به گزارش «شیعه نیوز»، پولیپ های توده های خوش خیمی (نئوپلاسم ها یا تومورهای غیر سرطانی) هستند که منشا آنها پوشش داخلی روده است. این توده ها در محل های مختلف در سیستم گوارش بوجود می آیند، اما اغلب پولیپ روده بزرگ بوجود می آید. این توده ها اندازه های مختلفی دارند و قطر آنها بین نیم سانتیمتر تا چند سانتیمتر متغیر است. پولیپ ها شبیه برآمدگی های کوچکی هستند که منشا آنها پوشش داخلی روده است و در حفره روده دارای برآمدگی است. پولیپ روده معمولا روی یک ساقه رشد می کند و شبیه قارچ است. بعضی از پولیپ ها نیز مسطح هستند.بسیاری از بیماران پولیپ های متعددی دارند که در بخش های مختلف روده پراکنده هستند. بعضی از پولیپ ها نیز تا حدودی سرطانی هستند، اگر چه اغلب پولیپ ها غیر سرطانی نیستند.
پولیپ روده می توانند مسطح یا برجسته باشد. پولیپ های برجسته روده توده هایی به شکل قارچ هستند. این پولیپ ها جوری به نظر می رسد که انگار روی یک ساقه یا ریشه قرار دارند. پولیپ های مسطح روده شبیه فرشی از خزه هستند. گاهی اوقات، فرد می تواند بیش از یک پولیپ روده داشته باشند.
انواع
پولیپ های روده عموما به سه نوع تقسیم می شوند: پولیپ های هیپر پلاستیک، پولیپ های آدنوما و سندروم های پولی پوزیز
پولیپ های هیپرپلاستیک:
این پولیپ های بسیار شایع هستند، کوچک می باشند وعموما قطر آنها کمتر از نیم سانتی متر است. این پولیپ ها عموما بی خطر و خوش خیم هستند و به ندرت سرطانی می شوند.
پولیپ های آدنوما:
این پولیپ ها نیز بسیار شایع هستند.اغلب کوچک هستند و قطر آنها کمتر از یک سانتی متر می باشد، اما گاهی اوقات بزرگتر می شود. در موارد اندک، این پولیپ ها سرطانی می شوند. در صورتی که این پولیپ ها سرطانی شود، تغییر درعرض چندین سال حاصل می شود. اغلب سرطان های روده از پولیپی نشات می گیرد که برای مدت 5 تا 15 سال در روده وجود داشته است.( به عبارت دیگر، اگر اغلب این پولیپ ها سرطانی نیستند، اکثر سرطان های روده عموما ناشی از پولیپ آدنومایی است که برای چندین سال در روده وجود داشته است).
به سختی می توان خطر سرطانی بودن یک پولیپ روده از نوع آدنوما را به طور دقیق تشخیص داد. براساس یک مطالعه، برای یک پولیپ آدنومای 1 سانتی متری خطر سرطانی شدن پس از ده سال در حدود 1 در 12 و پس از 20 سال در حدود 1 در 4 است. با این حال، خطر سرطانی بودن به عواملی از قبیل اندازه ادنوما و زیرنوع دقیق آن بستگی دارند. بعضی از زیرنوع بیشتر از زیر نوع های دیگر در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند.
سندروم های پولیپوزیز:
سندروم های پولیپوزیر گروهی از بیماری های موروثی به حساب می آیند. این بیماری ها شامل موارد زیر می باشند: پولیپوز آدنوماتوز فامیلیال (FAP)، سرطان روده بزرگ غیر پولیپی ارثی (HNPCC)، سندروم لینچ، سندروم گاردنر، سندروم تورت، سندروم پوتز جگرز، سندروم پولیپوز جوانان و پولیپوز هیپرپلاستیک. این سندروم بسیار نادر هستند و در جوان ها مشاهده می شود و اغلب باعث ایجاد تعداد زیادی پولیپ روده می شود که احتمال سرطانی شدن آنها زیاد است.
