کدام آسیب ها مهدویت را تهدید می کند؟

شیعه نیوز: ناآگاهی و برداشت‌های نادرست از مفهوم انتظار و علائم ظهور، گاهی باعث می‌شود که برخی از افراد به جای عمل به وظایف خود در زمان غیبت، به دنبال راه‌های نادرست و ادعاهای واهی بروند و ناخواسته به دشمنان اسلام کمک کنند

 آسیب های مهدویت را اینگونه بیان می شود:

پرسش

چه چیزهایی در این زمان و آینده که عصر ظهور می باشد، مهدویت را تهدید می کند؟ لطفاً با ذکر منبع.

پاسخ اجمالی

آسیب های که مهدویت را تهدید می کنند بسیارند، ما در این جا تنها به سه مورد مهمّ آن اشاره می کنیم.

۱. اگر بهترین قانون به دست مجریان نااهل بیفتد، اگر گرانبهاترین چیزها به دست نااهلان گرفتار شود، نه از قانون خبری خواهد بود و نه از آن چیز باارزش. مهدویت نیز از این قاعده و قانون مستثنا نخواهد بود، مدعیان دروغین همان افراد فاسد شیاد و نااهلی هستند که با تمسک به گوهر گرانبهای مهدویت، آن را با آفت ادعادی سخیف خود مورد آسیب و تهدید قرار داده و دست آویزی برای دشمنان شیعه و وهابیت قرار می دهند.

۲. جهل: یکی از اموری که همیشه حقیقت ها را تهدید می کند جهل و ناآگاهی دوستان است که موجب آسیب خواهد شد. امروزه به وضوح خطر دوستان ناآگاه و جاهل را مشاهده می کنیم که به اسم انتظار چه آسیب هایی بر تفکر مهدویت وارد نمودند؛ آنهایی که به اسم انتظار در مقابل ظلم و ستم سکوت نمودند و آب به آسیاب دشمنان ریختند. و یا هر چند وقت با دیدن چند علامت به ظاهر نشانه ظهور منتظران را با تعیین تاریخ به ظهور قریب الوقوع آن حضرت نوید می دهند که این گونه تعیین وقت ها علاوه بر این که در روایات ما مورد نکوهش قرار گرفته، بلکه موجب دلسردی و ناامیدی منتظران واقعی آن حضرت (عج) خواهد شد.

۳. دنیا پرستی: بدون تردید آن که عاشق واقعی است نه تنها از معشوقش بی گانه نیست که صد البته خودش را با معشوقش تطبیق داده و به رنگ او در می آید. از این رو است که گفته اند منتظر مصلح خودش باید صالح باشد.

“انتظار” معمولا به حالت کسی گفته می‌‏شود که از وضع موجود ناراحت است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش می‏کند؛ مثلاً، بیماری که انتظار بهبودی می‏کشد، یا پدری که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است، از بیماری و فراق فرزند ناراحتند و برای وضع بهتری می‏کوشند.

پاسخ تفصیلی

برای رسیدن به پاسخی جامع نخست لازم است تعریفی از مهدویت ارائه نماییم، سپس آسیب ها و آفاتی را که احیاناً آن را مورد تهدید قرار می دهد، مورد بررسی قرار دهیم.

مهدویت عبارت است از: باور به وجود حضرت مهدی (عج) به عنوان امام دوازدهم که به مصلحت و امر الاهی فعلاً در پس پرده غیبت بوده و روزی پس از آن که دنیا پر از ظلم و جور شد، ظهور خواهد نمود و دنیا را پر از عدل و داد می نماید و شیعیان آن حضرت در انتظار چنین روزی هستند.

راوی می گوید از امام رضا (ع) انتظار فرج را سؤال کردم، حضرت فرمود: “فرج یکی از گشایش ها است و چه نیکو است صبر کردن و انتظار فرج کشیدن.

هر پدیده ای در عالم آفتی دارد که مایه فساد آن می‏شود. پس برای حفظ هر پدیده ای از آفت و در نهایت از تباه و نابودی، نخست لازم است آن آفات شناخته شده، سپس جهت رفع و از بین بردن آن همّت گماشت. اموری که به عنوان تهدید مهدویت شمرده می شوند همان آفاتی هستند که می توانند موجب آسیب هر پدیده ای باشند، و این موارد بسیارند که ما تنها به طور مختصر به سه مورد مهمّ آن اشاره می کنیم.

۱. در روایتی امام علی (ع) می فرماید: برای هر چیز آفتی است و آفت خیر، همنشین بد است.

