به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان ها را به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(علیه السلام) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟
سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟
امدادهای غیبی
هر چند در روایات بسیاری جنگ های پس از ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) به نیروهای رزمی ای نسبت داده شده است که از سراسر جهان به یاری حضرت می شتابند اما پیروز شدن بر تمام جهان با توجه به پیشرفت علم و صنایع نظامی قبل از ظهور حضرت کاری دشوار و محال است مگر آنکه به رهبری شخصی که از سوی خداوند یاری می شود، انجام گیرد.
امدادهای الهی گاهی در قدرتی است که خداوند به حضرت داده است و با انجام کراماتی حضرت مشکلات را از سر راه بر می دارد و یا به وسیله رعب و ترسی است که خداوند در دل دشمن ایجاد می کند و یا اینکه خداوند ملائکه را به یاری حضرت می فرستد.
در برخی از روایات سخن از نیروهایی است که دارای خصوصیات فرشتگان هستند و منتظر حضرتند تا او را یاری کنند و از تابوت و اشیایی که در آن است نیز به عنوان وسیله ای دیگر برای نصرت و یاری حضرت مهدی(علیه السلام) نام برده شده است.
فرشتگان و جنیان
امام علی(علیه السلام) می فرماید: ... خداوند حضرت مهدی(علیه السلام) را با فرشتگان و جن و شیعیان مخلص یاری می کند.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: گویا هم اکنون حضرت قائم را در پشت شهر نجف می بینم، هنگامی که بر آن نقطه از جهان دست یافته است. او بر اسبی سیاه که خال های سفیدی دارد و میان چشمانش پاره ای سفیدی می درخشد سوار می شود (و شهرهای جهان را می گشاید) هیچ شهری در جهان بر جای نمی ماند جز آنکه مردمش می پندارند مهدی(علیه السلام) در میان آنان و در شهرشان می باشد.
آن گاه که او پرچم رسول خدا را به اهتزاز در آورد سیزده هزار و سیزده فرشته که سال های منتظر ظهورش بوده اند به زیر پرچمش گرد می آیند و آماده نبرد می شوند، همان فرشتگانی که با نوح پیامبر در کشتی با ابراهیم خلیل در آتش و با عیسی هنگام عروج به آسمان همراه بودند.
هم چنین چهار هزار فرشته به یاری حضرت می شتابند آن فرشتگانی که بر سرزمین کربلا فرود آمده بودند تا در رکاب حسین(علیه السلام) بجنگند ولی اذن این کار را نیافتند و به آسمان رفتند و چون با اذن جهاد برگشتند امام حسین(علیه السلام) را شهید یافتند و در اندوه از دست دادن این فیض بزرگ همواره ناراحت و اندوهگینند و تا روز رستاخیز گرداگرد ضریح امام حسین(علیه السلام) می چرخند و اشک می ریزند.
در تفسیر آیه شریفه "امر خدا فرا رسید، پس درباره آن شتاب نکنید" امام صادق(علیه السلام) می فرماید: این امر الله امر ماست یعنی خداوند برای قیام مهدی(علیه السلام) فرمان داده است که برای آن شتاب نکنیم زیرا خداوند صاحب امر ما را با سه لشکر از فرشتگان مومنان و رعب پشتیبانی می کند و ما به حقمان می رسیم.
حضرت رضا(علیه السلام) می فرماید: هنگامی که حضرت قائم قیام کند خداوند به فرشتگان دستور می دهد تا بر مومنان سلام دهند و در مجالس آنان شرکت کنند و اگر یکی از مومنان با حضرت کاری داشت امام برخی از فرشتگان را مامور می کند که آن شخص را به دوش گیرند و نزدش بیاورند و هر گاه نیازش برطرف شد او راه به جایگاه نخستینش بازگردانند.
برخی از مومنان بر روی ابرها حرکت می کنند و برخی دیگر به همراه فرشتگان در آسمان پرواز می کنند و گروهی دیگر به همراه فرشتگان راه می روند و گروهی نیز بر فرشتگان سبقت می گیرند. برخی از مومنان را فرشتگان به عنوان قاضی قرار می دهند و مومن نزد خداوند با ارزش تر از فرشته است به گونه ای که برخی از مومنان را حضرت بر صدهزار فرشته به عنوان قاضی می گمارد.
شاید قضاوت این مومنان در میان فرشتگان برای رفع اختلاف آنان رد مسائل علمی و موضوعات باشد و این گونه اختلافات آنان در مسائل علمی و موضوعات باشد و این گونه اختلافات با عصمت فرشتگان منافاتی ندارد.
انتهای پیام/ 852