انواع پولیپ های روده ای هایپر پلاستیک و آدنوما رایجتر می باشند. پولیپ هیپرپلاستیک سرطان زا نیست. با این حال، گفته می شود که پولیپ آدنوما محرک تقریبا تمامی سرطان های روده است،اگر چه اغلب پولیپ های آدنوما هرگز سرطانی نمی شوند. بافت شناسی بهترین روش برای متمایز کردن انواع پولیپ روده است. اگر چه نمی توان مشخص کرد که کدام یک از پولیپ های آدنومایی سرطانی می شوند، پولیپ های بزرگتر به احتمال بیشتری سرطان زا هستند (پولیپ هایی که قطر آنها بیشتر از 2.5 سانتیمتر است). با توجه به اینکه پزشک با نمایان شدن پولیپ روده نمی تواند در مورد نوع بافت نظر قطعی بدهد، عموما در طول کولونوسکوپی تمامی پولیپ ها را خارج می سازد.
علائم
نود و پنج درصد از پولیپ های روده باعث بوجود آمدن هیچ علامت یا نشانه ای نمی شوند. از شایع ترین علائم پولیپ روده خونریزی پولیپ است.خونریزی پولیپ باعث ظاهر شدن مقدار کمی خون در مدفوع می شود. این میزان خون در مدفوع باعث تجویز آزمایش خون نهفته در مدفوع می شود. گاهی اوقات، وقتی خونریزی قابل توجه است، مدفوع سیاه، قرمز تیره یا قرمز روشن به نظر می رسد. پولیپ های روده اغلب هیچ علامتی ندارند و تنها زمانی که پزشک روده شما را معاینه می کند، مشخص می شوند.اما بعضی از افراد علائم زیر را مشاهده می کنند:
خونریزی از مقعد: این علائم وجود پولیپ روده یا سرطان روده یا بیماری های دیگری مثل بواسیر یا زخم های خفیف در مقعد است.
تغییر رنگ مدفوع: خون به صورت رگه های قرمز در مدفوع ظاهر می شود یا مدفوع را تیره می کند. تغییر در رنگ مدفوع همچنین ناشی از غذا، دارو و مکمل های غذایی است.
تغییر در دفع مدفوع: اسهال یا یبوستی که بیش از یک هفته طول می کشد نشان دهنده وجود یک پولیپ روده بزرگ است. اما تعدادی از بیماری های دیگر نیز باعث تغییر در دفع مدفوع می شوند.
درد، تهوع یا استفراغ: یک پولیپ بزرگ روده تا اندازه ای روده شما را مسدود می کند و باعث دل درد، تهوع یا استفراغ می شود.
کم خونی ناشی از فقر آهن: خونریزی پولیپ روده در طول زمان و به تدریج اتفاق می افتد، بدون این که خونی در مدفوع قابل مشاهده باشد. خونریزی مزمن بدن شما را از آهن مورد نیاز برای انتقال اکسیژن توسط گلبول های قرمز (هموگلوبین) محروم می کند و نتیجه آن کم خونی ناشی از فقر آهن است که باعث تنگی نفس و خستگی فرد می شود.
علت
سلول های سالم به شکلی منظم رشد پیدا می کنند و تقسیم می شود. جهش در ژن های مشخص باعث می شود که سلول ها به تقسیم شدن ادامه ادامه دهند، حتی وقتی که به سلول های جدیدی نیاز ندارند. این رشد نامنظم باعث شکل گیری پولیپ روده می شود. پولیپ ها در هر ناحیه ای از روده بزرگ و انتهای روده بزرگ می توانند بوجود بیایند. به طور کلی، هر چه پولیپ بزرگتر باشد، احتمال سرطان روده بیشتر می شود.
