به گزارش «شیعه نیوز»، کمیته فتوای الازهر در دانشگاه الازهر اعلام کرد: هنگامی که مسلمانی در معرض بلا و گرفتاری یا بیماری قرار می گیرد باید به خدای متعال پناه ببرد و از او بخواهد آن مشکل و گرفتاری و بیماری را برطرف سازد و خدای متعال نیز فرموده: «وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَﱠ» (بقرة، 186).
الازهر ادامه داد: با آنکه دعا در هر زمانی مطلوب و مستحب است، اما در میان نماز دعا کردن بهتر است، زیرا نماز جایگاهی بزرگ نزد خدای متعال دارد و از این رو است که مسلمانان در قنوت نماز خود به ویژه برای دفع بلا دعا می کنند.
کمیته فتوای الازهر در ادامه پیام خود گفت: شافعی ها و برخی از مالکی ها بر این باورند هنگامی که بلایی مانند قحطی و بیماری بر مسلمانان نازل شود باید در قنوت تمام نمازها دست به دعا بردارند و در این زمینه به ورایت انس از پیامبر(ص) استناد می کنند که گروهی از طوایف رعل و ذکوان و عصیة و بنولحیان که ادعا می کردند مسلمان شده اند نزد ایشان آمدند و از پیامبر در برابر قوم خود یاری طلبیدند و پیامبر نیز هفتاد نفر از انصار را به یاری آنها مامور کرد. انس گفت: ما به این افراد(از انصار) قاری می گفتیم و افرادی بودند که در روز سخنرانی می کردند و شب را به نماز می گذراندند و همراه این قوم شدند تا به بئر معونة رسیدند، اما این قوم به آنها(هفتاد نفر از انصار) خیانت کردند و آنها را کشتند و خبر به پیامبر(ص) رسید و ایشان یک ماه در قنوت نمازهای خود رعل و ذکوان و بنی لحیان را نفرین کرد.
الازهر ادامه داد: از این حدیث مشروعیت قنوت در بلاها استفاده می شود، زیرا پیامبر(ص) هنگام نزول بلاها در قنوت تمام نمازها دعا می کرد و از این رو مشروع این است که مردم هنگام بلا برای دفع آن در قنوت نماز خود دعا کنند.
