به گزارش «شیعه نیوز»، مسعود شجره، رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن، به تشریح وضعیت اقلیت‌های مسلمان در هند، میانمار و چین پرداخت. وی همچنین فعالیت‌ها و کمپین‌های این نهاد حقوق بشری را برای اطلاع‌رسانی و کمک به این اقلیت‌ها تبیین کرد.
لزوم راه حل سیاسی برای مسئله کشمیر
دبیر کمیسیون حقوق بشر اسلامی درباره بحران کشمیر گفت: کشمیر را نمی‌توان جزء هند دانست؛ چون از ابتدا به دنبال آزادی و خودمختاری بوده است. پیش از این، اندکی آزادی عمل به کشمیر داده شده بود که دولت هند سال گذشته همان را هم از مردم این منطقه گرفت.
وی افزود: هر از گاهی در این منطقه درگیری‌ها و کشتارهایی صورت می‌گیرد و مردم کشمیر اکنون به خاطر حکومت نظامی و فشار ارتش هند در سختی زندگی می‌کنند و حتی نمی‌توانند از خانه بیرون بیایند. باید برای این معضل، راه حل سیاسی پیدا شود و آزادی و استقلال کشمیر پس از گذشت هفتاد سال حل شود.
شهروندی، دستاویزی برای اسلام‌ستیزی
به گفته شجره، مشکلات مسلمانان هند فراتر از مسئله کشمیر است. مسائل ناراحت‌کننده دیگری درباره مسلمانان در سرتاسر هند وجود دارد. در این کشور به تازگی قوانینی وضع شده و به خاطر اینکه دولت فعلی این کشور از یک گروه نژادپرست هندو تشکیل شده آنها می‌خواهند هند را به کشوری صرفاً هندو تبدیل و مسلمانان را از حقوق خود محروم کنند. یکی از قوانین تبعیض‌آمیز اخیر در هند این است که مردم باید با سند، شهروندی خود را ثابت کنند و اگر نتوانند از شهروندی این کشور محروم می‌شوند.
وی افزود: قانون دیگری هم تصویب شده که به جز مسلمانان بقیه اقلیت‌ها همچون مسیحیان، سیک‌ها و بودایی‌های کشورهای همسایه هند می‌توانند از شهروندی این کشور برخوردار شوند. وقتی این دو قانون را با هم در نظر بگیریم، می‌بینیم این نوعی اسلام‌ستیزی با استفاده از سلب شهروندی است. یک گروه شبه نظامی هندو با شش میلیون عضو در این کشور وجود دارد که در ماه‌های گذشته علیه مسلمانان دست به خشونت زدند. حتی پرچم‌های خود را در مراکز اسلامی نصب کردند.
وی درباره کمپین سازمان متبوع خود گفت: در حال حاضر اعلام خطر می‌کنیم که اگر جلوی افراط‌گرایی دولت هند گرفته نشود، می‌توانیم شاهد کشتار و خشونت بی‌سابقه‌ای در هند باشیم و آن زمان برای جلوگیری از خشونت‌ها بسیار دیر است و هم‌اکنون باید کاری صورت بگیرد. بنابراین در کمیسیون حقوق بشر اسلامی کمپینی را به نام «شهروندی برای همه هندوستان» علیه قانون شهروندی به راه انداختیم و اعلام کردیم که همه افراد باید بدون تبعیض از شهروندی این کشور برخوردار باشند.
وی تأکید کرد: می‌خواهیم تبعیض در هند وجود نداشته باشد؛ چون تبعیض دولتی باعث افزایش خشونت و کشتار می‌شود و این خشونت نه تنها علیه مسلمانان که علیه همه خواهد بود و یک بازی باخت باخت برای همه است. کشورهای اسلامی باید دولت هند را تشویق کنند که بدون خشونت و مسالمت‌آمیز و برای امنیت و صلح خود این کشور، این مسئله را حل کند. الان عربستان سعودی سیاست سکوت را در برابر مشکلات مسلمانان هند و چین اتخاذ کرده و حتی برخی کشورهای خلیج فارس همچون امارات، به فرد نژادپرستی مانند نارندرا مودی مدال افتخار دادند.
ظلم سیستماتیک برای مسلمانان روهینگیا
دبیر کمیسیون حقوق بشر اسلامی درباره وضعیت اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار گفت: متأسفانه مسلمانان روهینگیا در وضعیت بسیار نگران‌کننده‌ای به سر می‌برند. آنها سال‌ها تحت فشار سیستماتیک هستند. گزارش‌هایی که ما از بیست سال گذشته، یعنی زمانی که دولت در دست ارتش بود، تهیه کردیم نشان می‌داد که ظلم علیه مسلمانان واضح بود. ظلم علیه قوم روهینگیا در سطح بین‌المللی روشن و شناخته شده و سازمان ملل اعلام کرده که این مسلمانان جزء اقلیت‌های مظلوم دنیا هستند و در هیچ جای جهان چنین ظلمی به صورت سازمان‌یافته علیه یک اقلیت انجام نشده است.
شجره تأکید کرد: متأسفانه اکنون پس از آنکه نوعی به اصطلاح دموکراسی بر میانمار حاکم شده فرقی در وضعیت مردم روهینگیا حاصل نشده بلکه ظلم علیه آنها تشدید شده است. تجاوز، کشتار و بی‌رحمی علیه زنان و کودکان شدت گرفته و عده زیادی از آنها در بنگلادش، هند، کشمیر و مالزی آواره شده‌اند.
رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی درباره فعالیت‌های این سازمان حقوق بشری گفت: دو نوع کمپین را راه‌اندازی کردیم؛ یکی برای کمک به این آوارگان که فعالیت‌های مختلفی داریم، از جمله در عید قربان امسال در نظر داریم که برای انجام قربانی، به منطقه مسلمان‌نشین میانمار کمک مالی کنیم. اقدام دیگر تلاش برای مجبور کردن دولت میانمار برای پذیرفتن این امر است که این مسلمانان شهروند میانمارند و قرن‌ها در این منطقه زندگی می‌کردند.
به گفته شجره، متأسفانه از نظر بین‌المللی واکنش مؤثری صورت نگرفته و حتی اوباما قبل از پایان دوره ریاست‌جمهوری خود و در زمانی که اخبار این کشتارها در همه جا پخش شد، تمام تحریم‌ها علیه میانمار را لغو کرد و به «آنگ سان سوچی» جایزه نوبل داده شد. این امر نشان می‌دهد که سازمان‌های بین‌المللی چقدر به حقوق بشر بی‌توجه هستند و این مایه شرم است.
اقلیت اویغور، قربانی اسلام‌زدایی چین
وی درباره وضعیت اقلیت مسلمان اویغور در چین نیز گفت: مسلمانان اویغور مدت زیادی است که از سوی دولت چین تحت فشار شدید هستند. در حدود ۱۰ سال پیش تیمی را به استان سین‌کیانگ فرستادیم تا گزارشی از اوضاع مسلمانان تهیه کنیم. کار بسیار دشواری بود. نزدیک دو سال تیم ما در آنجا مستقر شد و گزارش تهیه کرد که روی وب‌سایت ما هست.
رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن ادامه داد: در آن موقع مشخص شد که دولت چین در حال برنامه‌ریزی است که ترکیب جمعیتی این منطقه را عوض کند. در چین بنابر قانون، هر شهروند نمی‌تواند بیشتر از یک بچه داشته باشد. در استان‌هایی مانند سین‌کیانگ، که تا حدودی مستقل هستند، مردم اجازه دارند دو فرزند داشته باشند. بیشتر چینی‌ها به هر طریقی سعی می‌کنند فرزند پسر داشته باشند. ما می‌دیدیم که دخترهای اویغورها را به زور به جاهای دیگر می‌بردند تا با غیرمسلمانان ازدواج کنند؛ جلوی حج رفتن آنها را می‌گرفتند و فعالیت آنها را در مساجد محدود می‌کردند. این فشارهای ظالمانه روزبه‌روز بیشتر شده، به طوری که اکنون کمپ‌هایی درست کردند که اویغورها را برای اسلام‌زدایی از زندگی فردی به آنجا می‌برند. به‌زور به آنها مشروب داده می‌شود؛ به آنها تجاوز می‌کنند؛ بچه‌ها را از والدین جدا می‌کنند و ...
وی درباره رویکرد کشورهای غربی به این موضوع گفت: آمریکا و غرب از مسئله اویغورها برای فشار بر چین استفاده و از مهاجران اویغور حمایت می‌کنند تا علیه دولت چین حمله کنند و آنها را به جدا شدن از چین تشویق می‌کنند.
شجره ادامه داد: این از یک طرف و از طرف دیگر عده‌ای تکفیری از اویغورها به سوریه و جاهای دیگر رفته‌اند، همانگونه که تکفیری‌هایی از بسیاری از کشورهای جهان به سوریه رفتند. چین از تکفیری شدن اویغورها نگرانی دارد و از سوی دیگر نگران دخالت آمریکا در این مسئله است. از این نظر چین حق دارد نگرانی داشته باشد اما راه حل آن ظلم کردن به مسلمانان و اسلام‌ستیزی نیست.
این فعال حقوق بشری درباره نقش کشورها و سازمان‌های اسلامی در این مورد گفت: باید با چین طوری تعامل کنیم که این مسئله حل شود. باید تیم‌هایی را به این کشور بفرستیم تا از نزدیک با مقامات آنها گفت‌وگو کنند. این باید استراتژی ایران، ترکیه، اندونزی، مالزی و کشورهایی باشد که خود را دوست چین می‌دانند. صحبت کردن در حاشیه جلسات خصوصی در مورد این موضوع مؤثر نیست. باید فعالانه در این قضیه عمل کنیم و تجربیات خود را به چین ارائه کنیم.
شجره درباره ساختار فکری و عقیدتی مسلمانان اویغور گفت: با توجه به مشاهدات میدانی تیم‌های اعزامی ما و آنچه خود شاهد بوده‌ام، اکثریت قریب به اتفاق مردم اویغور صلح‌طلب هستند. عشق و علاقه آنها به اسلام، سنتی است و سال‌ها تحت ستم هستند، اما در بین آنها افراط‌گرایی بسیار نادر است. عکس‌ها و کلیپ‌های موجود از سفر مقام معظم رهبری در زمان ریاست‌جمهوری ایشان به آن منطقه نشان می‌دهد که چه استقبال باشکوهی از ایشان شد و این یکی از نشانه‌های صلح‌طلبی این قوم است.
شجره تأکید کرد: هیچ مدرکی مبنی بر افراطی بودن مردم منطقه ندیدم به جز عده اندکی که به کشورهایی مثل سوریه رفتند. ناعادلانه است که آنها را افراطی یا تکفیری بخوانیم. به نظر من حتی عکس‌العمل‌های شدید دولت چین ممکن است نتیجه عکس بدهد و به رشد جریانات افراط‌گرا کمک کند. در هنگام تهیه گزارش اخیر درباره آوارگان اویغور که آن را با کمک همکاران تهیه می‌کردم، در یک دست قلم و در دست دیگر دستمال برای پاک کردن اشک‌هایم داشتم. درست نیست که با زنان و کودکان چنین رفتارهای غیرانسانی صورت گیرد و این سیاست‌ها به ضرر مردم و دولت چین است.
