به گزارش «شيعه نيوز»، سهیلا صادقی روز 28 مهرماه در مراسم «زن در جامعه ایرانی» که در دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: در جامعه‌ای که مردانگی مساوی با کار قلمداد می‌شود مردی که کار نداشته باشد مردانگی‌اش نشانه رفته و معمولا فشارهای این مشکلات روحی را بر خانواده و به خصوص زن خود وارد می‌کند.
وی افزود: در حال حاضر که نرخ بیکاری 14.5 درصد است می‌بینیم که این موضوع نیز به نوبه خود افزایش یافته و تاثیر مستقیم بر روی خشونت خانگی داشته است.
عضو هیات علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران در خصوص خشونت علیه زنان در خانواده و جامعه، تصریح کرد: خشونت‌های خانگی معمولا موجب مطیع‌سازی و قبول سلطه به معنی اینکه زن باید در جای خود بنشیند بر روی زنان تاثیر می‌گذارد.
صادقی ادامه داد: همچنین در نهادهای اجتماعی زن به عنوان شهروند ثانویه که ارزش کمی نیز دارد تلقی می‌شود به این صورت که می‌بینید در حال حاضر پست‌های مدیریتی، ارتقاء‌ها و ... برای زنان از هم‌ترازهای خودشان چند مرحله عقب‌تر است.
وی با بیان اینکه در گفتمان اسلامی و مذهبی زن به عنوان یک سوژه فعال شناخته می‌شود، عنوان کرد: اما متاسفانه در سوژه‌های اجتماعی این گفتمان فراموش می‌شود؛ همانگونه که می‌بینید خشونت خانگی علیه زن همچنین خشونت علیه زن در جامعه تنها برای ایران نیست و در تمام نقاط جهان گسترش دارد.
عضو هیات علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران اضافه کرد: طی تحقیقی که انجام شده است بسیاری از زنان معتقدند خشونت علیه زنان نسبت به گذشته در خانواده‌ها افزایش نیافته بلکه این زنان هستند که نسبت به این خشونت‌ها حساس‌تر شده‌اند؛ خوشبختانه همانطور که می‌بینید در حال حاضر بخش مهمی از خشونت‌ها علیه زنان در خانواده گزارش می‌شود.
صادقی با بیان اینکه در همین تحقیق زنان خشونت علیه خود را امر بدی می‌دانند، اما آن را به عنوان جرم تلقی نمی‌کنند، خاطرنشان کرد: این موضوع یکی از عواملیست که سبب افزایش خشونت می‌شود؛ پنهان‌سازی و مدارا موجب تداوم خشونت خواهد شد.
وی تصریح کرد: همچنین طی تحقیقات انجام شده مشخص شده است زنان مسن در عادی‌سازی خشونت بیشتر مشارکت داشته‌اند، اما زنان جوان به علت اینکه تحت تاثیر گفتمان‌های روز دنیا قرار گرفته‌اند خشونت را عادی جلوه نمی‌دهند همچنین هرچه مدت ازدواج افزایش یابد عادی‌سازی خشونت نیز بیشتر می‌شود.
عضو هیات علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران در خصوص خشونت علیه مردان، عنوان کرد: خشونت زنان علیه مردان بیشتر برای بقا است و به هیچ‌وجه نمی‌توان این موضوع را هم‌تراز خشونت مردان علیه زنان دانست به دلیل اینکه در یک زمینه کاملا نابرابر قرار می‌گیرد.
وی در خصوص تصمیم‌های زنان برای طلاق یا ادامه دادن زندگی که در آن خشونت وجود دارد، یادآور شد: معمولا زنان وقتی در این فضا قرار می‌گیرند شروع می‌کنند به محاسبه کردن؛ به طوری که زنان با خود فکر می‌کنند اگر یک زن مطلقه باشد آسیب‌های بیشتری از جمله نگاه‌های بدی که به زن مطلقه وجود دارد، مشکلات اقتصادی، به وجود آمدن فرزندان طلاق و ... او را تهدید خواهد کرد به همین دلیل سعی می‌کنند خشونتی که از جانب همسر به آنان وارد می‌شود را تحمل کنند و طلاق نگیرند.
صادقی عنوان کرد: متاسفانه در ایران حتی مبارزه با خشونت علیه زنان نیز لحنی مردانه دارد؛ دولت‌های ما بیشتر به دنبال فعالیت‌های زود بازده هستند تا بتوانند در فرصت و عمر کمی که دولتشان دارد فعالیت‌های خود را نشان دهند، اما مبارزه با این موضوع نیاز به برنامه‌های بلندمدت دارد.
عضو هیات علمی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه بسیاری از خشونت‌های خارج از خانه و داخل جامعه بازتاب خشونت‌های خانگیست، اظهار کرد: اما خوشبختانه جامعه ما از لحاظ جرائم خشن جامعه‌ای خشن نیست به طوری که در کل جرائم موجود در جامعه 5 تا 7درصد سهم جرائم خشن است.