیه وآله) و تخریب و غارت قبرستان بقیع نمودند.
طبق نقل تاریخی آنها در این حمله چهار صندوق مملو از جواهرات مرصع به الماس و یاقوت گران‌بها و حدود ۱۰۰ قبضه شمشیر با غلاف‌های مطلا به طلای خالص و تزیین شده به الماس و یاقوت و … به یغما بردند.
از دیگر آثار ارزشمندی که در اثر کوته‌بینی و کج‌فهمی آل‌سعود تخریب شد، دیوار دور شهر مدینه، حرم مطهر شهدای فخ بود که به فرماندهی حسین بن علی(علیه السلام)، نسل چهارم امام مجتبی(علیه اسلام) صورت پذیرفت، همچنین می‌توان به تخریب حرم شهدای حره که دو سال بعد از واقعه کربلا و حمله یزید به مدینه در دفاع از مدینه الرسول(صلی الله علیه وآله) به دست سپاه انبوه شام به شهادت رسیدند، مقبره حضرت حمزه(علیه السلام) و شهدای جنگ احد و تخریب خانه ابوایوب انصاری بهعنوان نخستین اقامتگاه پیامبر(صلی الله علیه وآله) در مدینه که حدود ۷ الی ۱۲ ماه محل نزول وحی بود، اشاره کرد.
نکته قابل توجه این است که این ویرانگری‌های آثار تاریخی اسلامی، در حالی صورت گرفته که رژیم سعودی و وهابیان از آثار یهودیان در مدینه منوره حفاظت و نگهداری میکنند و با نصب تابلوهای هشداردهنده مردم را از نزدیک شدن به آنها باز می‌‌دارند.
بنابر اطلاعات موجود، رژیم سعودی علاوه بر تخریب آثار تاریخی و اسلامی، ظلم‌های زیادی نیز به مردم این شهر روا می‌دارد که از جمله آنها اجبار اهالی و مالکان اطراف حرم نبوی به تسلیم ممتلکات‌شان به رژیم است تا جایی که برخی از این افراد که زمانی منزل‌شان تا حرم نبوی چند متر بود اکنون به فاصله هفت کیلومتری از حرم رفته‌اند و هیچ پولی بابت تخریب منزل‌شان دریافت نکرده‌اند و هدف اصلی خاندان آل‌سعود برای توسعه حرم نبوی زمینه‌سازی برای حضور بیشتر زائران نیست، چرا که آنها به هیچ‌وجه دلسوز مسلمانان نبوده و نیستند و تنها هدف آنها از این اقدام کسب سود و درآمد بیشتر است.
قبرستان بقیع بعد از تخریب
تخریب آثار تاریخی و دینی مدینه منوره به‌حدی رسید که صدای سازمان‌های بین المللی را درآورد و در یکی از اظهارنظرها «علی الدبیسی»، رئیس سازمان سعودی اروپایی برای حقوق بشر، خواستار تهیه پرونده‌ای کامل از آثار اسلامی تخریب شده توسط آل‌سعود شده و تأکید کرد باید این پرونده به سازمان‌هایی همچون سازمان یونسکو، شورای حقوق بشر سازمان ملل ارسال شود تا شاید بتوان جلوی عملیات به‌اصطلاح توسعه‌ای عربستان سعودی را گرفت.
سکوت نهادهای بین‌‌المللی فرهنگی در قبال تخریب آثار تاریخی مدینهدر حالی که سازمان علوم فرهنگ و آموزش اسلامی(آیسسکو) و سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد(یونسکو) وظیفه صیانت از آثار ارزشمند دینی و تاریخی را مناطق مختلف جهان را برعهده دارند، اما متأسفانه این دو نهاد فرهنگی بین المللی سال‌ها است که در قبال تخریب این آثار ارزشمند تاریخی تنها سکوت اختیار کرده‌اند و جالب این است که تاکنون فقط دو مکان در عربستان در فهرست میراث جهانی ثبت شده که هیچ ارتباطی با مکان‌های اسلامی ندارد که به‌نظر می‌رسد همچون سایر مسائل جامعه عربستان از جمله حقوق بشر و سرکوب شدید مخالفان و فعالان سیاسی و اجتماعی، تجاوز به خاک کشورهای همسایه و کشتار زنان و کودکان بی‌گناه، دلارهای نفتی این کشور نیز در این موضوع بی‌تأثیر نباشد.