شکل گیری پولیپ در روده در بین بزرگسالان بسیار شایع است و با افزایش سن احتمال شکل گیری پولیپ در روده افزایش پیدا می کند. بوجود آمدن پولیپ در روده در افراد بیست ساله بسیار نادر است، در حالی که تخمین زده می شود که افراد شصت ساله بدون داشتن عوامل خطر مخصوص این مشکل 25 درصد احتمال ابتلا به پولیپ روده را دارند. علت پولیپ روده هنوز مشخص نیست. بعضی از متخصصین بر این باور هستند که رژیم غذایی کم فیبر پر چربی زمینه را برای شکل گیری پولیپ مهیا می کند. همچنین مسائل ژنتیکی نیز در بوجود آمدن پولیپ می توانند تاثیر گذار باشند.
تشخیص
آزمایشات غربالگری نقش مهمی را در تشخیص پولیپ روده قبل از سرطان شدن آنها ایفا می کنند. این آزمایشها همچنین در پیدا کردن سرطان روده بزرگ در سطوح اولیه و وقتی که احتمال بهبودی زیاد است، موثر می باشند. روش های غربالگیری شامل موارد زیر می باشد:
کولونوسکوپی: بهترین آزمایش برای تشخیص پولیپ ها و سرطان روده است. در صورت پیدا شدن پولیپ، پزشک فورا آنها را خارج می سازد یا برای تحلیل از آنها بافت برداری می کند.
کولونوسکوپی مجازی ( کولونوگرافی CT): یک آزمایش کم تهاجمی است که برای مشاهده روده شما در آن از تصویربرداری سی تی اسکن بهره برده می شود. مراحل آماده سازی روده در این آزمایش شبیه آزمایش کولونوسکوپی است. در صورت پیدا شدن پولیپ، برای خارج سازی پولیپ به کولونوسکوپی نیاز است.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر: در این آزمایش یک لوله چراغ دار باریک وارد مقعد می شود تا مقعد و یک سوم پایانی روده بزرگ (سیگموئید) را معاینه کند. در صورت پیدا شدن پولیپ روده بزرگ، برای خارج ساختن آن به کولونوسکوپی نیاز است.
یکی از روش هایی که برای تایید پولیپ روده انجام می شود همان روشی است که برای درمان پولیپ روده مورد استفاده قرار می گیرد. پولیپ ها در طول کولونوسکوپی خارج می شود. لوله کولونوسکوپی یک ابزار خارج سازی پولیپ و یک دوربین دارد. پزشک معمولا در طول بررسی روده بزرگ هر پولیپی را که مشاهده کند را خارج می سازد. پولیپ ها سپس ازلحاظ سرطانی بودن مورد آزمایش قرار می گیرند، مگر این که خوش خیم بودن آنها مشخص شده باشد.
درمان
پزشک در طول معاینه روده احتمالا تمامی پولیپ هایی را که پیدا می کند را خارج می سازد. روش های خارج سازی پولیپ روده از قرار زیر هستند:
خارج سازی پولیپ در طول غربالگری: بسیاری از پولیپ ها را می توان با انبر بافت بردارییا حلقه سیمی خارج ساخت. برای کمک به بهتر انجام شدن این کار می توان مایعی زیر پولیپ روده تزریق کرد تا پولیپ از دیواره روده جدا شود و پولیپ راحت تر خارج شود، در صورتی که پولیپ بیشاز 2 سانتری متر طول داشته باشد، اینکار انجام می شود.
جراحی کم تهاجمی: پولیپ هایی که بسیار بزرگ هستند و نمی توان در طول غربالگری به راحتی به آنها دسترسی داشت معمولا از طریق جراحی کم تهاجمی خارج می شود.
خارج سازی روده و مقعد: در صورتی که مبتلا به سندروم ارثی نادری مثل پولیپ آدنوماتوز خانوادگی(FAP) هستید، برای خارج سازی روده و مقعد به جراحی نیاز دارید (پروکتوکولکتومی کلی).
بعضی از انواع پولیپ های روده بدخیم تر هستند. پاتولوژیست، معمولا باید بافت پولیپ را در زیر یک میکروسکوپ بررسی کند تا مشخص کند که آیا پولیپ سرطانی است یا خیر.
