به گزارش «شیعه نیوز»، حجت الاسلام علی ربانی، مدیر گروه ادعیه و زیارات مرکز تخصصی مهدویت در ادامه تشریح محتوای زیارت رجبیه ای که امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) توقیع فرموده اند، گفت: پیش از این در دو بخش تشریح این زیارتنامه گفتیم که در این زیارت دو خواسته مطرح شده است. اول «رفتن به بهشت و همراهی و معیت با اهل بیت (علیهم السلام)»؛ دوم «رهایی از آتش». و نکته مقدم شدن رهایی از آتش بر همراهی با اهل بیت (علیهم السلام) و رفتن به بهشت را نیز متذکر شدیم و گفتیم همراه شدن با پیامبر اعظم صل الله علیه وآله، اهل بیت (علیهم السلام) و شیعیان ایشان و در معیت انسان های نیکو و دوست داشتنی بودن، نهایت باصفا بودن دارالقرار را می رساند و این که انسان در آنجا تنها نیست و در معیت انسان های نیکو است.
وی افزود: در ادامه زیارت رجبیه می خوانیم «السَّلامُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ... سلام بر شما به خاطر شکیبایى تان» شما اگر به چنین جایگاهی رسیده اید به واسطه ی مجاهدت هایی بود که انجام دادید و نمونه بارز آن مجاهدت ها «صبر» بوده است. نتیجه ی صبر شما این بود که « فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ» عاقبت بخیر شدید و جایگاهی این چنین در بهشت و نزد پروردگار یافتید.
حجت الاسلام ربانی در توضیح این فراز تصریح کرد: این سلام گویا به ما راهکار عملی نیز یاد می دهد که همان «صبر» است. البته صبر در همه ی جهات یعنی «صبر بر طاعت»، «صبر بر معصیت» و «صبر بر مصیبت». به عبارت دیگر راه رسیدن به آن عقبی الدار (بهشت) صبر است که شاید اصلی ترین آن نیز صبر بر طاعت و صبر در مسیر بندگی و اطاعت خداست که بسیار در این زمینه باید صبر کرد. بنابراین، هر چند این فقره، یک فراز از دعا است اما یک راهکار عملی هم نشان می دهد و می گوید این که خداوند چنین جایگاهی به شما داده به دلیل صبری است که در زندگی از خود نشان دادید.
مدیر گروه ادعیه و زیارات مرکز تخصصی مهدویت تاکید کرد: فراز بعدی در زیارت این است: «أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ ...» من راه را پیدا کرده ام و از شما درخواست می کنم و«آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ» و امیدم به شماست چون می دانم خداوند متعال برخی امور را به دست شما قرار داده است و به شما حواله کرده است و شما متصدی آن امور هستید. یکی از این امور مسئله هدایت است که هدایت بشریت به شما واگذار شده است و من می دانم که این امر به دست شماست و امیدم به این است که شما دست مرا بگیرید. بعد می فرماید: «وعَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ » شما قدرت تغییر و دگرگون کردن انسان ها و قلب ها را دارا هستید. بنابراین اگر من انسانی هستم که در حال حاضر شایستگی و لیاقت همراهی با شما را ندارم اما شما می توانید این تغییر را در من ایجاد کنید و من می خواهم که مرا تغییر دهید. در معنای این واژه می توان چنین برداشتی را نیز داشت که «وعَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ » یعنی عوض دادن؛ همان که در محاورات معمولی گفته می شود «خدا به شما عوض دهد» یعنی این بزرگواران عوض کارهایی که برای آنها انجام می شود را می دهند.
این کارشناس مهدوی در ادامه با شرح فرازهای دیگر این زیارتنامه گفت: «فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ وَ یُشْفَى الْمَرِیضُ...» تنها به وسیله شما شکستگى جبران شود و بیمار درمان پذیرد، من می دانم که همه این امور به دست شماست حتی شفا دادن مریض. البته در اینجا فقط بیماری های جسمانی مد نظر نیست هرچند امروز در بین مردم توقعی ایجاد شده است که برای درمان امراض جسمانی به ائمه علیهم السلام متوسل می شوند و البته این کار درست و پسندیده ای است. اما متاسفانه می بینیم که تنها راه ارتباطی برخی با ائمه (علیهم السلام) فقط همین است. یعنی تنها بهانه ی آنها برای مراجعه به ائمه (علیهم السلام) درمان این مشکل و بیماری است که این یک آسیب است. چرا که کار اصلی ائمه علیهم السلام هدایت است و بحث شفای امراض روحی بسیار مهم تر از امراض جسمی است. ممکن است شما نیز افراد بسیاری را دیده باشید که به لحاظ جسمی، سن کودکی و جوانی و حتی میانسالی را سپری کرده اند و به پیری رسیده اند اما از نظر روحی و فکری همچنان کودک باقی مانده اند. بنابراین تنها برای امراض جسمی نباید به سراغ ائمه (علیهم السلام) رفت.
حجت الاسلام ربانی با اشاره به ادامه متن این زیارت تاکید کرد: از اینجا به بعد ما در قالب زیارت در واقع شهادت می دهیم «إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ (مُؤَمِّمٌ ) وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَى اللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَ قَضَائِهَا ....» اگر قرار است ما به این فیوضاتی که ائمه (علیهم السلام) دارا هستند دسترسی پیدا کنیم و از آنها نیز توقع توجه داشته باشیم به هرحال یک مقدماتی هم نیاز است. ما باید اعتقاد درستی داشته باشیم. کسی که معتقد به جایگاه ائمه (علیهم السلام) نیست یا معرفت صحیحی نسبت به آنها ندارد چه بسا که به آنها هم نمی رسد. هرچند ممکن است آنها از باب کرم و عنایت خود، به برخی لطف و عنایت داشته باشند اما به هر حال شخص فرد هم باید به آنها ایمان داشته باشد «إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ» ما تسلیم حرف شما هستیم هر آنچه بگویید می پذیریم و اگر برای ما محرز شود که کلامی از جانب شما صادر شده ، ما آن را بر چشم خود قرار می دهیم.
این کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در پایان خاطرنشان کرد: من ایمان دارم که شما پل ارتباطی ما با خدا هستید و می دانم که برای رسیدن به حوائجم نیازمند به شما هستم و باید از طریق واسطه ای که خداوند قرار داده (یعنی شما) استفاده کنم. در واقع در این فراز از دعا گویا شرطی برای رسیدن به آمال و آرزوها مطرح می شود که آن شرط هم، تسلیم بودن است. در ادامه می خوانیم «وَعَلَى اللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی» من می دانم که رضایت و تایید شما در سرنوشت من موثر است و ما به آن نیازمند هستیم. من نسبت به این شان و جایگاه شما نزد خدا ایمان و اعتقاد دارم. من شما را نزد خدا واسطه قرار می دهم. به قدری جایگاه و مقام شما نزد پروردگا بالاست که ما برای حوائج مان خدا را به شما قسم می دهیم. «وَ بِشُئُونِی لَدَیْکُمْ وَ صَلاحِهَا ...» کارهای من نیز در نزد شماست و اصلاح آنها به شما سپرده شده است و گره ی آنها به دست شما باز می شود و اصلاح امور من به دست شماست.
انتهای پیام/654