عقاید وهابیت، توجیهی برای تخریب اماکن اسلامیعقاید متعصب و متحجر وهابیت مهم‌ترین دستاویز و توجیه خاندان آل‌سعود برای تخریب اماکن اسلامی شهر مدینه منوره بوده است، تا جایی که ظهور شیخ محمد بن‌عبدالوهاب در قرن هجدهم تاثیر بسیار زیادی در تاریخ شبه جزیره عربی و جهان اسلام داشت و براساس ایدئولوژی وهابیت که پایه و اساس حکومت آل‌سعود است، مسلمانان باید خدا را بدون توسل به آنچه که بت میدانند(!) عبادت کنند به‌طوری که وهابیت ساخت بارگاه و گنبد بر روی مقبره اولیاء، انبیاء و صالحان الهی را شرک و بت‌برستی می‌داند و با همین استدلال بسیاری از قبور و مکان‌های تاریخی شهر مدینه منوره که صبغه اسلامی داشت، تخریب شد.
در حقیقت، رژیم آل‌سعود اکنون رویکرد دو سویه‌ای را دنبال میکند به طوری که از یک سو در داخل عربستان با تکیه بر نگرش‌های وهابیت، مکان‌های اسلامی را تخریب میکند و از سوی دیگر در خارج از کشور، به تبلیغ دیدگاه‌های سیاسی خود مشغول است و نوعی ایدئولوژی دینی ـ سیاسی در حکومت آل‌سعود براساس آموزه‌های وهابیت شکل گرفته که پیروان دیگر فرقه‌های اسلامی به غیر از وهابیت را خارج از دایره اسلام میدانند.
مساجد سبعه
همان‌طور که گفته شد خاندان آل‌سعود در طول حیات سیاسی خود برای تخریب بسیاری از آثار دینی این شهر به فتوای مفتیان متعصب مستمسک شده که از جمله آن می‌توان به فتوای «شیخ صالح فوزان»، عضو کمیته دائمی فتوای عربستان برای تخریب مساجد تاریخی سبعه که شامل مسجد فتح، مسجد سلمان، ومسجد امام علی(علیه السلام)، مسجد حضرت زهرا(سلام الله علیها)، مسجد أبوبكر، مسجد عمر بن‌الخطاب، مسجد سعد بن‌معاذ است، اشاره کرد.
وی سال گذشته در فتوایی مدعی شد که این ۷ مسجد که در دامنه کوه «سلع» در غرب مسجدالنبی(صلی الله علیه وآله) قرار دارند نوعی بدعت هستند که باید ویران و مسلمانان از شر آنها خلاص شوند. این مفتی وهابی با طرح این ادعا که این مساجد به زیارتگاه تبدیل شده‌اند، مدعی شد که این مساجد در شرع از هیچ جایگاهی برخوردار نیستند و برای عبادت نباید به آنجا رفت، زیرا این مساجد، مکان بدعت هستند!
این در حالی است که درباره تاریخچه این مساجد، روایت‌های مختلفی از علما و مورخان نقل شده و بسیاری از مورخان این مساجد را به دوران پیامبر اکرم(ص) و صحابه ایشان نسبت داده‌اند و امروزه مسلمانانی که از کشورهای مختلف به مدینه منوره مشرف می‌شوند به زیارت این مساجد تاریخی می‌روند.
براساس اذعان بسیاری از مورخان و کارشناسان، وهابیت تاکنون ۹۵ درصد میراث اسلامی را در مکه و مدینه به بهانه این که این مکان‌های اسلامی مصداق شرک به خدا(!) هستند، تخریب و نابود کرده و کمیته بین المللی حمایت از آثار باستانی سرزمین حجاز نیز پیش از این هشدار داده بود که در سه دهه اخیر بخش زیادی از آثار باستانی و دینی در مناطق مختلف سرزمین حجاز به‌ویژه شهرهای مکه مکرمه و مدینه منوره توسط عوامل وهابیت تخریب شده‌اند که این کار جنایت ضداسلامی و ضدبشری به شمار می‌رود و دولت حاکم در عربستان سعودی که عامل این جنایت بوده باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرد.