اگر بهترین قانون به دست مجریان ناشایست قرار بگیرد، اگر گرانبهاترین اشیا به دست نااهلان گرفتار شود، نه از قانون خبری خواهد بود و نه از آن چیز باارزش. مهدویت نیز از این قاعده و قانون مستثنا نخواهد بود، مدعیان دروغین همان افراد فاسد، شیاد و نااهلی هستند که با تمسک به گوهر گرانبهای مهدویت، آن را با آفت ادعادی سخیف خود مورد آسیب و تهدید قرار داده و دست آویزی برای دشمنان شیعه و وهابیت قرار می دهند. البته خود این ادعاها دلیل بر واقعیت این باور و عقیده است؛ چرا که همیشه جعل به دنبال واقعیت است و الّا همان طور که مثلاً اسکناس ۷۰۰۰ تومانی هیچ وقت جعل نشد همین طور نباید ادعای مهدویت می شد.

۲. جهل: یکی از اموری که همیشه حقیقت ها را تهدید می کند جهل و ناآگاهی دوستان است که موجب آسیب خواهد شد.

امام علی (ع) می فرماید: “دو کس پشت مرا شکستند: عالم بی‏بند و بار، و جاهل عبادت پیشه؛ آن با پرده دری به عقائد مردم آسیب می‏رساند، و این با عبادت ابلهانه مردم را می‏فریبد”.‏

امروزه به وضوح خطر دوستان ناآگاه و جاهل را مشاهده می کنیم که به اسم انتظار چه آسیب هایی بر تفکر مهدویت وارد نمودند. آنهایی که به اسم انتظار در مقابل ظلم و ستم سکوت نمودند و آب به آسیاب دشمنان ریختند. و یا هر چند وقت با دیدن چند علامت به ظاهر نشانه ظهور، منتظران را با تعیین تاریخ به ظهور قریب الوقوع آن حضرت نوید می دهند که این گونه تعیین وقت ها علاوه بر این که در روایات ما مورد نکوهش قرار گرفته، بلکه موجب دلسردی و ناامیدی منتظران واقعی ایشان (عج) خواهد شد.

فضیل بن یسار می گوید به امام باقر (ع) عرض کردم برای این کار (ظهور امام زمان) وقتی هست؟ فرمود: وقت تعیین‏کنندگان دروغ می گویند- تکرار می کنم- وقت‏ تعیین‏کنندگان دروغ می گویند، همانا موسی (ع) هنگامی که بنا به دعوت پروردگارش بیرون رفت به آنان سی روز وعده داد و چون خداوند بر آن سی روز ده روز افزود قومش گفتند: وعده‏ای که موسی به ما داده بود بر خلاف شد و کردند آنچه کردند.

ج. دنیا پرستی: بدون تردید آن که عاشق واقعی است نه تنها از معشوقش بی گانه نیست که صد البته خودش را با معشوقش تطبیق داده و به رنگ او در می آید. از این رو است که گفته اند منتظر مصلح خودش باید صالح باشد.

“انتظار” معمولا به حالت کسی گفته می‏شود که از وضع موجود ناراحت است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش می‏کند؛ مثلاً، بیماری که انتظار بهبودی می‏کشد، یا پدری که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است، از بیماری و فراق فرزند ناراحتند و برای وضع بهتری می‏کوشند.

همچنین تاجری که از بازار آشفته ناراحت است و در انتظار فرو نشستن‏ بحران اقتصادی می‏باشد این دو حالت را دارد “بی گانگی با وضع موجود” و “تلاش برای وضع بهتر”. بنابر این مسئله انتظار حکومت حق و عدالت “مهدی” و قیام مصلح جهانی در واقع مرکب از دو عنصر است، عنصر “نفی” و عنصر”اثبات” عنصر نفی همان بی گانگی با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهتری بودن است. و اگر این دو جنبه در روح انسان به صورت ریشه‏دار حلول کند سرچشمه دو رشته اعمال دامنه‏دار خواهد شد. این دو رشته اعمال عبارت اند از ترک هر گونه همکاری و هماهنگی با عوامل ظلم و فساد و حتی مبارزه و در گیری با آنها از یک سو، و خود سازی و خود یاری و جلب آمادگی های جسمی و روحی و مادی و معنوی برای شکل گرفتن آن حکومت واحد جهانی و مردمی از سوی دیگر. و خوب که دقت کنیم می‏بینیم هر دو قسمت آن سازنده و عامل تحرک و آگاهی و بیداری است.