اشعار ماه ربیع الاول
ربيع الاول آمد نور آمد
نهم روزش دري مستور آمد
امام عسگري سوي خدا رفت
زبعدش مهدي منصور آمد
تمام دشمنان غرق تحير
چگونه عسگري را پور آمد
تمام شيعه غرق شادي وشور
كه حق را آخرين مامور آمد
خدا بوده وباشد پاسبانش
نگر شيطان كه اينك كور آمد
شده آغاز مولايي مهدي(عج)
جهان را مايه معمور آمد
اشعار ماه ربیع الاول
رَبیعُ الاول و میلاد دلبر
شده جشن مولودیِ پیمبر
بخوان مَدحَش را با زهرای اطهر
دهد عیدی بر ما ساقیِ کوثر
عبد حیّ سرمد،از عالَمی سَرآمد
مصطفی یا احمد،یا سیدی محمد
سیّدی محمد یا سیّدی محمد...
ربیع الاول و دل با صفا شد
شب جشن میلاد مصطفی شد
شب خیر و نور و شورِ محبت
شب لطف و جود و مِهر و وَفا شد
ای رسول اکرم،ای سَروَرِ مُعَظّم
ماجدی و اَمجد،یا سیدی محمد
سیّدی محمد یا سیّدی محمد...
مبارک ماهِ روی حیّ ناطق
مبارک خنده بر لبهای عاشق
مبارک میلاد دلبند زهرا
مبارک میلاد امامِ صادق
شد مدینه امشب،غرق شعف مبارک
محضرِ زهرا و،شاه نجف مبارک
نورِ قلبِ عاشق مولا امامِ صادق...
اشعار ماه ربیع الاول
شکر حق ماه صفر رفت و بهاران آمد
باز از باغ وَلا صوت هَزاران آمد
عطر گلخنده ی لبها به مشام دلهاست
عاشقان ! موسم لبخند امامان آمد
نحسی ماه صفر بود که می رفت چو باد
وَز پی اش فصل غم شیعه به پایان آمد
چون سیاهی عزا کرده بُرون ظلمت را
دل سر سبز زمین با گل و ریحان آمد
همه در آینه ی طلعت حق مست ، ولی
زِ پس آینه ابلیس هراسان آمد
نهم و هفدهم ماه ربیع الاوّل
تیغ لبخند خدا بود به میدان آمد
سجده ی شکر بباید که همه نعمت ها
زِ پس بندگی حضرت منّان آمد
به خدا خطّه ی سلمان شده کانون وَلا
از همان لحظه که خورشید به ایران آمد
بانگ اسلام محمد (ص) چو به این مُلک رسید
هر که با هر منشی بود به قرآن ، آمد
دست پر مهر ولایت به سرش باد که او
زِ در صدق و صفا با شه مردان آمد
ای خوش آن لحظه که گویند به ما ای مردم !
مژدگانی بدهید آن شه خوبان آمد
سائلا ! جمله شِفا و صله و رحمت بود
هر چه از پنجره ی شاه خراسان آمد