کوتاهی رسانه‌ها در پوشش اخبار مربوط به تخریب آثار دینی ـ تاریخی مدینهدر این میان، شیخ علاءالدین زعتری، معاون مفتی اعظم سوریه بر این باور است که اخبار مربوط به تخریب آثار اسلامی مکه و مدینه و فتوای مفتیان وهابی سعودی در این باره در رسانه‌های گروهی جهان اسلام بازتاب خبری قابل قبولی نداشته است.
وی در این باره می‌گوید که زمانی که رسول‌الله(صلی الله علیه وآله) به پیامبری مبعوث شد، هرگز اماکن تاریخی مکه و مدینه همچون «جبل النور: کوه نور»، «غار حراء» و «حجر اسماعیل» را که یادگار گذشتگان بود را تخریب نکرد، بلکه این اماکن را که گویای تاریخ انبیاء بود، به همان شکل باقی گذاشت، آن حضرت نزد مشرکین مکه، قدس و مسجدالاقصی را بهعنوان شهری مقدس و مورد احترام توصیف کرد و زمانی که مسلمانان و صحابه به این اماکن رسیده و حتی مصر را فتح کردند، اجازه نداشتند که آثار تاریخی این مناطق را تخریب کنند، بنابراین اندیشه‌ای که به تخریب آثار و اصالت اسلامی دعوت میکند، اندیشه‌ای افراط‌گرایانه و تندرو بوده و خارج از مبانی اسلام اصیلی است که پیامبر(صلی الله علیه وآله) آن را برای بشریت به ارمغان آورد.
شیخ علاءالدین زعتری در توجیه مفتیان وهابی سعودی برای تخریب آثار اسلامی مکه و مدینه به بهانه توسعه حرمین شریفین گفت که من به «شیخ عبدالعزیز آل شیخ»، مفتی اعظم عربستان و همه کسانی که چنین فتواهایی صادر میکنند، اعلام می‌کنم «آیا شما می‌توانید آثار یهودیان «بنی قینقاع» و «بنی نضیر»(یهودیان ساکن در مدینه در زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) را تخریب و این آثار را از بین ببرید، در حالی که به‌راحتی به تخریب خانه‌های تاریخی مدینه که مأمن رسول‌الله(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) بوده است، اقدام می‌کنید؟!»
توطئه سعودی ـ صهیونیستی برای محو هویت اسلامیهمچنین، از آنجا که رژیم آل‌سعود روابط بسیاری نزدیکی با صهیونیست‌ها دارد، این احتمال را نیز نمی‌توان رد کرد که تخریب آثار اسلامی توطئه‌ای از سوی لابی بانفوذ صهیونیست‌ها برای محو هویت اسلامی و عربی باشد، چرا که تسلط بر جهان اسلام به‌ویژه مکه و مدینه(حرمین شریفین) پیوسته رؤیای صهیونیست‌ها بوده و امروز مکه و مدینه در حال تبدیل شدن به شهرهای بسیار مدرن به سبک شهرهای آمریکایی و اروپایی است و توسعه این دو شهر به هیچ‌وجه متناسب با معماری اسلامی نیست، این در حالی است که رژیم سعودی با تقویت حفظ آثار تاریخی دینی و تاریخی این دو شهر مقدس می‌توانند گردشگری دینی را تقویت و گردشگران بیشتری را جذب کنند.
در پایان این نوشتار می‌توان این مسئله را یادآور شد که قرار گرفتن مکه و مدینه بهعنوان دو شهر مقدس مسلمانان تحت نظارت شورایی از جهان اسلام با هدف صیانت از آثار دینی و تاریخی این دو شهر پیوسته خواسته بسیاری از علما و صاحب‌نظران مسلمان و جهان اسلام بوده است، اما رژیم دیکتاتوری و مستبد آل‌سعود پیوسته مخالف این پیشنهاد بوده و با سپردن طرح‌های توسعه حرمین شریفین و ساخت هتل‌ها و بازارهای این دو شهر به شرکت‌های غربی در واقع بخشی از سود حاصل از حضور زائران بیت‌الله الحرام در سرزمین حجاز را به جیب غربی‌هایی می‌ریزد که دشمن سرسخت اسلام و مسلمانان است و اتاق فکر این کشور پیوسته در حال توطئه و برنامه‌ریزی برای محو هویت اسلام است.