به گزارش «شیعه نیوز»، چهارقل، چهار سوره پرفضیلت از قرآن کریم هستند که به خواندن آن‌ها سفارش‌های فراوانی شده است.
چهار قُل یا چارقل، عنوانی برای چهار سوره کافرون، اخلاص، فلق و ناس که همه با کلمه «قُل» در قرآن کریم شروع می‌شوند. بنابر روایتی که از پیغمبر (ص) گفته شده و به حدیث ذات القلاقل معروف است، خواندن چهار سوره ذکر شده، برای در امان ماندن از بلایا سفارش شده است.
سوره‌های چهار قل چیست؟
سوره‌های چهار قل یا چارقل، که به «سُوَر قل» و «ذات القلاقل» هم مشهورند حاوی چهار سوره کوتاه از قرآن مجید است که هر یک از آن‌ها بعد از بسم الله الرحمن الرحیم با کلمه «قل» شروع مى شوند.
متن و ترجمه سوره‌های چهار قل:
سوره کافرون:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ (١) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (٢) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (٣) وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۴) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (۶)
بگو اى کافران (۱) آنچه مى پرستید نمى پرستم (۲) و آنچه مى پرستم شما نمى پرستید (۳) و نه آنچه پرستیدید من مى پرستم (۴) و نه آنچه مى پرستم شما مى پرستید (۵) دین شما براى خودتان و دین من براى خودم (۶)
سوره اخلاص:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (١) اللَّهُ الصَّمَدُ (٢) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (٣) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (۴)
بگو خداوند یکتاست (١) خدا بی نیاز است (٢) نه زاییده و نه زاییده شده (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست) (٣) هیچ کس همتای او نیست (۴)
سوره فلق:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (١) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (٢) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)
بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپیده دم (۱) از شرّ آنچه آفریده، (۲) و از شرّ تاریکى، چون فراگیرد (۳) و از شرّ دمندگان افسون در گره‌ها (۴) و از شرّ [هر]حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (۵)
سوره ناس:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (١) مَلِکِ النَّاسِ (٢) إِلَهِ النَّاسِ (٣) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)
بگو: به پروردگار مردم پناه می‌برم (١) فرمانروای مردم (٢) خدای مردم (٣) از شر وسوسه وسوسه گر نهانی (۴) آن که در دل‌های مردم وسوسه میکند (۵) خواه از جنیان باشد یا از آدمیان (۶)
خواص خواندن چهارقل:
چهارقل این سوره‌ها خواص ضد چشم زخم و سحر دارند، مانند آیة الکرسی این سوره هـای قرآنی برای برطرف سحر و جادو، چشم زخم و در امان ماندن از بخل و زیان خواص هـای تائید شده بسیاری دارند.
خواندن چهار قل برای تعویذ و در امان ماندن خود و فرزند و مال از اسیب، سفارش شده است. چهارقل، در زمان‌های گوناگون، از عناصر فرهنگ عامه ایرانیان بوده و برای در امان ماندن از خطرات خوانده می‌شده است؛ چنان که سنایی غزنوی، شاعر
فارسی زبان قرن پنجم هجری، در یکی از شعر‌های خود چارقل را حرز خوانده است. همین طور در یکی از داستان‌های جلال آل احمد، داستان نویس معاصر آمده است: «صبح‌ها که دکانش را باز میکرد، چهارقل می‌خواند».
سوره کافرون:
سوره کافرون صد و نهمین سوره از سوره‌های نورانی قرآن کریم است که درمکه نازل شد. از امام جعفر صادق (ع) گفته شده است:هر کس این سوره را در شب جمعه صد دفعه قرائت نماید رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم را در خواب خواهد مشاهده کرد.
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:هر کس سوره کافرون را تلاوت نماید شیاطین از وی دور شده و از سختی‌های بزرگ روز رستاخیز در عافیت میباشد و همچنین در جایی دیگر فرمودند: هر کس موقع طلوع خورشید ده مرتبه این سوره را بخواند وآنگاه دعا کند دعایش اجابت میشود.
سوره اخلاص:
سوره اخلاص یا توحید صد و دوازدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی ام قرار دارد. این سوره را بدین دلیل توحید یا اخلاص نامیده اند که در مورد یگانگی خدا سخن میگوید و انسان را از شرک، خلاصی میدهد. محتوای سوره اخلاص، توحید و یگانگی خداوند و بی‌نیازی وی از غیر خود و نیازمندی مخلوقات به اوست.
سوره فلق:
سوره فلق صد و سیزدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جز سی ام جای گرفته است. هر کسی (سوره فلق) را قرائت نماید، برای وی مایه شفا و امنیت از سحر و باعث رحمتی برای ثابت ماندن بر عافیت است.
امام صادق ((ع)) در روایتی فرمود: هر کس در خواب ببیند که سوره فلق را قرائت میکند، از حیله و نیرنگ زنان و سحر ساحران در امان است و روزی اش زیادمی شود.
سوره ناس:
سوره ناس، صد و چهاردهمین (آخرین) سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جز سی ام آورده شده است. سوره ناس جزء چهارقل به حساب می‌آید و خداوند در این سوره به پیغمبر (ص) فرمان میدهد در در برابر وسوسه گرانِ پنهان به خدا پناه ببرد. در بعضی از تفسیر‌های اهل سنت آمده است این سوره زمانی نازل شد که مردی یهودی، پیامبر (ص) را سِحر کرد و پیامبر به دلیل آن بیمار شد.
