به گزارش «شيعه نيوز»، قرن‌هاست که شیعه، آماج طعنه‌ها و دشمنی‌های گروه‌های تکفیری است و اگر نبود یاری اهل بیت(علیهم السلام)، چه بسا که شیعه در گرداب این دشمنی‌ها غرق می‌شد. شیعه در برابر تمام این دشمنی‌ها، یا راهی برای اثبات خود یافته است یا اینکه با توسل به اهل بیت(علیهم السلام)، از میان طعنه‌ها سربلند بیرون آمده است.
وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی قرآن که در زمره سفیران نور به‌شمار می‌رود، ما را میهمان خاطره قرآنی خود کرد و از هنگامی گفت که برای روسفیدی شیعه در محفل قرآنی، به حضرت علی(علیه السلام) متوسل شده بود. او را در این خاطره قرآنی همراهی می‌کنیم:
وی بیان کرد: سال ۷۶، به همراه مرحوم محمد غفاری، از اساتید قرآنی کشور به تانزانیا اعزام شدیم. در جوار تانزانیا، کشور بسیار کوچک زنگبار قرار گرفته است که تازه استقلال‌یافته به‌شمار می‌رود و ما برای اجرای برنامه در جمعه آخر ماه مبارک رمضان به آنجا دعوت شدیم.
مجتهدزاده در ادامه گفت: از چند روز قبل تبلیغ کرده بودند که دو قاری ایرانی در مسجد جامع، اجرای برنامه تلاوت دارند. از طرفی، شنیدیم که وهابیت، علیه ما دو قاری شیعه، تبلیغات سوء انجام داده است که این دو قاری ایرانی نمی‌توانند قرآن بخوانند یا اینکه تجوید آن‌ها ضعیف است.
وی افزود: همراه ما، دو قاری مصری نیز برای تلاوت دعوت شده بودند که به نظر می‌رسید یکی از آن‌ها گرایشات وهابی دارد زیرا او نیز علیه ما تبلیغات سوء کرده بود. جمعیت کثیری، در حدود چندین هزار نفر در مسجد جامع گرد آمده بودند ولی هنگامی که وارد مسجد شدیم، احساس کردیم فضای جلسه، کمی علیه ماست.
این قاری کشورمان ابراز کرد: در این هنگام، به حضرت علی(علیه السلام) توسلی پیدا کردیم و عرض کردیم یا علی(علیه السلام)، اینجا بحث وحید مجتهدزاده و محمد غفاری مطرح نیست بلکه اینجا بحث شیعه است، شما عنایتی کنید و ما را روسفید گردانید و سپس، با بغضی در گلو، برنامه را آغاز کردیم.
وی ادامه داد: پیش از آنکه ادامه این خاطره را بازگو کنم، باید درباره تفاوت رسم تلاوت در ایران و مصر، توضیحی ارائه دهم. برخلاف ایران که در محافل قرآنی، ابتدا کوچکترها می‌خوانند و سپس اساتید تلاوت می‌کنند، در مصر، اول، اساتید قرائت می‌کنند و بعد، نوبت به کوچکترها می‌رسد مثلا در جلسه تلاوت ایران، به ترتیب، جواد فروغی، وحید مجتهدزاده و استاد مرتضی سادات‌فاطمی قرائت می‌کنند و در جلسه تلاوت مصر، به ترتیب، مصطفی اسماعیل، عبدالباسط و شحات انور، نوبت قرائت دارند.
مجتهدزاده در ادامه عنوان کرد: نکته دیگری را که باید یادآور شوم، مسئله سرمایه‌گذاری بر حفظ قرآن است؛ این موضوع یکی از ضعف‌های برخی قاریان محسوب می‌شود، درست است که در روایات ما در خصوص از روخواندن قرآن تأکید شده است ولی حفظ بودن قرآن در این‌گونه محافل بسیار کاربرد دارد، برای نمونه به همین محفل زنگبار اشاره می‌کنم که در آنجا قرآن نبود و فقط یک مبل و یک میکروفون وجود داشت.
وی اظهار کرد: در محفل قرآنی مسجد جامع زنگبار نیز، به روش مصری‌ها عمل شد یعنی ابتدا قراء مصری می‌خواندند و بعد از آن‌ها نوبت به ما می‌رسید. قاری مصری که حافظ قرآن بود، با تکبر و غروری خاص، شروع به تلاوت کرد اما بعد از چند دقیقه، ادامه آیات را فراموش کرد. از میان جمع موجود، افرادی که حافظ قرآن بودند، به‌طور مداوم، بخش‌های فراموش شده تلاوت قاری مصری را یادآوری می‌کردند و او دوباره و چندباره، آیات را خواند.
این استاد قرآن بیان کرد: فراموش کردن آیات و دوباره خواندن آن‌ها توسط قاری مصری به جایی رسید که قاری مصری به‌شدت عرق کرده بود و یکی از حضار، او را باد می‌زد و خنک می‌کرد. از آنجا که قاریان مصری، حافظ قرآن هستند، اینکه در چنین محفلی آیات را فراموش کنند و دیگران به آن‌ها یادآوری کنند، ضعف بزرگی برایشان بود.
قاری مصری، پس از اینکه بارها سعی در تلاوت آیات داشت و در نیمه، آن‌ها را فراموش می‌کرد، قرائت خود را به پایان رساند؛ پس از تلاوت مصری‌ها، نوبت به مرحوم استاد محمد غفاری رسید و او به سبک استاد منشاوی، تلاوت بسیار زیبایی را ارائه کرد به‌طوریکه تشویق بسیاری از حضار گرفت. نوبت به من که رسید، با قرآن کوچکی که همیشه همراه دارم، آیاتی از سوره اسراء را تلاوت کردم و این تلاوت نیز زیبا شد و تأثیر فراوانی بر حضار گذاشت.
وی یادآور شد: با وجود آنکه تصاویر این محفل به‌وسیله دوربین ضبط می‌شد ولی هر چه سعی کردم، نتوانستم تصاویر این محفل قرآنی را به دست آورم، با این حال، این محفل قرآنی به یکی از بهترین خاطرات قرآنی ما تبدیل شد.
انتهای پیام/654