شیعه نیوز»، سه سال می‌شود که سال آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را تا «اطلاع ثانی» منع کرده و نسلی از دختران افغانستان را از دسترسی به آموزش محروم کرده‌اند.
به گزارش «شیعه نیوز»، در این مدت، با گذشت هر روز و هر سال آموزشی دختران بیشتری از ادامه‌ی تحصیل باز می‌مانند و دیگر نمی‌توانند رویاهای خود را دنبال کنند.
بر اساس تازه‌ترین آماری که صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) منتشر کرده، در سال جاری خورشیدی ۳۸ هزار دختر بر شمار دانش‌آموزانی که نمی‌توانند ادامه‌ی تحصیل بدهند، افزوده می‌شود.
یونیسف گفته است که این تعداد دختر امسال در برخی از ولایت‌های افغانستان صنف ششم را به پایان می‌رسانند و بنا به ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، دیگر نمی‌توانند به مکتب بروند.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که تعداد دختر بر ۱.۵ میلیون دختر دیگر که قبلاً صنف ششم را به پایان رسانده‌اند و از ادامه‌ی تحصیل محروم شده‌اند، اضافه شده است.
سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) گفته است که افغانستان یکی از جوان‌ترین و سریع‌ترین جمعیت‌های در حال رشد جهان را دارد و در حدود ۱۳ میلیون کودک در این کشور در سن مکتب هستند که باید قادر به خواندن و نوشتن باشند تا آینده افغانستان را رهبری کنند.
«چرا طالبان ممنوعیت آموزش دختران را لغو نمی‌کنند؟»
طالبان از زمان ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم تا اکنون دلیل روشن و واضحی برای این تصمیم ارائه نکرده‌اند و به انتقادات چه از نگاه دینی و چه از نگاه حقوق بشری پاسخی نداشته‌اند.
این گروه ابتدا دلیل ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف را نبود «فضای مناسب» برای آموزش آنان دانستند و گفتند که تا زمان فراهم شدن زمینه آموزش جداگانه از پسران، این ممنوعیت ادامه خواهد داشت.
اما توجیه از همان روز اول سست و بی بنیاد بود، زیرا در افغانستان پیش از تسلط طالبان نیز مکاتب دخترانه و پسرانه جدا بودند و آموزش مختلط وجود نداشت.
پس از آن طالبان ادعا کردند که مردم به دلیل فرهنگی نمی‌خواهند دختران شان بالاتر از صنف ششم درس بخوانند و از جمله وزیر پیشین معارف این گروه استدلال کرد که مردم در ارزگان چنین دیدگاهی دارند.
اما بزرگان ارزگان به این اظهارات واکنش تندی نشان دادند و گفتند که آنان با آموزش دختران شان مشکلی ندارند و این طالبان هستند که مانع آموزش آنان می‌شوند.
پس از آن طالبان دیگر دلیلی برای ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم ارائه نتوانسته‌اند و در این زمینه به رویکرد سرکوبگرانه روی آورده‌اند.
این گروه فعالان آموزش را بازداشت و با اتهامات گوناگون زندانی کرده‌اند که احمد فهیم عظیمی، از فعالان آموزش هنوز در زندان این گروه بسر می‌برد.
پیش از او، مطیع‌الله ویسا، دیگر فعال آموزش دختران برای چندین ماه در زندان طالبان و پس از دادخواهی گستر آزاد شد و اما دیگر اجازه فعالیت ندارد.
«پیامدها چیست؟»
بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که پیامدهای سیاست‌های طالبان بر زندگی زنان و دختران افغانستان «ویرانگر» بوده است.
سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد چند روز پیش در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افغانستان گفت که ۹۰ درصد زنان و دختران وضعیت سلامت روان خود را «بد» و یا «بسیار بد» توصیف کرده‌اند.
او افزود که زنان می‌گویند که با گذشت هر فصل سال، وضعیت سلامت روان آنان بدتر می‌شود و شماری حتا برای خودکشی تلاش کرده‌اند.
سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) می‌گوید که در نتیجه‌ی این سیاست‌ها نیمی از جمعیت افغانستان بی‌سواد می‌ماند که پیامدهای گسترده دارد.
این نهاد گفته است که »بی‌سوادی یک مانع جدی برای مشارکت کامل در جامعه است» و همچنین باعث «بیکاری گسترده، عاید اندک، مشکلات صحی، متأثر شدن صحت اجتماعی و روانی» می‌شود.
دفتر یونسکو در کابل تأکید کرده است که «بخوان! اولین پیام خداوند رحمان در قرآن کریم است. بنابراین، مأموریت ما این است که از هر مرد و زن در راستای خواندن و نوشتن حمایت کنیم.»
اما با وجود این پیامدها، هنوز روشن نیست که طالبان چه زمانی ممنوعیت آموزش دختران را بر می‌دارند و به دختران در افغانستان دوباره اجازه رفتن به مکتب و دانشگاه را می‌دهند.
نسلی از زنان بی‌سواد باعث می‌شود که نسل‌های آینده افغانستان نیز آسیب ببینند و از پیامدهای آن متأثر باشند و بی‌سوادی در جامعه افغانستان برای دهه‌ها و چندین نسل ادامه خواهد یافت.