نحوه خارج سازی پولیپ
اغلب پولیپ هایی که در طول کولونوسکوپی یافت می شود را می توا در طول همین روش خارج ساخت. روش های خارج سازی مختلفی وجود دارد. اغلب این روش ها شامل خارج سازی پولیپ با انبرک بافت برداری حلقه سیمی و یا سوزاندن انتهای پولیپ با جریان الکتریکی می باشد. به این کار برش پولیپ گفته می شود. با توجه به اینکه غشای روده به برش یا سوزاندن حساس نیست، برش پولیپ موجب درد نمی شود. پولیپ روده برش داده سپس در زیر میکروسکوپ توسط یک پاتولوژیست بررسی می شود تا نوع بافت و سرطانی بودن یا نبودن آنها مشخص شود. در صورتی که یک پولیپ بزرگ یا با ظاهری غیرعادی خارج شد یا برای مدیریت جراحی احتمالی ارسال شد، متخصص اندوسکوپی با تزریق میزان کمی جوهر استریل به دیواره روده محل مورد نظر را علامت گداری می کند. به این کار خالکوبی اندوسکوپیک گفته می شود.
مراقبت های بعد از عمل
در صورتی که مبتلا به پولیپ آدنوماتوز یا پولیپ دندانه دار هستید، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده قرار دارید. سطح خطر به اندازه، تعداد و مشخصه های پولیپ های ادنوماتوزی که خارج شده اند بستگی دارد. شما به آزمایشات غربالگری بعدی برای پولیپ روده نیاز دارید. در موارد زیر پزشک احتمالا کولونوسکوپی را پیشنهاد می کند:
در عرض پنج سال، در صورتی که یک یا دو پولیپ ادنوماتوز کوچک داشته باشید
در عرض سه سال، در صورتی که بیش از دو پولیپ آدنوماتوز داشته باشید یا پولیپ آدنوماتوز 1 سانتی متر یا بزرگتر باشد و یا پولیپ مو دار و پهن باشد
در عرض سه ماه، اگر بیش از 10 پولیپ آدنوماتوز داشته باشید
در عرض شش ماه، در صورتی که پولیپ آدنوماتوز بسیار بزرگی داشته باشید یا پولیپی داشته باشید که باید تکه تکه خارج شود.
بهتر است قبل از کولونوسکوپی روده خود را کاملا آماده کنید. در صورتی که مدفوع در روده شما باقی مانده و مانع از این می شود که پزشک دیواره روده را به خوبی بررسی کند، باید سریع تر از زمان تعیین شده کولونوسکوپی را انجام دهید.
طب سنتی
هیچ روش درمانی برای پولیپ های روده وجود ندارد. اما می توانید اقداماتی برای جلوگیری از بوجود آمدن پولیپ روده انجام دهید که شامل موارد زیر می باشد:
وزن متناسب و متعادلی را حفظ کنید. سیگار نکشید، متخصصان هنوز مطمئن نیستند که این روش ها باعث جلوگیری از پولیپ روده یا سرطان روده می شوند. این روش های خود مراقبتی نباید جایگزینی برای آزمایش های غربالگیری منظم روده باشند، مخصوصا اگر شما بیش از 50 سال سن داشته باشید و بیشتر در معرض سرطان و پولیپ روده قرار داشته باشید. با وجود این که این روش ها خطر ابتلا به پولیپ روده را کاهش می دهند، از بوجود آمدن پولیپ جلوگیری نمی کند.
