به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از سخت‌ترین لحظه‌هایی که بر اهل بیت رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) گذشته است، شهادت جانگداز حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) است. این دشواری شاید برخاسته از آن باشد که ریحانةالنبی ( سلام الله علیها ) تنها یادگار پیامبر اکرم ( صل الله علیه و آله و سلم ) بعد از ایشان بود که از سوی افرادی مورد هتک حرمت قرار گرفت که به جایگاه بلند حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) در نزد خدای متعال و رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) آگاهی داشتند. با این وجود به خاطر مطامع دنیایی به آن حضرت ( سلام الله علیها ) جسارت کرده و ایشان را به شهادت رساندند.
حضرت فاطمه ( سلام الله علیها ) گرچه بعد از پدر بزرگوار خویش مدت زیادی عمر نکرد، ولی با این وجود تلاش کرد امت پیامبر اکرم ( صل الله علیه و آله و سلم ) را از انحراف نجات داده و ایشان را از افتادن به ورطه نابودی نجات دهد؛ به گونه‌ای که جلوه‌هایی از این تلاش‌ها را می‌توان در وصیت آن حضرت نظاره کرد.
توجه حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) به منسوبان خانه وحی در وصیت نامه
دختر رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) در قسمتی از وصیت خویش که بُعد اجتماعی آن بیشتر به نظر می‌آید، اموال خویش را ــ که شامل باغ‌های هفت‌گانه و. ــ می‌شود بین فرزندان خویش (۱) و همسران پیامبر و بنی‌هاشم (۲) تقسیم می‌کند. این موضوع از آن جهت اهمیت زیادی دارد که برخی از این افراد که با وصیت آن حضرت از ماترک وی ارث می‌بردند، اشخاصی بودند که یا در مقابل ظلم‌هایی که به آن حضرت ( سلام الله علیها ) شد، سکوت کردند یا اینکه حتی برخی از آن‌ها در جبهه غاصبان خلافت بودند، ولی آن حضرت ( سلام الله علیها ) تلاش کرد با این وصیت همچنان این افراد را با خاندان وحی در ارتباط قرار دهد تا بیشتر از آن در ورطه سقوط قرار نگیرند.
در بخشی دیگری از وصیت آن حضرت، ایشان سفارش به ساختن تابوت می‌کند تا حجم بدن ایشان، حتی بعد از فوت برای نامحرمان آشکار نشود (۳)، تا به تمام زنان مسلمان طول تاریخ این پیام را بدهد که حیا و حجاب محدود به زمان حیات و زنده بودن نیست، بلکه حتی پس از مرگ نیز یک بانوی مسلمان باید از این ارزش والای انسانی دفاع کند.
سیاسی‌ترین بخش وصیت حضرت فاطمه ( سلام الله علیها )
حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) در پاره‌ای دیگر از وصیت خویش تلاش کرد که برای همیشه تاریخ، غاصبان و بدعت‌گذاران در دین خاتم النبیین ( صل الله علیه و آله و سلم ) را رسوا کند از این رو به امیرالمؤمنین امام علی ( علیه السلام ) وصیت می‌کند که «مرا شبانه غسل بده و کفن کن و به خاک بسپار، اجازه نده اشخاصى که حقم را غصب کردند و اذیت و آزارم دادند، بر من نماز بخوانند یا به تشییع جنازه‌ام حاضر شوند. زیرا دشمن من و دشمن رسول الله هستند». (۴)
شاید بتوان گفت که این قسمت از وصیت نامه آن حضرت سیاسی‌ترین وصیت است که در طول تاریخ اسلام نوشته شده است، زیرا تا قیامت این سوال را برای همه مسلمانان باقی گذاشت که چرا اشخاصی که خویشتن را وصی رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) می‌دیدند و بر جایگاه وی تکیه زده بودند، در تشییع جنازه پاره تن رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) حاضر نشدند و حتی از محل دفن وی آگاهی پیدا نکردند؟!
رازی که امام علی در لحظات آخر عمر ام‌ابی‌ها فهمید
آنچه بیشتر از همه در وصیت حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) می‌درخشد و مایه امیدواری امت رسول خدا ( صل الله علیه و آله و سلم ) است، سفارش ایشان به دفن کردن قباله شفاعتی است که در زمان ازدواج با امام علی ( علیه السلام ) از سوی خدای متعال و به دست جبرئیل به آن حضرت داده شده است، در تاریخ در مورد این وصیت این گونه آمده است که آن حضرت خطاب به امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) می‌فرماید: «ای اباالحسن! هنگامی که خواستی مرا دفن کنی، از این ظرف، کاغذی را بیرون بیاور و آن را در کفن من قرار بده و به آن نگاه نکن»! حضرت علی ( علیه السلام ) فرمود: در آن کاغذ چیست؟ عرض کرد: راز است. فرمود: به حق پیامبر ( صل الله علیه و آله و سلم ) قسمت می‌دهم که مرا از آن باخبر کن!
پس فاطمه ( سلام الله علیها ) گفت: پدرم خواست مرا به تزویج شما درآورد، فرمود:ای فاطمه! آیا راضی هستی تو را به مهریه چهارصد درهم به ازدواج علی ( علیه السلام ) درآورم؟ عرض کردم: به ازدواج با علی ( علیه السلام ) راضی هستم؛ اما به مهریه چهارصد درهم راضی نیستم. پس جبرئیل آمد و گفت: یا رسول الله! خداوند متعال می‌فرماید: ما بهشت و آنچه در آن است را مِهر فاطمه قرار دادیم. من گفتم: راضی نیستم. پدرم فرمود:ای فاطمه! چه می‌خواهی؟ گفتم: (نجات) امت شما را می‌خواهم؛ زیرا قلب شما مشغول (و نگران) امت است. پس جبرئیل بازگشت و سپس این ورقه را آورد که در آن نوشته شده بود: من امت محمد را صداق فاطمه قرار دادم! پس هنگامی که روز قیامت فرا رسد، من این کاغذ را روی دست می‌گیرم و عرضه می‌دارم: بار خدایا! این قباله شفاعت امت محمد ( صل الله علیه و آله و سلم ) است». (۵)
پی‌نوشت‌ها:
۱ـ التهذیب، شیخ طوسی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۷ق، ج ۹، صص ۱۴۴، ۱۴۵.
۲ـ بحار الانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۰۰، ص ۱۸۴، ح ۱۳،
۳ـ وسائل الشیعه، شیخ محمد بن حسن حر عاملی، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۲۲۱؛ ذخائر العقبی، ص ۵۳.
۴ـ بحار الأنوار، ج۴۳، ص: ۱۹۲.
۵ـ عوالم العلوم، عبدالله بحرانی، مؤسسه الامام المهدی ( عجا الله و تعالی فرجه الشریف )، قم، چاپ اول، بی تا، ج ۱۱، صص ۴۶۰ و ۱۱۸۹.