با خوردن غذاهای مناسب به صورت طبیعی از ابتلا به پولیپ روده جلوگیری کنید. لیستی که در ادامه ارائه شده است شامل غذاهایی است که به جلوگیری از بوجود آمدن پولیپ روده کمک می کنند و شما می توانید آنها را در رژیم غذایی خود بگنجانید. این غذاها عبارتند از:
1. کلم بروکلی
در صورتی که برای کاهش ابتلا به پولیپ روده به دنبال یک غذای فوق العاده می گردید، کلم بروکلی گزینه خوبی است. بروکلی بهترین منبع طبیعی سولفورافن است. تحقیقات نشان می دهد که این نوع کلم از بوجود آمدن پولیپ در بدن حیوانات جلوگیری می کند. سولفورافن نه تنها رشد پولیپ ها را کند می کند، بلکه خود تخریبی سلول های پولیپ مضر (فرآیندی که آپوپتوزیز نام دارد) را تحریک می کنند. کلم بروکلی که در بسیاری از میوه فروشی ها و سوپرمارکت ها موجود است، منبع غنی سولفورافن است. جوانه بروکلی عموما به صورت خام خورده می شود، گل کلم بروکلی را نیز می توان بصورت خام خورد یا کمی پخت تا ویژگی های ضدپولیپ آن افزایش پیدا کنند. بر طبق یک مطالعه، پختن کلم بروکلی باعث از بین رفتن 90 درصد سولفورافن می شود.
2.فلفل قرمز
فلفل های قرمز حاوی کاروتنوئیدهای زیادی از قبیل کاروتن هستند که به کاهش خطر ابتلا به سرطان روده کمک می کنند. اما فلفل های قرمز تنها با سرطان روده و پولیپ روده مبارزه نمی کنند. این فلفل ها همچنین منبع خوبی از ان-استیل سیستئین، ترکیبی طبیعی که ویژگی های ضد سرطانی دارد، هستند.بر طبق یک مطالعه با 62 شرکت کننده، که هر کدام عمل خارج سازی یک پولیپ روده را انجام داده بودند، افرادی که 800 میلی گرم ان-استیل سیستئین را در هر روز مصرف کردند، سلول های نرمال تری در نمونه بردای بافت رکتوم نسبت به افراد گروه دیگر داشتند.علاوه بر کاروتنوئیدها و ان-استیل سیستئین؛ فلفل های قرمز حاوی فولات است. در هنگام خرید فلفل؛ فلفل هایی را خریداری کنید که به صورت ارگانیک رشد پیدا کرده اند، زیرا فلفل هایی که به شکل سنتی رشد یافته اند در رده اول سبزیجاتی هستند که حاوی سطوح بالایی از آفت کش و موادشیمایی مضر دیگر از قیبل مواد سرطان زا هستند.
3. پیاز
این گیاه چند کاره باعث بهبودی سلامتی و کاهش احتمال بوجود آمدن پولیپ روده می شود. پیاز یکی از بهترین منابع طبیعی کوئرستین است.کوئرستینی نوعی بیوفلاوونوئید است که در پیشگیری و کنترل شکل گیری پولیپ روده بسیار موثر نشان داده شده است. همچنین، در جمله سبزیجاتی است که حاوی کمترین میزان آفت کش و مواد شیمایی سرطان زای دیگر می باشد.
4. زرد چوبه
زرد چوبه ادویه است که رنگ زرد خود را به کاری و غذاهای دیگر می دهد و از مدت ها پیش در طب سنتی آسیایی برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته شده است. در سالیان اخیر، طب مدرن نیز توجه بیشتری به این گیاه فوق العاده از خانواده زنجبیل ها نشان داده است و مطالعات نشان می دهند که زرد چوبه به پیشگیری از ابتلا به پولیپ روده کمک می کند. در یک مطالعه، به بیمارانی که در مسیر روده پایینی خود پنچ پولیپ یا بیشتر داشتند روزی سه وعده 480 میلی گرم کورکومین، ماده اولیه زردچوبه به همراه 20 میلی گرم کوئرستین تجویز شد. به طور میانگین پس از شش ماه تعداد پولیپ های بیمار تا شصت درصد کاهش پیدا می کند و اندازه پولیپ ها نصف می شود.
5. اسفناج
اسفناج یکی از بهترین سبزیجات برای دستگاه گوارش است. ارزش های غذایی اسفناج آن را به یک غذای سالم و یک سبزی مهم برای هر کسی که در مورد بوجود آمدن پولیپ روده نگران است، تبدیل کرده است. اسفناج یکی از بهترین سبزیجات برای کل دستگاه گوارش است و در پاک سازی و بازسازی دستگاه گوارش بسیار موثراست.
یکی از ترکیبات موثر برای بهبود سلامتی که در اسفناج وجود دارد منیزیم است که برای اجابت مزاج بسیار ضروری است. ابتلا به کمبود منیزیم در بسیاری از کشورهای غربی نسبتا شایع است، زیرا در این کشورها مصرف غذاهای فراوری شده زیاد است و غذاهای فراوری شده میزان منیزیم غذاها را به شدت کاهش می دهد. علاوه براین، سیستم کشاورزی فشرده که در بسیاری از کشورهای غربی مورد استفاده قرار می گیرد باعث کاهش منیزیم خاک می شود و از این رو، میزان منیزیم گیاهانی که در این خاک ها رشد پیدا می کنند را کاهش می دهد.
6. سیر
از زمان های قدیم، سیر به عنوان درمانی برای بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. تحقیقات نشان می دهند که سیر در بهبود وضعیت قلب و عروق بسیار موثر است، همچنین مصرف سیر به شکل منظم به کاهش ابتلا به سرطان روده و بوجودآمدن پولیپ روده کمک می کند. اغلب اثرات مفید سیر برای بهبود سلامتی به ترکیبی به نام آلیسین مرتبط است که طعم و مزه متمایز سیر به خاطر وجود آن است. برای اینکه به طورکامل از اثرات مفید سیر برای بهبود سلامتی بهره مند شوید، قبل از خوردن یا پختن سیر، به مدت ده دقیقه به سیر خورد شده دست نزنید تا پس از خرد شدن سیر زمان کافی برای تشکیل آلیسین وجود داشته باشد.
پیشگیری
شما می توانید با آزمایش های غربالگری منظم خطر پولیپ روده و سرطان روده بزرگ را تا حدود زیادی کاهش دهید. تغییرات مشخص در سبک زندگی نیز موثر است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
میوه، سبزیجات و غلات را مصرف کنید.
چربی کمتری مصرف کنید
از مصرف دخانیات پرهیز کنید.
ورزش کنید و وزن خود را متعادل نگه دارید.
در مورد میزان کلسیم بدن خود با پزشک مشورت کنید: مطالعات نشان می دهند که افزایش مصرف کلسیم باعث جلوگیری از ابتلا به پولیپ آدنومای روده می شود. اما مشخص نیست که آیا کلسیم از فرد در برابر ابتلا به سرطان کلسیم نقش محافظت کننده ای ایفا می کند.
در مورد مصرف آسپیرین با پزشک مشورت کنید: مصرف منظم آسپرین باعث کاهش احتمال بوجود آمدن پولیپ روده می شود.اما مصرف آسپرین باعث افزایش خطر خونریزی معده و روده می شود، بنابراین با مشورت با پزشک آسپرین مصرف کنید.
در صورتی که در معرض ابتلا به پولیپ روده هستید روش های درمانی موجود را در نظر بگیرید: در صورتی که یکی از اعضای خانواده شما سابقه ابتلا به پولیپ روده را دارد، مشاوره ژنتیکی را در نظر بگیرید. در صورتی که تشخیص داده شود اختلال ارثی دارید که باعث بوجود آمدن پولیپ روده می شود، باید از اوایل جوانی به صورت منظم کولونوسکوپی انجام دهید.
پولیت روده معمولا در کودکان بالای 10 سال و بزرگسالان بالای 60 سال شیوع بیشتری دارد. درمان پولیت روده با آندوسکوپی و در موارد حاد جراحی برداشتن روده بزرگ و مقعد انجام می شود. تمام پولیپ ها سرطانی نیستند. با استفاده از راهکارهای ارائه شده در مقاله می تواند خطر ابتلا به پولیپ روده را کاهش داد.
